A repressie in de psychoanalyse is een van de centrale concepten van het gebied, en dus van haar klinische praktijk. Dat gezegd hebbende, kijk eens wat repressie is en hoe het zich manifesteert in ons dagelijks leven.

Wat is repressie in de psychoanalyse?

In de psychoanalyse is verdringing een onbewust psychisch mechanisme. Met andere woorden, de persoon verwijdert gedachten of geheugenresten uit zijn bewustzijn die door het ego als onaanvaardbaar en onverdraaglijk worden beschouwd.

In die zin is dit een van de centrale theoretische thema's. Want het is iets dat mensen ervaren als ze pijnlijke situaties meemaken. Daarom moet een schrijnende ervaring snel worden verwijderd. Zo wordt het superego geactiveerd en begint het dergelijke ervaringen te bedienen.

Het gaat er dus om de werkelijke context van de verdrongen herinnering aan die ervaring te wijzigen, dat wil zeggen in inhoud en vorm te herstructureren.

Repressie voor Freud

Sigmund Freud ontwikkelde het begrip verdringing als onderdeel van zijn psychoanalytische theorie. Verdringing treedt dus op wanneer een gedachte, herinnering of gevoel te pijnlijk is voor een individu.

Daarom duwt de persoon de informatie onbewust uit het bewustzijn, waardoor hij onbewust wordt van zijn bestaan.

Bovendien kan de verdrongen gedachte nog steeds het gedrag beïnvloeden. De persoon die de gedachte heeft verdrongen is zich echter totaal niet bewust van het bestaan of het effect ervan.

Hier zijn enkele voorbeelden van onderdrukking in de psychoanalyse

Om repressie in de psychologie beter te begrijpen, zie hieronder enkele voorbeelden.

Kinderen misbruikt door hun ouders

Dit kind verdringt de herinneringen en wordt er op volwassen leeftijd onbewust van. Op die manier kunnen verdrongen herinneringen aan misbruik het gedrag van die persoon beïnvloeden, wat moeilijkheden veroorzaakt in relaties.

Persoon met een spinnenbeet

Iemand die als kind een spinnenbeet heeft opgelopen, ontwikkelt een intense fobie, maar kan zich deze onaangename ervaring niet herinneren. Want omdat de herinnering aan de steek wordt verdrongen, begrijpt de persoon de bron van zijn fobie misschien niet.

Kortom, Freudiaanse versprekingen, of parapraxie, kunnen per definitie worden beschouwd als voorbeelden van verdringing. Daarom geloofde Sigmund Freud dat fouten in spraak, geheugen of lichamelijke reacties het gevolg waren van iets dat verborgen zat in het onbewuste van de agressor.

Hoe werkt repressie?

Volgens de klassieke theorie van repressie werkt het vanaf de kindertijd, met name bij de ontwikkeling van de psychoseksualiteit. In die zin is repressie verbonden met de uitsluiting van incestueuze en agressieve verlangens van de vaderlijke figuren. Daarom, via zeden, idealen en andere maatschappelijke eisen.

Zo werkt de primordiale repressie door het zelf te scheiden van seksuele voorstellingen om een aanpassing aan de omgeving te garanderen.

Zonder deze operatie zouden incestueuze en moreel verboden verlangens op een waanzinnige of perverse manier worden ontladen. Zo veroorzaken ze gedrag dat door de sociale omgeving wordt afgekeurd.

Bovendien werkt de secundaire repressie als onderdeel van de voorstellingen die in het onbewuste besloten liggen. Zo komen ze in de cosncience naar voren door middel van:

• dromen;
• mislukte handelingen;
• pijnlijke herinneringen;
• onplezierige fantasieën.

Daarom worden ze, om vergeten te worden, gecensureerd door het superego.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Hoe produceert repressie het onbewuste?

Zoals we hebben gezien, verdrijft repressie gedachten en verlangens uit het bewustzijn die niet door het Zelf worden geaccepteerd. Deze inhouden worden dan naar een ander veld geleid. Zo gaat alles wat verdrongen is naar het onbewuste.

Zo is het onbewuste de plaats waar de impulsen wonen, dat wil zeggen de primitieve krachten die onmiddellijke bevrediging zoeken In het begin wordt de mens geboren als een "ketel van impulsen".

