مکانیسم‌های دفاعی بلوک‌هایی هستند که توسط ذهن ایجاد می‌شوند تا دسترسی به محتویات سرکوب‌شده در ناخودآگاه را مسدود کنند و از دسترسی بیمار به کشف دلایل آسیب‌زا که باعث ایجاد علائم می‌شوند جلوگیری می‌کنند. این مقاله به درک عملکرد مکانیسم‌های دفاعی در روانکاوی می‌پردازد.

روانکاو باید همیشه مراقب مکانیسم‌های دفاعی مختلفی باشد که توسط فرد استفاده می‌شود و از طریق بخش ناخودآگاه خود به کاهش آن کمک می‌کند. تنش نیروهای روانی درونی، محافظت از روان در جلسات تجزیه و تحلیل و همچنین توجه به شوخی ها و انواع اعمال نادرست.

مکانیسم های دفاعی در روانکاوی چیست؟

مکانیزم‌های دفاعی، استراتژی خود، به طور ناخودآگاه، برای محافظت از شخصیت در برابر آنچه تهدید می‌داند هستند. آنها همچنین انواع مختلفی از فرآیندهای روانی هستند که هدف آنها حذف رویدادی است که باعث رنج ناشی از ادراک آگاهانه می شود.

آنها در مواجهه با یک سیگنال خطر بسیج می شوند و برای جلوگیری از تجربه واقعیت های دردناک تحریک می شوند. که

سوژه آمادگی تحمل آن را ندارد. این یکی دیگر از عملکردهای تجزیه و تحلیل است که فرد را برای مقاومت در برابر چنین رویدادهای دردناکی آماده می کند.

برخی از مکانیسم های دفاعی اصلی :

1. سرکوب یا سرکوب

سرکوب از تضاد بین خواسته های Id ناشی می شود.و سانسور سوپرایگو. این مکانیسمی است که از رسیدن تکانه های تهدیدآمیز، امیال، افکار و احساسات دردناک و تمام محتویات دردناک به آگاهی جلوگیری می کند.

هیستریک از طریق سرکوب باعث می شود که علت اختلال خود در ناخودآگاه فرو برود. سرکوب شده نشانه می شود و دردهای ناخودآگاه را به خود ارگانیسم منتقل می کند یا آنها را به رویاها یا به برخی علائم روان رنجور تبدیل می کند. فرآیندهای ناخودآگاه از طریق رویاها یا روان رنجورها آگاه می شوند.

سرکوب یک دفاع ناخودآگاه در برابر دشواری پذیرش ایده های دردناک است. این فرآیندی است که هدف آن محافظت از فرد است و در ناخودآگاه ایده ها و بازنمایی انگیزه هایی را که بر تعادل روانی تأثیر می گذارد، حفظ می کند.

سرکوب یک نیروی فشار مداوم است که انرژی روانی را کاهش می دهد. عنوان. سرکوب می تواند به شکل علائم ظاهر شود. و هدف درمان روانکاوانه شناخت میل سرکوب شده است. و پایان علائم نتیجه فرآیند تجزیه و تحلیل است.

2. انکار

مکانیسم دفاعی است که شامل انکار واقعیت خارجی و جایگزینی آن با واقعیت ساختگی دیگری است. این توانایی را دارد که بخش های ناخوشایند و نامطلوب واقعیت را از طریق فانتزی یا رفتار تحقق آرزو انکار کند. انکار شرط ضروری برای تحریک الف استروان پریشی.

3. پسرفت

این عقب نشینی نفس، فرار از موقعیت های متضاد فعلی، به مرحله قبل است. یک مثال زمانی است که یک بزرگسال به مدل کودکی خود باز می گردد که در آن احساس خوشبختی بیشتری می کرد. مثال دیگر زمانی است که خواهر و برادری به دنیا می آید و کودک با استفاده از پستانک یا خیس کردن رختخواب به عنوان دفاعی پسرفت می کند.

