Inhoudsopgave
We weten dat wat ons vormt, is wat in ons bewustzijn komt en wat we doen. Maar we zijn niet altijd bereid openbaringen te doen, noch aan onszelf, noch aan anderen. Laten we de betekenis van download en hoe het is opgebouwd.
Wat is onderdrukken?
Recalcitrantie kan duiden op een vorm van verdediging van de mentale structuur tegen elk idee dat niet verenigbaar is met het I Bovendien wordt in de psychoanalyse het verdringen getoond als een psychische instantie die uiteindelijk het bewuste van het onbewuste scheidt. Het is alsof we elke herinnering begraven die ons tegenspreekt en ons enig plezier ontneemt.
We beginnen de geheugensporen te structureren die uiteindelijk in het onbewuste worden opgeslagen. Kortom, het zijn de sporen van onze affectieve ervaringen tijdens onze ontwikkeling. Een baby huilt bijvoorbeeld van de pijn de eerste keer dat hij honger voelt, maar de tweede keer is dit al geregistreerd.
Het is juist om duidelijk te maken dat wanneer we het over verdringen hebben, we het niet moeten associëren met spontaniteit. Het mechanisme verschijnt niet altijd omdat er een blokkade is tegen slechte herinneringen. Aangezien het pijnlijke gebeurtenissen aanduidt, is er geen reden om er steeds door achtervolgd te worden.
Zie ook: Cognitieve dissonantie: betekenis en voorbeeldenWaarom zijn we recalcitrant?
We begrijpen beter wat verdringen is als we kijken naar onze relatie met trauma's of het tegenstrijdige. We verdringen deze gebeurtenissen uiteindelijk en maken er een onbewuste ontkenning van. Vergeetachtigheid wordt een uitlaatklep, zodat wat ons tegenstaat wordt verplaatst naar een plaats die onbereikbaar is voor het bewustzijn. .
Zodra de ontkenning ontbrandt, ontstaat er vergeetachtigheid, zodat alles niet tastbaar voor ons is. Dankzij deze blokkade worden we verhinderd een conflict aan te gaan dat kans maakt om aan de oppervlakte te komen. Onbewust proberen we ons te ontdoen van pijn, hoewel die deel uitmaakt van onze ontwikkeling.
Volgens Freud vindt repressie plaats vanwege het mogelijke ongenoegen in de directe bevrediging van de pulserende beweging. Dit gebeurt wanneer in de beweging dissonantie ontstaat tegenover de eisen die door andere psychische structuren worden gesteld. Daarnaast kan ook het externe deel wrijving veroorzaken.
Tekens
Onderdrukken is in feite je pijnen naar binnen trekken en ze vaak verbergen. Het blijkt dat je onbewuste ze niet desintegreert, maar deze ervaringen lijkt op te hopen en ze op een bepaald moment weergeeft Dit gebeurt via de:
Dromen
Onze frustraties worden meestal herbeleefd in dromen. Het zijn directe weerspiegelingen van onze wensen, verlangens en frustraties die tijdens ons bewuste leven verborgen blijven. Het is echter mogelijk om te zien wat ons dwars zit op basis van de interpretaties van een gekwalificeerde psychoanalyticus.
Neurotische symptomen
De neurose, of zelfs de symptomen ervan, kunnen aan de oppervlakte komen dankzij de beweging van de recalcitus, die een onbewuste bedekking achterlaat om via deze breuken het bewuste veld te veroveren. Volgens een ander concept van de psychoanalyse zijn we allemaal onderworpen aan een zekere mate van neurose, psychopathie of perversie.
Het belang van verbergen
De daad van onderdrukking is wat uiteindelijk ons eigen bestaan mogelijk maakt en ons mogelijk maakt. Hoewel het verwarrend kan lijken, is de natuur die door onderdrukking ontstaat belangrijk en heeft haar waarde. Het vertoont een deel in ons wezen dat niet positief of constructief is... .
Om te kunnen groeien, moeten we allemaal het kwaad, het geweld dat maatschappelijk niet geaccepteerd wordt, onderdrukken. Dat gebeurt alleen omdat er voortdurend repressieve mechanismen zijn die deze kracht tegenhouden, zodat deze permanent wordt. Anders komt dit beestachtige deel naar boven en dat is niet goed, ook al vormt het ons.
Het is goed erop te wijzen dat dit bij ieder van ons op een permanente manier gebeurt. We gaan echter alleen maar door met het weerbarstige, omdat het leven door moet gaan. Toch beschrijft het niet dat we eenzijdig zijn: we hebben goed en kwaad, en het laatste zal altijd verborgen blijven.