Naarmate het echter groeit en zich integreert in het symbolische en culturele vlak, fungeren de repressies als een normatieve functie van het ego tegenover de werkelijkheid.Op deze manier is repressie een fundamenteel mechanisme. Want het scheidt het bewuste systeem van de primitieve inhoud die samenhangt met de seksuele impulsen van het kinderleven... .

In die zin herbergt het dergelijke voorstellingen in het onbewuste systeem en maakt het dus een homeostase in het psychisme mogelijk. Want, volgens Freud, "wat onderdrukt wordt, blijft ook bij normale mensen bestaan en kan psychische functies ontwikkelen".

Dus wat zijn de onderdrukte verlangens?

Zo is het nodig te verduidelijken dat voor de Freudiaanse psychoanalyse verlangens psychische impulsen zijn die ertoe strekken de behoeften van het organisme te bevredigen. Deze impulsen zijn echter gekoppeld aan het geheel van voorstellingen en waarnemingen die ooit aan deze behoeften voldeden.

Daarom zijn verlangens onbewust en maken ze deel uit van onze "psychische werkelijkheid". Daarom bepalen ze de manier waarop we de dingen en de wereld behandelen om bevrediging te verkrijgen.

Bovendien worden verdrongen verlangens gevormd vanuit de oorspronkelijke fantasieën van de vroege kindertijd. Want dit is de tijd waarin de voorstellingen die gepaard gingen met bevredigingen werden uitgesloten. Dat wil zeggen, door primaire repressie. Daarom worden verdrongen verlangens voornamelijk gevormd door:

• incestueuze seksuele verlangens en verleidelijke fantasieën;
• fantasie van afgunst en fusie;
• verlangen dat de vaderlijke rivaal verdwijnt;
• verlangens van vernietiging.

En wat zijn de onderdrukte gevoelens?

Op deze manier worden de gevoelens die gepaard gaan met de verdrongen voorstellingen gewurgd, waardoor ze niet adequaat kunnen worden uitgedrukt, of ontladen. Vanuit dit perspectief kunnen gevoelens geen toegang krijgen tot het symbolische vlak, of vrij circuleren in het bewustzijn.

Anderzijds is de pijnlijke affectie die gepaard gaat met verdrongen voorstellingen een intuïtieve toestand, die immers door het bewustzijn wordt ervaren en aan andere ideeën kan worden gekoppeld. Maar de beelden en leringen kunnen overgaan in een staat van angst.

Bovendien komen ze ook tot uiting in lichamelijke symptomen in het lichaam, en houden ze dus verband met psychosomatische aandoeningen.

Kortom, de gewurgde gevoelens kunnen veranderen in andere voorstellingen. Toch kunnen ze aanzienlijke ongemakken veroorzaken in het leven van de persoon. Want, het veroorzaakt angst of andere gedragingen, zoals:

• bekeringshysterie;
• obsessies;
• fobieën;
• neuroses van het falen;
• eigen hoge eisen;
• gevoel van buitensporige schuld.

A repressie in de psychoanalyse hedendaagse

Hedendaagse psychologen gebruiken repressie vaak om te verwijzen naar verdrongen herinneringen. Met andere woorden, de incidenten in het leven die de persoon zich niet kan herinneren. Dus is er de hulp van therapeutische instrumenten zoals hypnose. Verdrongen herinneringstherapie is echter uiterst controversieel.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Eind jaren twintig gebruikten veel therapeuten hypnose om mensen te helpen zich voorvallen van seksueel misbruik te herinneren. Het resultaat was dat het misbruik in sommige gevallen nooit had plaatsgevonden.

Daarom beweren veel traditionele psychologen nu dat verdrongen herinneringen zeer ongebruikelijk zijn. Terwijl sommige artsen beweren dat als een herinnering eenmaal verloren is gegaan, zij niet meer hersteld kan worden.

Slotbeschouwingen over repressie in de psychoanalyse

Nu je weet wat het is repressie in de psychoanalyse Dus, maak kennis met onze online cursus over Klinische Psychoanalyse. Op deze manier heeft u toegang tot Freuds theorie en kliniek en andere ideeën van de psychologie. Dus, verspil geen tijd en schrijf u nu in!