Levenspuls en doodspuls: concepten in de psychoanalyse

George Alvarez 18-10-2023
George Alvarez

Vanuit de grote ontdekking van het onbewuste, gepresenteerd door Sigmund Freud, zijn de concepten van Levenspols en doodspols is gekomen om een diep begrip van de dynamiek van de menselijke psyche mogelijk te maken.

Het Duitse woord "trieb", dat in het Engels werd vertaald met "drive" en dat rechtstreeks naar het Portugees "richting", "impuls" of "instinct" zou kunnen zijn, kreeg uiteindelijk de vertaling "pulse", vooral vanuit het inzicht dat het woord instinct meer in overeenstemming zou zijn met de natuurlijke invloeden van de diersoort in het algemeen.

Essay over Leven en dood impuls en zijn mogelijkheden in de psychoanalyse

Het Freudiaanse concept heeft betrekking op een psychische energie die gericht is op een niet eerder gedefinieerd object, dat wil zeggen, terwijl het overlevingsinstinct van voeding altijd hetzelfde is voor elk wezen, kan een psychische drang om genot te zoeken gericht zijn op voeding of op de meest uiteenlopende objecten (intern of extern).

In elk geval zijn driften onbewuste inhouden, gericht op het leven (Eros of seksueel) of op de dood (agressie, Tânatos). Terwijl de seksuele drift een creatieve en expansieve inhoud heeft, d.w.z. de generatie toelaat, is het de drift die de mens in staat stelt te zoeken naar de borst, naar voedsel, naar relaties, naar creatie en naar het werk zelf.

Ondanks de naam van de doodsdrift, wijst de agressieve inhoud ervan niet noodzakelijk op het slechte of het kwade. Dit idee werd, meer recent, gedimensioneerd door Rudolf Bernet, toen hij schreef dat "een zorgvuldige lezing van Freud's Voorbij het Genotsprincipe suggereert dat het mechanisme van blinde herhaling, verzet tegen alle verandering en een nihilistische wil om zijn eigen buitensporige macht te doen gelden".(In: "Death drives and the enigma of the repetition compulsion" - //doi.org/10.4000/cultura.2615).

Life Drive en de doodswens

Men kan zeggen dat het verlangen naar de dood samenhangt met de drang om geen driften meer te hebben, of een verlangen naar vrede. Hoe dan ook, dit station maakt de noodzakelijke vernietiging mogelijk van de vorming van het nieuwe, van de uitsluiting van een ongewenste inhoud.

Om geboorte mogelijk te maken moet de baarmoeder worden verlaten, zodat er een wandeling kan plaatsvinden, de borst, en nieuwe betekenissen kunnen worden gemaakt uit het verlies van ooit onmisbare objecten. Een levensimpuls zonder het bijbehorende contrapunt is te kinderachtig, terwijl de eenvoudige wens om te vernietigen, zonder zijn aanvulling, niet toestaat dat er iets nieuws ontkiemt in het puin van het oude en verouderde.

Psychisch gezien zet het verlangen naar leven aan tot activiteit en eist daardoor een eeuwige arbeid, die het subject angst inboezemt, die alleen kan eindigen als ook de doodsdrift zijn rol speelt. Men zegt dus dat er ook een drang tot herhaling is, want op het moment dat de mens zijn seksuele drift in een bepaald object weet te kathexeren, verschijnt het idee van herhaling,onophoudelijk, de zoektocht naar dit object, met de moederborst, die niet meer kan voeden zoals het hoort.

Zie ook: Boek De kracht van actie: een samenvatting

Survival

Zich bevrijden van deze eeuwige terugkeer is, zoals kan worden opgemerkt, onontbeerlijk om te overleven. In deze lijn lijkt deze herhalingsdrift een gezonde uittreding uit de angst mogelijk te maken, waardoor een heruittreding van de oude kathexis die, voor het principe van de werkelijkheid, niet langer een waar genoegen veroorzaakt, maar het tegenovergestelde: angst.

