نوروز به عنوان یک اختلال عصبی شناخته می شود. و به عدم تعادل روانی آزار و اضطراب اشاره دارد، اما بر تفکر عقلانی تأثیر نگذارد. علاوه بر این، می تواند بر احساسات و اعتماد به نفس تأثیر بگذارد و باعث بی ثباتی عاطفی، اختلال در معنا و عمل شود. در این مقاله قصد داریم تا به روان رنجوری و ویژگی های رفتاری یک فرد روان رنجور بپردازیم. کنجکاو بودی؟ پس اکنون آن را بررسی کنید!

ویژگی های یک فرد روان رنجور

بنابراین، سه ویژگی مهم فرد عصبی عبارتند از:

• اجبار : افراد لذت ناخودآگاه را با رنج آگاهانه قابل تحمل جایگزین می کنند که باعث ایجاد احساس اجبار می شود.
• وسواس : بیمار شی ناخودآگاه را می سازد، خود را از موقعیت جدا می کند. از فکر اصلی با این کار، چیزهای خیالی جایگزین چیزهای اصلی می‌شوند.
• فوبیا : فرد لذت را از خود بیرون می‌کشد که در آن شیء مورد تهدید نمایانگر اضطراب است.

همه ما ویژگی های یک فرد روان رنجور را داریم

به گفته فروید همه ما کمی روان رنجور هستیم. علاوه بر این، فروید خود را به عنوان یک روان رنجور تعریف کرد. فیلم های وودی آلن (مانند داماد عصبی کلاسیک، عروس عصبی) سرشار از تمرکز بر روان رنجوری های کم و بیش روزمره شخصیت های کهن الگویی هستند.

علاوه بر این، مشکل آسیب شناسی زمانی آغاز می شود کهاغراق وجود دارد که دیگران و عمدتاً خود شخص را آزار می دهد.

در ادامه کمی بیشتر در مورد منشأ خصوصیات فرد روان رنجور توضیح خواهیم داد و کمی در مورد آن صحبت خواهیم کرد. چگونه روانکاوی این موضوع را در نظر گرفت. به خصوص برای کمک های فروید.

منشأ روان رنجور: تظاهر در دوران کودکی

نوروز تضادی است که می تواند فرد را در اوایل کودکی تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، ایجاد مشکل در سازگاری، حتی اگر در این حالت، کودک هنوز قادر به برقراری پیوندهای عاطفی نیست.

در این مرحله، کودک می تواند درس بخواند و با خانواده درگیر شود. با این حال، همیشه در تضاد با واقعیت، بدون داشتن آگاهی واقعی از علائم، که اجازه زندگی خوشایند را به فرد نمی دهد.

روان رنجوری یک بیماری است که با شرایط متعددی مرتبط است

امروزه، بسیار رایج است که مردم در مورد تغییرات رفتاری، نوسانات خلقی، افراد دوقطبی، افراد اسکیزوفرنی صحبت می کنند. این، بدون اینکه لزوماً بدانند که آنها نوروز هستند و نیاز به درمان دارند

علاوه بر این، روان رنجوری به عنوان یک بیماری با چارچوب پریشانی عاطفی، تعارضات ناخودآگاه، اختلالات روانی و اضطراب مرتبط است.

فرد روان رنجور و فرد روان پریش: تفاوت ها

می توان به شخصیت، جبران، افسردگی، روان رنجوری روانی اشاره کرد که منجر بهفردی تا موقعیت های اختلال رفتار. به عنوان مثال، مانند نارضایتی اجتماعی، استرس مرتبط با پایان ازدواج و اختلالات مختلف دیگر.

فرد مبتلا به روان رنجوری را نباید با یک فرد روان پریش اشتباه گرفت. در روان پریشی ها، مفهوم واقعیت به طور کلی از بین می رود و در روان رنجوری، به واقعیت متصل می ماند.

