O complex De studie van de menselijke geest wordt gekenmerkt door ons gedrag en onze gedachten. Met andere woorden, functioneert als een patroon van onder meer reacties, herinneringen, onbewuste verlangens en percepties.

De term complex werd in de eerste plaats geïntroduceerd door Carl Gustav Jung (1875-1961), door middel van experimenten met associaties. Hij definieerde de term toen als tegenstrijdige inhouden van de geest, zij het onbewust, die het bewustzijn verstoren en daardoor verstoringen en storende reacties veroorzaken.

Voor de Jungiaanse psychologie is het complex dus geen pathologisch element, maar een teken dat tegenstrijdige inhouden van de geest niet goed geassimileerd zijn. Met andere woorden, het complex beïnvloedt het leven wanneer men zich in tegenstrijdige situaties bevindt, en veroorzaakt storingen in het geheugen, beïnvloeding van de slaap, neurotische symptomen, inzinkingen, enz.

Complex in het woordenboek

Het woord complex, in het woordenboek, verwijst naar iets dat moeilijk te begrijpen is en vanuit verschillende gezichtspunten kan worden bekeken. Of, zelfs, dat wat relaties van twijfelachtige samenhang inhoudt, die onduidelijk zijn.

Complex in het woordenboek betekent bovendien een geheel waarin de elementen onderling relaties van onderlinge afhankelijkheid vertonen, die voor het intellect moeilijk te vatten kunnen zijn.

Wat is complex in de psychologie?

Complex is echter term gecreëerd om een psychisch scenario aan te duiden waarin men conflicten probeert te analyseren en op te lossen Zodat ze geen onbewuste invloed uitoefenen op gedachten, gedrag en gevoelens.

Zo bepaalt de realiteit van de complexen, voor de tak van de zogenaamde dieptepsychologie, de processen van de onbewuste geest. De complexen zijn niets anders dan ideeën die emoties activeren, die het individu vaak op een totaal onbewuste manier beïnvloeden.

In die zin kan alles wat een persoon kan beïnvloeden worden omschreven als complex, zoals beschreven door Jung, schepper van de Analytische Psychologie, die het naast elkaar bestaan van complexen beschrijft. Mensen kunnen bijvoorbeeld een sterk vadercomplex hebben, waarbij het woord een zeer grote invloed heeft op hun leven.

Oorsprong van de term Complex

De term is, zoals gezegd, bedacht door Carl Gustav Jung, door hem ook wel "emotioneel geladen complexen" of "door gevoelens afgezwakte ideeëncomplexen" genoemd.

Ondertussen beschreef hij de term als een onbewuste "knoop", d.w.z. onbewuste overtuigingen en gevoelens die indirect door menselijk gedrag kunnen worden waargenomen die moeilijk te begrijpen waren.

Om bewijzen van complexen te vinden, ontwikkelde Jung woordassociatietests, waarbij mensen het eerste ding zeiden dat in hen opkwam bij het lezen van bepaalde woorden. Hieruit bleek dat het onderzoek ongewone reacties opleverde, zoals aarzelingen, emoties, stiltes in het spreken, etc. Op deze manier detecteerde hij de reacties van de proefpersonen op woorden, wat wees op het bestaan van onbewuste gevoelens.

Voor de theorie van Jung zijn er dus talrijke soorten complexen, maar de kern van elk type complex is het bestaan van een ervaringspatroon, positief of negatief. In die zin belicht Jung de belangrijkste soorten complexen:

• Anima: "knoop" van de gevoelens en overtuigingen van de mens ten opzichte van het andere geslacht;
• Animus: de psyche van de vrouw.

Sobremodo, voor Jung, is het normaal om complexen te hebben, omdat ze maken deel uit van emotionele ervaringen De negatieve complexen, hoewel normaal, veroorzaken pijn en lijden.

Jungiaanse en Freudiaanse theorieën over wat complex is...

Het belangrijkste verschil tussen Jungiaanse en Freudiaanse theorieën over de verklaring van complex is dat Jung verschillende soorten complexen voorstelde, terwijl Freud zich vooral richtte op het oedipuscomplex.