Deze realiteit, veroorzaakt door de buitenwereld, botst met de onophoudelijke zoektocht naar genot die het subject niet langer naar het leven leidt, maar naar de bevrediging van een angst die alleen maar toeneemt en zelfs aanleiding kan geven tot neurotische symptomen.

Volgens Zimerman (ZIMERMAN, D. E. Fundamentos psicanalíticos: teoria e clínica - uma abordagem didática. Porto Alegre: Artmed, 1999) wordt het genotsprincipe, "onder invloed van de instincten van zelfbehoud van het ego, vervangen door het realiteitsprincipe. Dit laatste principe geeft de intentie om fundamenteel genot te verkrijgen niet op, maar eist en bewerkstelligt het uitstel van de bevrediging, dehet opgeven van een reeks mogelijkheden om het te verkrijgen, en het tijdelijk verdragen van ongenoegen als een etappe op de lange en indirecte weg naar genot."

Psychoanalyse

De psychoanalyse kan dus, met kennis van deze onbewuste driften, de analysant helpen zich bewust te worden van objectkwesties die angst veroorzaken (zoals de zoektocht naar de verloren borst of de projectie daarvan op een ander object) of die al een symptoom zijn geworden.

Door aan het licht te brengen dat het verlangen naar de moederborst de relationele moeilijkheden van het volwassen subject beïnvloedt, kan bijvoorbeeld niet alleen zijn groei met de aanpassing van zijn psyche aan de huidige realiteit worden bevorderd, maar wordt ook de weg vrijgemaakt voor de verlichting van de onbewuste angst van de volwassene die nog steeds een eeuwige schoot wilde, wat duidelijk niet de beste manier is voor gezonde relaties in paren.van gelijkheid.

Lees ook: De terugkeer van het onderdrukte: een begrip in de psychoanalyse

In deze hypothese wordt dus nagegaan dat de erotische drang om borstvoeding te geven uiteindelijk plaats maakt voor een doodsdrift, waarbij het bewuste begrip van de werkelijkheid noodzakelijk is voor de vernietiging van het ooit beminde object, waardoor het een volwassen uiterlijk krijgt dat zichzelf de voeding kan geven die het nodig heeft, en zich bovendien op een volledige manier kan verhouden tot een andere vrouw die niet de zijne is.eigen geprojecteerde moeder.

Dit artikel is geschreven door Paulo Ricardo Suliani ( [email protected]). Als advocaat gespecialiseerd en meester in de strafwetenschappen, heeft hij meer dan tien jaar lang concepten als misdaad, schuld, straf en recht bestudeerd en bewerkt, waarbij hij in de psychoanalyse de ontbrekende inhoud vond in de menselijke relaties die hij behandelde. Hij volgt een psychoanalytische opleiding aan het Braziliaanse Instituut voor Klinische Psychoanalyse (IBPC) en inIdentiteitsgerichte Psychotraumatherapeut (IoPT) van Lia Bertuol School. Auteur van diverse werken en artikelen. Leraar en docent. Eeuwige leerling.

Zie ook: Obsessie: betekenis in de psychoanalyse

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

George Alvarez

George Alvarez is een gerenommeerd psychoanalyticus die al meer dan 20 jaar werkzaam is en hoog aangeschreven staat in het veld. Hij is een veelgevraagd spreker en heeft talloze workshops en trainingen gegeven over psychoanalyse voor professionals in de geestelijke gezondheidszorg. George is ook een ervaren schrijver en heeft verschillende boeken over psychoanalyse geschreven die lovende kritieken hebben gekregen. George Alvarez is toegewijd aan het delen van zijn kennis en expertise met anderen en heeft een populaire blog gemaakt op Online Training Course in Psychoanalyse die op grote schaal wordt gevolgd door professionals in de geestelijke gezondheidszorg en studenten over de hele wereld. Zijn blog biedt een uitgebreide training die alle aspecten van psychoanalyse behandelt, van theorie tot praktische toepassingen. George heeft een passie voor het helpen van anderen en zet zich in om een ​​positief verschil te maken in het leven van zijn klanten en studenten.