4. جابجایی

زمانی که احساسات (معمولاً خشم) از ذهن خارج می شود. شخصی که هدف است و معمولاً برای قربانی بی ضررتر. هنگامی که احساسات خود را از منبع اصلی اضطراب‌آور خود تغییر می‌دهید، منبعی که تصور می‌کنید کمتر به شما آسیب می‌رساند.

5. فرافکنی

این نوعی دفاع بدوی است. این فرآیندی است که در آن سوژه از خود بیرون می‌کند و در دیگری یا چیزی،

کیفیت‌ها، خواسته‌ها، احساساتی را که از آنها بی‌خبر است یا امتناع می‌کند، در او می‌یابد. اغلب در پارانویا دیده می شود.

6. جداسازی

این مکانیسم دفاعی معمولی روان رنجورهای وسواسی است. به گونه ای عمل می کند که یک فکر یا رفتار را منزوی می کند و باعث می شود سایر ارتباطات با خودشناسی یا افکار دیگر قطع شود. بنابراین، سایر افکار و رفتارها از آگاهی حذف می شوند.

7. تصعید

تعالی تنها در صورتی وجود دارد که سرکوب مقدم بر آن باشد. این فرآیندی است که از طریق آن میل جنسی از هدف

محرک دور می‌شود و به سوی نوع دیگری از رضایت می‌رود. نتیجه تصعید استانتقال انرژی لیبیدینی شی هدف به مناطق دیگر، برای مثال، دستاوردهای فرهنگی. تصعید، از نظر فروید، یک مکانیسم دفاعی بسیار مثبت برای جامعه است، زیرا اکثر هنرمندان، دانشمندان بزرگ، شخصیت های بزرگ و دستاوردهای بزرگ تنها به لطف این مکانیسم دفاعی امکان پذیر بودند. زیرا آنها به جای تجلی غرایز خود، غرایز خودخواهانه را تصعید کردند و این نیروها را به دستاوردهای اجتماعی با ارزش تبدیل کردند.

8. شکل گیری واکنشی

زمانی رخ می دهد که آزمودنی تمایل به گفتن یا انجام کاری را داشته باشد، اما برعکس عمل می کند. این به عنوان دفاع از واکنش‌های ترسناک

به وجود می‌آید و فرد با اتخاذ موضع مخالف به دنبال پوشاندن چیزی غیرقابل قبول است. الگوهای شدید شکل گیری واکنش در پارانویا و اختلال وسواس فکری جبری (OCD) یافت می شود، زمانی که فرد در چرخه ای از تکرار رفتاری گرفتار می شود که می داند در سطح عمیقی اشتباه است.

آیا روانکاو عمل می کند. در رابطه با مکانیسم های دفاعی؟

روانکاو باید توجه داشته باشد و آماده درک مظاهر مکانیسم های دفاعی ایگو باشد که از تنش بین Id و Superego ناشی می شود و ایگو تحت فشار هر دو از طریق مکانیسم هایی از خود دفاع می کند.

من اطلاعات می خواهمبرای ثبت نام در دوره روانکاوی .

افزایش این فشار که به شکل ترس منعکس می شود، بسیار افزایش می یابد و این امر ثبات نفس را به خطر می اندازد، از این رو از آن استفاده می کند. مکانیسم های خاصی برای دفاع یا تعدیل از آنجایی که مکانیسم‌های دفاعی

می‌توانند ادراک درونی فرد را نیز جعل کنند، روانکاو باید مراقب واقعیت‌ها باشد، زیرا آنچه ارائه می‌شود تنها یک بازنمایی تغییر شکل یافته از واقعیت است.

درباره نویسنده: کارلا اولیویرا (ریودوژانیرو – RJ). روان درمانگر. روانکاو آموزش دیده در دوره آموزشی روانکاوی بالینی در IBPC. ریودوژانیرو. [ایمیل محافظت شده]