Hoewel Freud ook samen het Elektra-complex besprak, behandelde Jung vele andere complexen, en hoe deze een rol spelen in de menselijke psychologie. Het is vermeldenswaard dat Freud en Jung jarenlang samenwerkten, toen ze uit elkaar gingen vanwege verschillen in ideeën. Om hun ideeën te onderscheiden begon Jung zijn ontdekkingen "Analytische Psychologie" te noemen.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Lees ook: Onbaatzuchtigheid: betekenis en voorbeelden in de psychologie

Jung's theorie van complexiteiten

Carl Gustav Jung, bedenker van de term, bracht een goed uitgewerkte theorie over de vorming van complexen. Hij toont vooral aan dat de complexen voortkomen uit archetypen, aanwezig in het onbewuste.

Met andere woorden, de van de archetypes die in ons leven worden aangetrokken dat we tot de complexen komen Archetypen, kortom, zijn niets meer dan wat wij beschouwen als een voorbeeld, een patroon dat moet worden gevolgd.

Een goed voorbeeld is het Goddelijk Complex, waarvan de ontwikkeling uitgaat van het archetype God en de religieuze ervaringen die mensen tijdens hun leven opdoen.

In die zin kun je tijdens je leven verschillende typen complexen opmerken, zowel bij jezelf als bij de mensen om je heen. Bijvoorbeeld Minderwaardigheidscomplex, Moedercomplex, Schuldcomplex, enzovoort. Met andere woorden, dit bevestigt al Jungs theorie dat er talloze typen zijn en dat ze deel uitmaken van ons dagelijks leven.

Hoe werkt Jung's complexe structuur?

Kortom, het complex wordt gevormd door beelden en bijbehorende herinneringen die in sommige gevallen van pijnlijke of onbewust verdrongen gebeurtenissen kunnen zijn. In die zin, emotie zorgt voor de "link" om alles verbonden te houden.

Het centrale element van deze structuur is dus het beeld en de ervaring die de kern vormen, die uit twee afzonderlijke delen bestaat:

• beeld of psychische indruk van de oorspronkelijke ervaring;
• een aangeboren of archetypisch stuk dat verbonden is met die ervaring;
• de dubbele kern van het complex groeit door de accumulatie van associaties tijdens het leven.

Daarom wordt het Complex groter en groter naarmate het materiaal verzamelt, totdat het voldoende kracht bereikt om het gebied van het Bewustzijn binnen te dringen. Het Complex is dus inherent gesplitst, en bevat elementen van zowel de bewuste als de onbewuste wereld.

Naarmate het Complex zich uitbreidt en groter wordt, transformeren en interreleren de delen ervan. Het verwerft het vermogen zich te manifesteren en het bewustzijn te beïnvloeden, en ook de fysieke werkelijkheid te beïnvloeden.

Hoe belangrijk is het immers om het complex te begrijpen?

Onze actieve complexen - bewust of onbewust - sturen ons psychologisch leven. Zo kan iemand die het huis niet kan verlaten net zo vastzitten in een complex als een ondernemer met een sterk rijkdom- en gezagscomplex, of een fantasievolle nymfomane.

In het dagelijks leven zijn mensen geneigd te handelen naar hun grootste complexen. Zo zal iemand met angst voor open plekken (agorafobie) deze plekken van nature vermijden en er zelfs aan denken of zich er een voorstelling van maken, omdat alleen al het horen of praten erover het gevoel van intense angst in zijn geest opwekt.

Maar als de persoon zijn complex heeft opgemerkt, is de uitdaging nu om te weten hoe je eruit komt. Weet dat als je een complex hebt dat je leven schaadt, is het mogelijk om eruit te komen en je kwaliteit van leven te veroveren... Naast het werken aan zelfkennis is het ook belangrijk om hulp te zoeken bij een geestelijk verzorger.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Bijvoorbeeld, door therapiesessies zal het mogelijk zijn om de oorzaken van uw complex Analyseer hoe het je leven beïnvloedt en werk met specifieke technieken om je te helpen het te boven te komen.

Ten slotte, als u meer wilt weten over het thema van dit artikel en de andere onderwerpen die kennis van de menselijke psyche inhouden, nodigen wij u uit om kennis te maken met onze Cursus Klinische Psychoanalyse, aangeboden door IBPC.

Als u van het artikel hebt genoten, vergeet dan niet het te liken en te delen op uw sociale netwerken. Dit zal ons aanmoedigen om door te gaan met het produceren van kwaliteitsinhoud voor onze lezers.