Recalcitrantie voor Lacan
In de 20e eeuw gaf Jacques Lacan een nieuwe invulling aan de theorie van de verdringing door gebruik te maken van metonymie en metafoor. Daarmee kreeg het werk van verdringing een nieuwe betekenis, evenals de eerste stijlfiguur. Dit gaf uiteindelijk een nieuwe definitie van de term, parallel aan, maar ook anders dan, het oorspronkelijke .
Lees ook: Verschil tussen emotie en gevoel in de psychologieVolgens hem doet de metafoor zijn werk door in een bepaalde situatie de ene term te vervangen door een andere. In dit proces beweegt deze nieuwe opvatting zich uiteindelijk onder iets, verstopt zich voor iets anders met de verandering. Het is deze beweging die dient als de linguïstische relatie van de repressieve dynamiek of de recalcitrantie.
Mechanisme van repressieve werking
Freud pakte de term recalcitrantie heel goed uit, omdat hij steeds laag na laag vond. Desondanks bleek het een wijs besluit, omdat elk onderdeel in delen kan worden geobserveerd en vervolgens samengevoegd. Het mechanisme is verdeeld in drie delen, het eerste:
Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .
Originele oplading
Het gebeurt wanneer we de onverdraaglijke voorstellingen die met de drang samenhangen uit het bewustzijn verdrijven. Dit leidt uiteindelijk tot een splitsing in het zielenbestaan, waarbij bewuste en onbewuste gebieden worden afgebakend. Op die manier wordt een volgende verdringing mogelijk, elke voorstelling die door deze voorstellingen wordt voortgetrokken kan worden verdrongen. .
Secundaire opstuwing
De secundaire verdringing is diegene die iets verplaatst naar het onbewuste en het daar houdt. In het algemeen zijn dit de voorstellingen die voor het bewustzijn onverdraaglijk zijn en die niet verwerkt kunnen worden. Daarbij worden ze uiteindelijk aangetrokken tot de onbewuste kern die gevormd is door de oorspronkelijke verdringing.
Terugkeer van de onderdrukten
Het is wanneer de onderdrukte persoon zijn psychische genegenheid toont, iets dat op de een of andere manier het bewustzijn weet te bereiken, en zo een soort bevrediging verkrijgt door middel van onbewuste formaties, bijvoorbeeld onze foute handelingen, dromen en zelfs de symptomen van neurose.
Recalcitrantie in de populaire cultuur
De laatste jaren wordt het woord recalcar veelvuldig gebruikt in muziek, theater en informeel taalgebruik. Als we deze recalcar in het spreektaalwoordenboek bekijken, krijgt het de waarde van afgunst. Daarom, de recalcitrante persoon zou iemand zijn die jaloers is en het niet kan verdragen anderen goed te zien... .
Deze recalcitus is echter precies het tegenovergestelde van wat de psychoanalyse recalcitus noemt. De term in de psychotherapie spreekt van het internaliseren van al het moeilijke dat men ervaart. Dat van de populaire cultuur legt op een directe manier bloot wat een individu voelt en ook projecteert op de omgeving en de mensen.
Zie ook: Nood: de 20 belangrijkste symptomen en behandelingenAls deze recalcitrant van de populaire cultuur de psychoanalyticus zou zijn, zou hij niet zo angstig zijn, hij zou neutraler staan tegenover zijn problemen met zichzelf en met anderen. Omdat het een meer pejoratieve toon heeft aangenomen, wordt recalcitrant als belediging gebruikt, hoewel het op de verkeerde manier wordt gebruikt.
Slotbeschouwingen over de betekenis van verdringing
In elke omgeving die aankomt, krijgt de term recalcitrant een nieuwe betekenis... Sommigen blazen het oorspronkelijke concept zelfs nieuw leven in, maar anderen verdraaien uiteindelijk de aard ervan, dus als je de term in een beledigende connotatie gebruikt, weet dan dat je je vergist.
De recalcitus is een bescherming van al onze negatieve ervaringen tijdens het leven. Het is als een psychisch zegel dat alles wat ons raakt en uiteindelijk pijn doet, tegenhoudt. Wanneer iemand dus in feite recalcitrant is, geeft dit aan dat hij geen conflicten of angsten heeft.
Om deze en andere aggregerende premissen in je groei beter te begrijpen, schrijf je je in voor onze online cursus Klinische Psychoanalyse. De lessen zijn een ontwikkelingsoefening waarbij je je verbindt met je eigen essentie en je potentieel kunt zien. In tegenstelling tot de daad van onderdrukking, projecteer je alleen de kracht die je draagt naar de wereld door je in te schrijven voor de cursus... .