علاوه بر این، در بحران های روان رنجور، بدن اشکال دفاعی خود را آزاد می کند که در بیشتر موارد با آن در تضاد است. آسیب‌ها و سرکوب‌ها، فرد را در رنجی فراتر از موقعیت‌های تجربه شده قرار می‌دهد. بنابراین، بیشترین اظهار نظر در محیط بالینی و بستری عبارتند از:

1. وسواسی : تفکر ثابت بر ایده ها و اعمال، مانند وسواس فکری تراژیک.

2. اجباری : رفتارهای تکراری اغراق آمیز، مانند پرخوری.

3. مضطرب : افکار ناامنی و بی قراری در مورد آنچه ممکن است در آینده اتفاق بیفتد.

من اطلاعاتی را برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم .

4. فوبیک : ترس یا ترس، از متنوع ترین انواع، مانند آگورافوبیا، که ترس از حضور در جمع است.

5. هیستریک : اعمال غیرارادی بدن، فلج گذرا یا اوج رفتاری انفجاری.

ویژگی های هر نوع روان رنجوری

هیستری،هدف اجبار و فوبیا جایگزین کردن لذت ناخودآگاه به جای رنج آگاهانه قابل تحمل است. به عنوان مثال، اگر فرد تمایلی سرکوب شده به ناخودآگاه داشته باشد، حفظ این سرکوب بهای خود را دارد. در این مثال، هیستری، فوبیا یا اجبار ممکن است به عنوان راه هایی برای مسدود کردن یا منحرف کردن ذهن ظاهر شود، به طوری که به میل ناخودآگاه دسترسی نداشته باشد.

از قبل در وسواس ، شی خود را از موقعیت فکر اصلی جدا می کند و چیزهای خیالی را جایگزین اصلی می کند. به عنوان مثال، فرد ممکن است فکر وسواس گونه داشته باشد که هر شب دمپایی های خود را در یک طرف خانه قرار دهد، زیرا می ترسد که فقدان این عمل عواقب زیانباری به همراه داشته باشد.

در فوبیا، لذت به بیرون از خانه افکنده می شود. موضوع، که در آن شیء مورد تهدید نشان دهنده اضطراب است. میل ناخودآگاه در بازنمایی یک ترس تجسم می یابد. به عنوان مثال، ترس از ارتفاع می تواند جایگزینی برای آنچه مورد نظر است باشد. با ترس از ارتفاع، هدف میل منزوی می ماند.

هیستری با رنج بدن رخ می دهد که در آن لذت ناخودآگاه به رنج بدنی تبدیل می شود. بنابراین، می تواند تمام حرکات بدن را به خطر بیندازد و باعث فلج عمومی شود.

اثرات روان رنجوری

بیشتر روان رنجوری یک واکنش روانی است نامتناسب که فرد را به سمت رفتارها سوق می دهدنسبت به اندازه مشکل ناکافی است. یعنی حتی با داشتن وجدان، فرد در اصلاح آن احساس ناتوانی می‌کند. به عنوان مثال، یبوست، دیدهای ترسناک، سردرد، اسهال، احتقان، اختلالات جنسی، اختلالات تنفسی و قلبی.

معنای روان رنجوری در مفاهیم مختلف

از نظر فروید، اختلالات جنسی ارتباط زیادی در بحران‌های عصبی، مسئول بخش بزرگی از اختلالات هستند.

برای لاپلانش و پونتالیس، روان رنجوری می‌تواند یک وضعیت (بیماری) روان‌زا، با علائم بیانی باشد که باعث درگیری‌های روانی می‌شود که منشأ آن در کودکان است. تاریخچه و سازش بین میل و دفاع را تشکیل می دهد.

گریزی از واقعیت وجود ندارد

نروز به عنوان یک بیماری شخصیت شناخته می شود و مستقیماً بر ذهن تأثیر می گذارد. با توجه به اینکه هر بحرانی با اضطراب شدید همراه است، علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

حتی با توهمات، افراد مبتلا به اختلالات وسواسی جبری در مواقع بحران از واقعیت فرار نمی کنند.

