کهن الگوها مفاهیمی هستند که عقل سلیم آنها را بی اهمیت جلوه داده و تبدیل به یکی از کلماتی می شود که از حوزه روانکاوی و روانشناسی تحلیلی بیرون آمده است و هدف ما این است که بدون قصد دایره المعارفی بیش از حد این درک را پیش ببریم.

درک کهن الگوها

برای روانشناسی تحلیلی، بر اساس کارل یونگ، در ابتدا می توان ساختارهای مشترکی را که ارثی هستند و بر نحوه نگرش ما به خود، جهان و دیگران تأثیر می گذارد، در ارتباط با نمادها مفهوم سازی کرد. ، بین اصل و نسب و حال. از نظر یونگ، ذهن دارای داده های مشترک است که از قبل برای همه افراد ایجاد شده است.

کهن الگوها برداشت ها هستند، انواعی که در گرافیک باستانی استفاده می شوند، نتیجه شخصیت های باستانی هستند که به شکل ارائه می شوند. افسانه ها، فولکلور، افسانه ها، نقوش اساطیری. . . جایی که آنها به شکل خالص ظاهر می شوند و در نهایت خود را در تصاویر کهن الگویی مختلف به روز می کنند، شایان ذکر است که هر چه سن آنها بیشتر باشد، "قدرت" آنها بیشتر است. تقویت این نکته که هر چه قدیمی تر باشد، قدرت آن بیشتر می شود، زیرا به نظر می رسد مملو از چندین تصویر دیگر، با انرژی های مختلف است که قدرت ساخت و بسط مجدد را بین آنها حمل می کند.

هر بار که ما تصاویر را ذخیره می کنیم و در نهایت این انرژی ها را به روز می کنیم. تصویر مادر، برای مثال، همیشه به روز می شود، امااین به روز رسانی یک راه اندازی مجدد ساده نیست، زیرا این تصویر با انرژی روانی شارژ می شود. این انرژی روانی به لطف تصاویر کهن الگویی شکل گرفته است. تجربیاتی وجود دارد که به هر طریقی، انرژی‌های متمرکز با یکدیگر همپوشانی دارند، زیرا در درون کهن الگو انرژی‌ها از لحظه‌ای به بعد انباشته می‌شوند و شکل می‌گیرند و این تصویر از طریق تجربیات جذب و بازتولید می‌شود.

کهن الگوها و روانشناسی تحلیلی

در روانشناسی تحلیلی، ناخودآگاه شخصی جایی است که رویدادها سرکوب می شوند یا بی اهمیت تلقی می شوند. با این حال، ناخودآگاه جمعی از چندین ساختار روانی مشترک برای همه تشکیل شده است که در نهایت بر تفکر و عمل تأثیر می گذارد، ناخودآگاه جمعی «مکان» کهن الگوها است.

ناخودآگاه جمعی. از نظر یونگ، کهن الگوها و غرایز شکل می‌گیرند و دسترسی به آن از طریق تصاویر صورت می‌گیرد، که می‌توانند به عنوان بازنمایی تعریف شوند و رفتار ما را ترجمه کنند، که بسیار فراتر از زمان و مکان است.

عملکردهای کهن الگویی

کهن الگو، به طور کلی، کارکردهایی دارد، و از جمله می توان آنها را برشمرد.

1. شرایط، هدایت و حفظ روان فردی
2. تنظیم تعادل، مداخله در اختلالات، از طریق جبران. .
3. اطلاعات با محیط مبادله می شود که فرآیندی را فراهم می کندتکاملی.

همه کهن الگوها متناقض هستند و باعث می شوند که در واقع فقط آنچه را که باید جذب کنیم ببینیم. تجربیات عبارتند از:

1. خود
2. سایه
3. خرد
4. پدر
5. مادر
6. کودک
7. شخصیت / قهرمان

اما آنها بی نهایت هستند، زیرا تجربیات انسانی بی نهایت هستند.

کهن الگوها توسط کهن الگوها

خود سازمان دهنده است. اصل شخصیت، متحد کننده این نماد کلیت است، کهن الگوی مرکزی، نشان می دهد که چه چیزی باید دنبال شود. سایه ها نمایانگر تجربیات فراموش شده، سرکوب شده یا زندگی نشده هستند، آنها "آرام" و "خواب" هستند زیرا توسط خود ایده آل پشتیبانی نمی شوند.

سایه ها در ناخودآگاه ذخیره می شوند و می توانند ذخیره شوند. در پیش بینی ها شناسایی شده است. آنیما/آنیموس در بزرگسالی غالب است، کهن الگو مسئول هویت عمیق است و از میانجی‌گری‌هایی که در نوجوانی رخ می‌دهد شروع به توضیح می‌کند. همتای زن مرد یا همتای مرد زن است. 1>

خرد مرحله نهایی آگاهی است که در آن فرد توانایی قرار دادن خود را به جای دیگری (تغییر) و تجزیه و تحلیل آن به دست می آورد. کهن الگوی مادر خوب است، اما نه لزوماً کمال. به عنوان نماد محافظت و محبت قرار می گیرد، در اصل غذا است.

تصویر دوم مادر

اولین تصویر شناخته شده از مادر بزرگ زهره ویلندورف است، فیگورهایی که دست روی سینه خود دارند و صورت ندارند. پدر کهن الگوی مرتبط با نظم، وظیفه، اخلاق و اولویت، هدایت و معنا بخشیدن به فرد است، در حالی که کودک کسی است که در بدو تولد "فقط" به عنوان یک پیشاگو وجود دارد که هنوز به ناخودآگاه متصل است. و جدا شدن از گفتار کلمه «من» رخ می دهد.

در طول رشد انسان تفاوت هایی در آگاهی نفس وجود دارد و در هر مرحله تغییراتی وجود دارد و این دگرگونی ها به دلیل ارتباط با اسطوره ها رخ می دهد. خدایان، نمادها و کهن الگوها. قهرمان، برای برخی از پرسونا، به اعماق می رود، آنها حتی بدون داشتن اطمینان از موفقیت با چالش ها روبرو می شوند.

کهن الگو در حال آماده شدن، تکامل، ساختن است. داستان خودش در طول راه است. پرسونا خود دروغین است، نقشی که ما به دلیل باورهای انحرافی و/یا انحرافی بازی می‌کنیم. که قادر به انطباق با مکان نیست، کسی که مثلاً با لباس ساحلی به فرقه می رود، علاقه ای به رابطه ندارد.

نتیجه

کهن الگو ارائه نمی دهد. فرمول، اما ساختار، همیشه در حال تغییر است، زیرا انسان در ذات خود یک موجود فرهنگی است. این نمادهای جهانی، اگرچه در تمام عمقشان درک نمی شوند، اما باید روشن باشیم که هر چه بیشتر آنها را درک کنیم، خودمان را بیشتر درک خواهیم کرد. و درک خود یکی از ارکان انسان بودن است.

من اطلاعاتی را برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم .

این مقاله توسط RicardoPianca نوشته شده است ([email protected]). فیلسوف و نو روانکاو (تظاهر) و که قبل از عبارت Eça de Queroz متوقف شد: "من از متفاوت بودن نمی ترسم، می ترسم یکسان باشم و در نهایت بفهمم آنها اشتباه کرده اند." کسی که نمی خواهد زندگی خود را صرف مطالعه گرانش بدون زمانی برای پرواز کند.