فهرست مطالب
فروید، پدر روانکاوی، چندین نظریه را ایجاد کرد که درمان روانکاوی را تشکیل می دهد. در میان آنها، مفهوم ناخودآگاه وجود دارد. آیا میدانید چه معنایی میدهد؟ نه؟ پس بخوانید و همه چیز را در مورد این عنصر روانکاوی بیاموزید!
همچنین ببینید: 7 نوع بازی روانی در روابط انسانیبرای درک ناخودآگاه چیست ، قبل از هر چیز لازم است که معنای مضاعف آن را درک کنید. این کلمه همه آن فرآیندهای ذهنی را که بدون اینکه فرد متوجه شود اتفاق می افتد را تعریف می کند. بدون اینکه از آنها آگاه باشم. این معنای وسیع تری – یا عمومی – است که به این اصطلاح نسبت داده می شود.
بیشتر محققان روانشناسی و روانکاوی از وجود این فرآیندها دفاع می کنند. با این حال، هنگامی که این اصطلاح توسط روانکاوی تخصیص می یابد، تبدیل به یک مفهوم می شود. بنابراین، در این زمینه پژوهشی و کاری، معنای خاص تری به خود می گیرد.
ناخودآگاه در روانکاوی چیست
یک استعاره رایج برای درک حس روانکاوانه ناخودآگاه این است که کوه یخ . همانطور که می دانیم، قسمت پدیدار شده از کوه یخ، قسمتی که قابل مشاهده است، تنها یک قطعه کوچک از اندازه واقعی آن را نشان می دهد. بیشتر آن غوطه ور و در زیر آب پنهان می ماند. ذهن انسان چنین است. آنچه ما به راحتی در ذهن خود می فهمیم، فقط نوک کوه یخ است، یعنی خودآگاه. در حالی که ناخودآگاه آن قطعه غوطه ور و غیرقابل درک است.
علاوه بر این، می تواندپس به عنوان مجموعه ای از فرآیندهای روانی مرموز برای خودمان تعریف می شود. در آن، اعمال نادرست ما، فراموشی ما، رویاها و حتی احساسات ما توضیح داده می شود. توضیحی اما بدون دسترسی به خودمان. امیال یا خاطرات سرکوب شده، احساساتی که از آگاهی ما حذف شده اند - به دلیل دردناک بودن، یا کنترل کردن آنها دشوار است - در ناخودآگاه یافت می شوند، تقریباً بدون دسترسی به عقل.
این تعریف ممکن است در خود روانکاوی متفاوت باشد. این به این دلیل است که نویسندگان مختلف جنبه های مختلفی از این بخش از ذهن ما را شناسایی کرده اند. پس بیایید تمایزات اصلی را ببینیم.
ناخودآگاه فرویدی چیست
تعریف اساسی ارائه شده در بالا در تضاد با نظریه روانکاوی فروید است. برای او ناخودآگاه مانند جعبه سیاه یک فرد خواهد بود. این نه عمیق ترین بخش آگاهی است و نه آن بخش با کمترین منطق، بلکه ساختار دیگری است که خود را از آگاهی متمایز می کند. فروید بهویژه در کتابهای «آسیبشناسی روانی زندگی روزمره» و «تعبیر رویاها» که به ترتیب مربوط به سالهای 1901 و 1899 هستند، به موضوع ناخودآگاه پرداخته است.
فروید اغلب از این اصطلاح استفاده میکند. اشاره به هر محتوایی که خارج از آگاهی باشد. در مواقع دیگر، هنوز، او به ناخودآگاه اشاره می کند که نه به خودی خود، بلکه با عملکرد آن به عنوان یک حالت ذهنی سروکار دارد: در آن است کهنیروهایی که توسط برخی عوامل سرکوبگر تصعید می شوند و مانع از رسیدن آنها به سطح هوشیاری می شود.
برای او در اشتباهات کوچکی است که در زندگی روزمره ما رخ می دهد که ناخودآگاه بیان می شود. عمه هایی مانند:
- سردرگمی؛
- فراموشی؛
- یا حذفیات.
این اشتباهات کوچک راهی برای ابراز عقیده است. یا حقایقی که عقل آگاهانه اجازه نمی دهد. به این ترتیب، نیت فرد نقاب تصادف را بر تن می کند.
آنچه برای یونگ ناخودآگاه است
از نظر کارل گوستاو یونگ، ناخودآگاه جایی است که همه آن افکار، خاطرات یا دانش هایی که زمانی وجود داشته اند. آگاهانه اما در حال حاضر به آن فکر نمی کنیم. همچنین در خودآگاه آن دسته از مفاهیمی وجود دارند که در درون ما شکل می گیرند، اما این تصورات فقط در آینده و با عقل درک خواهند شد. که عبارتند از:
- در پیشآگاه آن مطالبی است که در شرف ظهور به خودآگاهی است و در شرف روشن شدن برای فرد است.
- ناخودآگاه نیز به نوبه خود عمیق تر است. با کرههایی تقریباً دور از دسترس عقل بشری.
یونگ دو نوع ناخودآگاه جمعی و فردی را متمایز کرد:
- ناخودآگاه شخصی همان ناخودآگاه است. از تجربیات شکل گرفته استافراد،
- در حالی که ناخودآگاه جمعی از تصورات به ارث رسیده از تاریخ بشر که توسط جمع تغذیه می شود، شکل می گیرد. در مورد وجود ناخودآگاه جمعی اتفاق نظر وجود ندارد، حتی اگر مطالعات اسطورهشناسی یا دین تطبیقی این تز را تقویت کند. قرن از سرگیری دیدگاه فرویدی. از سر گرفته شد زیرا با روانکاوی آن لحظه کنار گذاشته شد. او زبان را بهعنوان جنبهای اساسی برای وجود ناخودآگاه به تصور پیشین خود اضافه میکند.
مشارکت او عمدتاً بر اساس کار فردیناند دو سوسور، زبانشناس و فیلسوف فرانسوی است که پیشرفت اصلی او ایده یک نشانه زبانی به گفته وی، این نشانه از دو عنصر مستقل تشکیل شده است: مدلول و دال. نشانه از اتحاد بین یک نام (دلالت) و یک چیز (دال)، بلکه بین یک مفهوم و یک تصویر تشکیل می شود. به گفته لاکان، ناخودآگاه نیز اینگونه عمل می کند.
من اطلاعاتی را برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم .
نویسنده همچنین بیان می کند که در پدیده هایی به نام لکون - که رویاها یا آن سردرگمی های روزمره هستنداستناد شده - سوژه خودآگاه احساس می کند که توسط سوژه ناخودآگاه که خود را تحمیل می کند زیر پا گذاشته شده است.
- تغییر نام کسی؛
- گفتن کلمه ای خارج از متن؛
- کارهایی که بدون اینکه متوجه شویم انجام می دهیم؛
- وقتی کاری انجام می دهیم که انجام نمی دهیم به نظر می رسد خلق و خوی ماست یا با شیوه عمل ما مطابقت ندارد