برای ثبت نام در دوره روانکاوی اطلاعاتی می خواهم .

نیاز به تشخیص زودهنگام در درمان روان رنجورها

کسی که از هر نوع روان رنجوری رنج می برد دائماً از تغییرات رفتاری رنج می برد،خلق و خوی، باعث ایجاد محدودیت در زندگی روزمره می شود.

علائم عصبی به سرعت ظاهر می شوند و نیاز به شناسایی و درمان با همان سرعت دارند. در صورت عدم درمان، می توانند زندگی شخصی، حرفه ای و عاطفی را مختل کنند.

بنابراین، تشخیص عملکرد سیستم عصبی ضروری است که توسط متخصص به صورت موردی پیگیری شود.

روان رنجورها می تواند منجر به مشکلاتی در زندگی شخصی شود

اما روان رنجوری یک بیماری عاطفی، عاطفی و شخصیتی است. پس این فقدان مثبت اندیشی، فقدان اراده، نفوذ روحی، مشکلات خانوادگی نیست، بلکه یک بیماری روانی است که در زندگی موجود رنج فراوانی ایجاد می کند.

بنابراین روان رنجورها مستقیماً در مشکلات خانوادگی، در بحران های زناشویی، در یادگیری، در شخصیت، تضاد بین میل و اخلاق، ایجاد اختلال در دفاع از نفس دخالت می کنند.

چگونه از روان رنجورها پیشگیری کنیم؟

برای پیشگیری از بیماریهای روان رنجور، کنترل رفتار، اجتناب از اقدام در هنگام بروز تکانه ضروری است. یعنی قبل از اقدام فکر کنید، خوب نفس بکشید، روابط خوب داشته باشید، تمرینات بدنی انجام دهید، از محیط های پر هیاهو اجتناب کنید، مصرف مشروبات الکلی و زندگی خانوادگی خوب داشته باشید.

نتیجه: همه ما روان رنجور هستیم

Eng در نهایت، در پست مدرنیته، درمان‌های عصبی توسط متخصصان انجام می‌شود.مانند روانکاوان و روانپزشکان. بسته به تکامل هر مورد، ممکن است استفاده از داروهای ضد اضطراب و/یا داروهای ضد افسردگی که توسط روانپزشکان تجویز می شود، توصیه شود.

فروید قبلاً فهمیده بود که همه ما کمی روان رنجور هستیم. تفکر جادویی و آنچه ما آن را "شیدایی" می نامیم نمونه هایی از روان رنجوری روزانه در جامعه ما هستند. اکنون، زمانی که چیزی بیش از حد است که فرد را آزار می دهد یا این فرد یا افراد نزدیک را در معرض خطر قرار می دهد، می فهمیم که باید از متخصص کمک گرفت.

در حال حاضر، درمان هایی برای هر نوع روان رنجوری وجود دارد. که در آن بیمار می تواند بهبودی سریع داشته باشد و یک زندگی عادی داشته باشد و مانند هر بیماری دیگری بیماری در نظر گرفته شود.

آیا مقاله را دوست داشتید و می خواهید در مورد روانکاوی بیشتر بدانید؟ اگر می خواهید به این موضوع عمیق تر بروید، تفاوت بین روان رنجوری و روان پریشی را درک کنید و تمام چارچوب نظری و عملی برای کار در زمینه روانکاوی را داشته باشید، در دوره آموزشی ما در روانکاوی ثبت نام کنید . با دوره ما، شما قادر خواهید بود تمرین کنید و روانکاو موفقی شوید!

این مقاله در مورد روان رنجوری، فرد روان رنجور یا روان رنجور توسط ویراستاران ما به همراه ماریا آندراد، مخصوصا برای وبلاگ ما نوشته شده است.