Ik ben afgestudeerd en heb mijn certificaat al. Wat kan ik vanaf nu doen? één kunnen psychoanalytici oefenen?

Alvorens deze vraag te beantwoorden, willen wij u enige informatie en tips geven over wat u moet doen na het afronden van de cursus.

Daarom zullen wij enkele alternatieven bespreken voor degenen die als psychoanalyticus willen werken. Hieronder worden enkele mogelijkheden gepresenteerd:

- Als je er klaar voor bent, kun je een kantoor openen en je eigen praktijk beginnen;

- Als je je er niet klaar voor voelt, kun je een stage in een adviespraktijk proberen;

- Of misschien deel je een ruimte met een andere psychoanalyticus en doe je ervaring op terwijl je observeert.

In die context maakt het niet echt uit hoe lang het duurt om je praktijk te openen, dus, Wat de tijd zal bepalen is je veiligheid in de omgang met mensen met trauma's en frustraties. Bovendien zijn het mensen die op zoek zijn naar een antwoord, een weg, hulp. Het zijn mensen die op zoek zijn naar verlichting en genezing.

Daarom raden we je aan om je eigen praktijk te openen als je er klaar voor bent. Maar tot die tijd.., probeer mensen te bestuderen en te observeren : zijn werkmateriaal zal immers het menselijk object zijn.

Er is geen wet die de psychoanalyticus verbiedt zijn beroep uit te oefenen, hij is er tenslotte voor opgeleid en gestudeerd, de enige factor die je kan tegenhouden is de onzekerheid of onzekerheid die je hebt over het geleerde.

In die context is het antwoord op de titelvraag "ja". De psychoanalyticus klinisch kan.

Wat kan hij doen?

Het is daarom de moeite waard om wat beter uit te leggen welke taken een psychoanalyticus kan uitvoeren. Dat zijn:

- Kliniek, hoewel het woord rechtstreeks verband houdt met de geneeskunde; - Open een kantoor;

- Meer dan één certificaat hebben of geen andere dan Psychoanalyse;

- therapieën aangeven of bloesemremedies voorschrijven.

Verwachtingen voor het werk van de psychoanalyticus

Net zoals van een psychoanalyticus wordt verwacht dat hij het gedrag van een individu of patiënt beoordeelt, zo ook Hij wordt geacht te verwijzen naar individuele of groepstherapieën.

Zo kan hij ook begeleiding bieden bij fobieën of trauma's, hetzij met betrekking tot een individu, hetzij tot een algemeen probleem, dat de relaties van een gezin of team kan beïnvloeden.

In dit verband houdt het werk ook een heropvoeding in voor sommige zaken en concepten die in de loop der tijd met het genoten onderwijs zijn ingesleten. In bijna alle gevallen, is een activiteit die voortdurend moet worden gevolgd zodat de verwachte resultaten worden bereikt.

Daarom zijn begeleiding en follow-up van de voorgestelde activiteiten noodzakelijk om te analyseren en ervoor te zorgen dat er resultaten worden bereikt. Als de resultaten echter niet zijn zoals verwacht, zal de psychoanalyticus de hulpverleningsmethode moeten veranderen. In dit verband hoeft niet altijd een andere beroepsbeoefenaar te worden aangewezen, zoals bij een klinische verwijzing.

Geconfronteerd met deze informatie kunnen sommige mensen zich afvragen of eens psychoanalytici kunnen oefenen Deze vraag is echter enigszins onjuist.

Waarom geeft de psychoanalyticus formeel geen diagnoses of schrijft hij geen behandelingen voor?

De psychoanalyticus werkt namelijk niet in een medische kliniek waar hij of zij medische behandelingen kan voorschrijven. Hij bevindt zich niet in een situatie waarin hij formeel patiënten kan doorverwijzen naar andere medische professionals. Als de verwijzing echter informeel gebeurt, hoeft u zich geen zorgen te maken over eventuele belemmeringen.

In dat verband moet worden uitgelegd waarom dat zo is. Wie afstudeert in de psychoanalyse heeft niet noodzakelijkerwijs formele kennis in de geneeskunde... . Het is namelijk niet nodig om medicijnen of psychologie te hebben gestudeerd om het beroep van psychoanalyticus uit te oefenen. Daarom wordt bij de aanbeveling van andere professionals niet gekeken naar een of andere eerdere ervaring, maar naar een vaak lekenkennis op dit gebied.

Als de psychoanalyticus kan kliniseren, wat kan hij dan niet?

