De psychoanalytische methode is de door Freud gecreëerde methode om therapie uit te voeren, de menselijke geest te begrijpen en het functioneren van de maatschappij te interpreteren. Maar, wat is de psychoanalytische methode: betekenis vandaag? Hoe werken de stadia van deze methode in de praktijk en wat zijn de samenwerkingsverbanden met andere psychoanalytici?

Verdeling van het psychisch apparaat om de psychoanalytische methode beter te begrijpen

Een van de belangrijkste beïnvloeders van de psychoanalytische methode was Sigmund Freud, die zijn werken wijdde aan de studie van de menselijke geest. In het bijzonder benadrukken wij de menselijk onbewuste Dit is omdat hij een echte houder is van mnemische sporen.

De inhoud van het onbewuste alleen kennen was echter niet voldoende, het was nodig deze in het bewustzijn te brengen.

Maar hoe doe je dat? Wat is de relatie tussen de mentale systemen en de persoonlijkheid van het wezen? Hoe voer je psychoanalyse uit? Dit waren slechts enkele van de duizenden vragen die gesteld werden door Freud, door professionals en de samenleving .

Om deze twijfels weg te nemen, verdeelde Freud het psychische apparaat in drie grote systemen, die samen de psychische topografie vormen. Dat wil zeggen dat ze de onderlinge relaties van deze systemen en hun relatie met het bewustzijn laten zien.

Enkele mechanismen binnen de psychoanalytische methode

Het eerste van deze systemen was het Onbewuste, dat werkt via het primaire proces. Zijn belangrijkste kenmerk is de neiging tot totale en onmiddellijke ontladingen van mentale energieën.

Dit systeem omvat psychische elementen waarvan de toegang tot het bewustzijn zeer moeilijk of onmogelijk is. Met andere woorden, impulsen en gevoelens waarvan het individu heeft geen geweten .

Daarom zijn de meest gebruikelijke manieren om toegang te krijgen tot deze inhoud:

• dromen
• vrije associatie in het dialoogproces
• mislukte handelingen
• chystes
• projectieve tests
• geschiedenis van neurotische en psychotische symptomen

Via deze kunstgrepen gaat de in het onbewuste onderdrukte inhoud over naar het voorbewuste, na het passeren van de mechanismen van verplaatsing, condensatie, projectie en identificatie Ze manifesteren zich in het bewustzijn.

Pre-bewust en bewust

Het tweede systeem was het Voorbewustzijn, dat de mentale elementen omvat die gemakkelijk toegankelijk zijn voor het bewustzijn. Ze worden beheerst door de secundaire processen. Daarin bevinden zich ook gedachten, ideeën, vroegere ervaringen, indrukken van de buitenwereld en andere indrukken die tot het bewustzijn kunnen worden gebracht. Door middel van verbale voorstellingen .

Het systeem voorbewustzijn is de kruising tussen het onbewuste en het derde Bewuste systeem.

O Bewust omvat op zijn beurt alles wat op een bepaald moment bewust is.

De drie door Freud voorgestelde gevallen

Tussen het IC-systeem en het PC-systeem werkt een intersysteemcensuur, die de PC in staat stelt ongewenste elementen uit het IC-systeem te weren en ze de toegang tot het Cs-systeem te weigeren.

Om het begrip van deze processen nog meer te vergemakkelijken, werd gedefinieerd dat het feit in het bewuste gebeurde. Het wordt dus geregistreerd in het voorbewuste en verdrongen in het onbewuste, en opdat een psychische handeling bewust zou zijn, is het noodzakelijk dat zij door het niveaus van het psychische systeem .

Freud merkte echter dat deze weg niet altijd op een efficiënte manier verliep. Het was alsof er barrières bestonden die dit verhinderden of beperkten. Dit opmerkend, verdeelde Freud het psychische systeem in drie instanties:

• Id
• Ego
• Superego

Het Bewuste systeem omvat een deel van het ego, het Voorbewuste, het grootste deel van het ego en het Onbewuste, alle drie instanties met inbegrip van de verdrongen onbewuste .

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Superego als bemiddelaar

In deze nieuwe indeling is er een direct verband met de persoonlijkheid van het wezen. seksuele of agressieve oorsprong .

Ze worden gewijzigd door de impact of interactie van interne impulsen en externe prikkels en worden onderdeel van het ego. De belangrijkste functie is het coördineren van interne functies en impulsen en ze te maken zich zonder conflicten in de buitenwereld te uiten Om zijn functie uit te voeren is het ego dus afhankelijk van de actie van het superego.

Het maakt het mogelijk om het op een sociaal mogelijke manier te ontwikkelen. Dat wil zeggen, door te fungeren als een bemiddelaar tussen hem en morele beperkingen en alle impulsen naar perfectie.

Dit was de psychische werkelijkheid van de mens, volgens de visie van Freud. Maar zelfs na het opdelen en onderverdelen van het psychisch apparaat, vroeg hij zich nog steeds af: Hoe zou een psychoanalyticus de mens kunnen helpen bij zijn psychische problemen? Er werden vele speculaties gedaan en de meest geaccepteerde en door klinische psychoanalytici tot op heden overgenomen, wordt gevormd door de repetitiebehandeling.

De procedures van de psychoanalytische methode

Deze behandeling heet inleidend gesprek is een voorselectie, dat wil zeggen, daarin brengt de mogelijke patiënt zijn klacht in bij de psychoanalyticus.

Deze deelname is minimaal, aangezien het de bedoeling van de deskundige is een hypothese te formuleren over de psychische structuur van het individu, dat wil zeggen deze in te delen in neurose, perversie of psychose Bovendien zal het de patiënt zelf zijn die zijn eigen betekenissen invoert.

Na dit gesprek zal de psychoanalyticus de overdracht naar die specifieke analyticus leiden. In dit geval zal hij de vraag corrigeren, door de vraag naar liefde of genezing die door de proefpersoon werd gebracht om te zetten in een vraag naar analyse. Of, als hij de patiënt niet wenst te aanvaarden, om welke reden dan ook, zal hij deze mogelijke patiënt afwijzen.

Als hij deze vraag om analyse aanvaardt, wordt het wezen een patiënt en gaat de analist over tot de analyse zelf. Om deze analyse uit te voeren, maakt hij gebruik van enkele technieken, waaronder de diagnostische hypnose .

Samen met de vrije associaties, het overwinnen van de weerstanden van de patiënt en de productie van een analytisch systeem kan de inhoud van het onbewuste in het bewustzijn worden gebracht.

Conclusie

Geconfronteerd met een grondige evaluatie van deze psychoanalytische methode Dit betekent dat zij zich richt op het wegnemen van de oorzaken van dat probleem, hoewel zij zich niet alleen richt op de wortels van de verschijnselen.

Dit verandert de ziekte in een overdrachtsneurose, en door deze neurose te elimineren, wordt de oorspronkelijke ziekte geëlimineerd en is de patiënt genezen.

Artikel van Tharcilla Barreto voor de Cursus Psychoanalyse .

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .