Við skulum endurskapa texta lagsins Ouro de Tolo, eftir Raul Seixas, og greina það frá sjónarhóli sálfræði og sálgreiningar.

Ouro de Tolo, Raul Seixas and the Phantom eftir Lacan

Hefð er hugtakið „ gull heimskingja “ til pýríts, járndísúlfíðs. Þetta steinefni, sem hefur snið sem samanstendur af mörgum sexhyrningum sem líkist gullmola (sem og gullna litnum), fékk nafn sitt fyrir að blekkja nokkra námumenn í leit að auði í svokölluðu „gullæði“ sem hafði áhrif á miðsvæðið Brasilíu („Minas Gerais“) á 18. öld.

Hins vegar er „Ouro de Tolo“ líka nafn á mjög frægu lagi eftir Raul Seixas sem allir vita hvernig á að gera. syngja, en veit ekki hvað þú heitir. Enda kemur orðatiltækið „Ouro de Tolo“ aldrei fyrir í laglínunni.

Þú getur hlustað á lagið á þessari upptöku: Ouro de Tolo (Raul Seixas), upptaka aðgengileg á Youtube.

Við skulum fara til hennar, áður en við sjáum hvernig hún getur hjálpað okkur að skilja mjög mikilvægt hugtak, „draug“, eftir Jacques Lacan:

“Ég ætti að vera hamingjusamur

Vegna þess að ég á starf

Ég er hinn svokallaði virðulegi borgari

Og ég þéni fjögur þúsund cruzeiros á mánuði

Ég ætti að þakka Drottni

Fyrir að ná árangri í lífinu sem listamaður

Ég ætti að vera hamingjusamur Vegna þess að mér tókst að kaupa Corcel 73

Ég ætti að vera ánægður og ánægður með að búa í Ipanema

Eftir að hafa áttsvelt í tvö ár

Hér í stórkostlegu borginni

Ah! Ég ætti að vera brosandi og stolt

Ég vil fá upplýsingar til að skrá mig á sálgreiningarnámskeiðið .

Fyrir að hafa loksins sigrað í lífinu

En mér finnst þetta stórt grín OG dálítið hættulegt

Ég ætti að vera ánægð með að hafa fengið allt sem ég vildi

En ég verð að viðurkenna að ég er vonsvikinn

Vegna þess að það var svo auðvelt að ná þessu og nú er ég að velta fyrir mér 'Hvað svo?'

Ég á eftir að ná mörgum stórum hlutum

Og ég get ekki bara staðið þarna

Ég ætti að gleðjast yfir því að Drottinn gaf mér sunnudaginn

Til að fara með fjölskyldunni í dýragarðinn til að gefa öpunum poppkorn

Ah! En hvað ég er leiðinlegur náungi sem finnst ekkert fyndið

Api, fjara, bíll, dagblað, rennibraut

Mér finnst þetta allt saman fáránlegt

Ég vil fá upplýsingar til að skrá mig á sálgreiningarnámskeiðið .

Það ert þú að horfa í spegilinn

Feeling eins og stórum fávita

Að þekkja þig er mannlegur, fáránlegur , takmarkaður

Sem notar aðeins tíu prósent af dýrahausnum sínum

Og þú trúir því enn að þú sért læknir, prestur eða lögreglumaður

Sem er að leggja sitt af mörkum hlutdeild hans í fallegu félagslífinu okkar

Ég sit ekki í hásæti íbúðar

Með gapandi munninn fullan af tönnum, að bíða eftir dauðanum

Vegna þess að langt frá merktum girðingum hvaðaðskildir bakgarðar

Á hinu rólega tindi mínu sjáandi auga situr hljómmikill skuggi fljúgandi disks“

Hver var Raul Seixas og velgengni þessa lags

Born into a fjölskyldu miðstéttar í Salvador (Bahia, Brasilíu) árið 1945, hafði hann samband við rokk'n'roll á fyrstu skóladögum sínum þökk sé þekkingu og tækifæri til að læra ensku í Colégio Interno Marista. Eftir nokkrar tilraunir á sjöunda áratugnum náði Raul Seixas árangri á landsvísu árið 1973 með plötunni „Krig-ha, Bandolo!“, þar sem lagið „Ouro de Tolo“ var flaggskipið.

Á þeim tíma, fyrir farartæki eins og Folha de S. Paulo (júní/1973) og Revista Amiga (júlí/1973), lýsti Raul því yfir að lokaversið myndi hafa allan innblásturinn, það er að hann hefði fengið síðdegishugleiðslu þar sem hann hefði séð fljúgandi diskur í Barra da Tijuca, staðsett í Rio de Janeiro, 7. janúar sama ár. Í gegnum árin sáu tónlistargagnrýnendur meiri afleiðingar fyrir þessar yfirlýsingar.

Skoðanir á laginu Ouro de Tolo

Árið 2018 fagnaði André Barcinski 45 ára afmæli lagsins, sem hann taldi vera meistaraverk brasilísks popps, í bloggi sínu, segir að „það fyrsta sem vekur hrifningu í „Ouro de Tolo“ er andstæðan á milli rólegrar tónlistar og ofbeldis textans.

Lagið er ljúft. ballöðu, sem Raul eitrar með eyðileggjandi texta um meðalmennsku drauma hins almenna borgara.Brasilískt (...) Í hvert sinn sem þú endurlesar textann „Ouro de Tolo“ finnurðu blæbrigði og dulúð: hvað með línuna „ Ég ætti að vera ánægður með að hafa náð öllu sem ég vildi “?

Ef Raul fékk allt sem hann vildi, hvers vegna var hann enn ósáttur? Hvaða skýring fékk þig til að skipta um skoðun? Og sjálfsævisögulegar skírskotanir til erfiðs tímabils sem hann gekk í gegnum í Ríó („sungur í stórkostlegu borginni“), eftir að hafa komið frá Salvador til að vinna fyrir plötufyrirtæki? Það er líka forvitnilegt fyrir Raul að segja að hann hafi náð „velrangri í lífinu sem listamaður“ þegar engin af fyrri plötum hans hafði selst neitt. Það er Raul að hæðast að Raul.“

Þess vegna er þetta lag ansi kraftmikið, jafnvel í dag. Auðvitað getum við líkað við laglínuna hennar eða jafnvel kaldhæðni húmorinn í þessum texta. Hins vegar er hægt að skilja hluta af „sannleika“ þess með sálgreiningu. Þegar öllu er á botninn hvolft er „Ouro de Tolo“ kannski eitt besta lag sem skrifað hefur verið um rökfræði fantasíunnar sem Jacques Lacan lýsti svo vel í hugmyndinni um „draug“.

The Phantom of Lacan and the lag Raul Seixas

Í smíði rökfræði fantasíunnar fyrir málstofu 11, þar sem hann útskýrir málefni þrá og hlutum hennar, setur Jacques Lacan okkur fram stærðfræði (algebrufræðileg tjáning sem myndi útskýra virkni hins meðvitundarlausa ) sem hann kallar „draug“.

Þessi stærðfræði er samsett úr efninu deilt með löngun (táknað með $), tengli (settur af atígul ◇ ) og „litla hlutinn a“ (táknað með litla a). Þessi „$◇a“, draugurinn, myndi sýna tengsl viðfangsefnisins við þráhlut sinn (sem aftur á móti er lítill svipur af Hinum), sem gefur til kynna þrönga og fáránlega tengingu. Þegar öllu er á botninn hvolft, eins og hið vinsæla orðatiltæki segir okkur, "gras nágrannans er alltaf grænna".

Þannig gefur Raul Seixas í "Ouro de Tolo" til kynna þennan dans á "litlum hlutum a" fyrir skipt viðfangsefni („lýrískt sjálf“ lagsins) þar sem ekkert þeirra veldur raunverulegri ánægju. Framgangur „lítilra hluta a“ er slíkur að hún fer frá því banalasta („að vera ánægður með vinnu“) yfir í súrrealískasta (sýn „hljóðskugga fljúgandi disks“).

Tónlistin „Ouro de Tolo“ gefur til kynna þessa löngun sem er náð, en aldrei notið. Athyglisvert er að þetta gerist líka með pýrít, steinefnið sem var innblástur í nafni lagsins eftir Raul Seixas.

Enda hefur það þegar verið sannað að í mörgum pýrítum, auk járn tvísúlfíðs, er líka til gulli. Það var gull, bara ekki í þeirri upphæð sem námumaðurinn óskaði eftir. Rétt eins og við þegar við fáum hlut þrá, en það var ekki allt sem við vildum...

Þessi grein um lagið Ouro de Tolo (Raul Seixas), túlkað með sálgreiningu, var skrifuð af Rafael Duarte Oliveira Venancio ([email protected]). Hann er rithöfundur og leikskáld, sálfræðingur og sálfræðingur, kennari og leiðbeinandi. doktorsnám eftirSamskipta- og listaskóli háskólans í São Paulo (ECA-USP), með doktorsgráðu í hljóð- og myndmiðlun og ferli frá sömu stofnun. Leikhús og útvarpsleikrit hans voru sett upp á þremur tungumálum í þremur löndum, þar sem algengustu þemu voru sögulegur skáldskapur og endurmyndagerð, metadramaturgy, saga fótbolta og annarra íþrótta, og heimspekileg og sálfræðileg frásögn.