In het licht van de bovenstaande discussie is het ook geldig om duidelijk te maken welke taken een psychoanalyticus niet kan uitvoeren. Dit zijn:

- Medicijnen voorschrijven;

- Stel formeel een andere professional aan;

- Jouw religieuze dogma's mengen met die van de patiënt;

- Geef of suggereer een religie voor hem om te verbeteren;

- Diagnose van ziekten;

- Zoek behandeling voor ziektes;

- Vraag om testen, wat die ook mogen zijn;

- Optreden als dokter.

Wij weten dat het soms moeilijk kan zijn om de rol van de psychoanalyticus te scheiden van die van de arts of psycholoog. Toch is het belangrijk dat dit gebeurt en dat het duidelijk is wat de rol van de psychoanalyticus is. Zowel de professional als zijn patiënten moeten in gedachten houden dat hij een therapeut is en geen arts.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

De psychoanalyticus kan klinisch Zijn rol is er een van observeren, verwelkomen, het probleem aanvaarden en met zijn middelen een oplossing zoeken.

Wat zijn de verschillen tussen het werk van psychoanalytici en psychologen?

In dit verband kan deze verdeling wat verwarrend lijken, vooral omdat zowel de psychoanalyticus als de psycholoog als therapeut worden behandeld. Daarom, het fundamentele verschil tussen de twee is dat de psycholoog de patiënt kan en moet begeleiden om andere hulp te zoeken op een ander gebied, wat dat ook moge zijn Formeel kan de psychoanalyticus niet hetzelfde doen.

Zo kan de psychoanalyticus zelfs "instemmen" met het idee dat de patiënt bijvoorbeeld hulp zoekt bij een psycholoog, maar een verwijzing kan nooit van hem komen. Op die manier zou hij namelijk een diagnose doorgeven, wat hij niet kan doen.

In die zin is de psychoanalyse enigszins vergelijkbaar met de filosofie, aangezien het gaat om een activiteit van diepgaande reflectie over een thema. Wat de psychoanalyticus in de psychoanalyse echter doet, is bij de patiënt vragen opwerpen die hem dwarszitten, zonder zelf een oplossing voor de zaak aan te dragen.

De oplossing ligt altijd bij de patiënt en nooit bij de psychoanalyticus.

Wat doet de psychoanalyticus?

O psychoanalytici kunnen oefenen In deze context, Het is een verandering in de manier waarop de patiënt denkt of handelt wanneer hij met een probleem wordt geconfronteerd.

Zo laat hij de patiënt zijn eigen waarheden vinden, zonder dat hem iets wordt opgelegd.

Dit gebeurt vanaf momenten waarop de psychoanalyticus de patiënt aan het denken zet... Sommige vragen laten de persoon nadenken over waarom hij op een bepaalde manier handelt in een bepaalde situatie. Waarom handelt hij niet op een andere manier?

Waarom reageert hij op een bepaalde manier op de ene situatie en anders op een andere?

Dus, Het is uit deze overpeinzingen dat de patiënt zijn genezing vindt, door de knopen los te maken die zijn ontstaan door zijn fobieën en onderdrukte verlangens.

De patiënt spreekt, de psychoanalyticus luistert. Vraag na vraag geeft hij dus nooit een antwoord. Hij daagt de patiënt uit zijn eigen vraag te beantwoorden.

En van de antwoorden worden de knopen losgemaakt.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

En de psychoanalyticus stelt alleen maar vragen?

De voorgaande bespreking is niet bedoeld om te impliceren dat de psychoanalyticus de hele tijd zwijgt, of alleen maar vragen stelt. In deze context, het heeft de functie van observatie en begeleiding, De psychoanalyticus die tijdens elke sessie heeft geobserveerd en nagedacht over wat is besproken, is dus verplicht zijn cliënt feedback te geven.

Deze feedback staat open voor vragen en moet dat ook zijn. Alleen zo kan namelijk een conclusie worden getrokken voor dat moment, en niet voor andere problemen die nog door de psychoanalyticus zullen worden geobserveerd en geanalyseerd.

Uit deze feedback en vragen is het mogelijk de oorzaak te vinden van andere problemen die de patiënt heeft en waar de behandeling nog niet op gericht is.

Als u geïnteresseerd bent om een professionele psychoanalyticus te worden, bekijk dan onze volledig EAD cursus met certificaat. Aan het eind ontvangt u uw certificaat en zult u ontdekken dat een psychoanalyticus in feite kan praktiseren, aangezien u de persoon bent die deze functie uitvoert.