سرکوب یک مکانیسم محافظتی است که فرد را به سرکوب خاطرات حوادث آسیب زا، امیال و غیره سوق می دهد. از این مطالعه، درک کنید که چگونه بازگشت سرکوب شده رخ می دهد و چگونه علائم آن را درمان کنید.

درک سرکوب

تعریف سرکوب: " Verdrängung » (سرکوب در آلمانی) از اولین نوشته های فروید است. این پدیده شدیدترین پدیده بالینی مقاومت در روانکاوی را نشان می دهد.

این پدیده به عنوان یک مکانیسم دفاعی ساخته می شود که در آن فرد آنچه را که مخالف انگیزه های خود است به ناخودآگاه می فرستد. من". در ابتدا در مطالعات فرویدی در مورد هیستری روی آن کار شده بود، اما امروزه می توان گفت که بخشی از هر انسانی است، به شکلی گسترده تر.

اثرات حوادث آسیب زا در دوران کودکی

زیگموند فروید معتقد است که سرکوب مقاومتی در برابر نیروی محرکه و میل است. در واقع، چنین دفاعی تمایل دارد که درایو را غیرفعال کند. درایو پنهان است، اما نه به طور کامل: انرژی آن به چیز دیگری تبدیل می شود. گرچه ناخودآگاه، انگیزه به وجود خود ادامه می دهد، اما به شیوه ای سازمان یافته تر، آغازگر انجمن هایی برای یافتن راهی برای خروج است. در واقع، تمام مکانیسم‌های دفاعی فرد در نهایت مقداری سرکوب را برای خود به ارمغان می‌آورد.

سوق‌هایی که سرکوب‌شدگان را به سمت لذت می‌فرستند، فشارهای خارجی متفاوتی دارند.در نهایت باعث می شود که او خواسته هایش را سرکوب کند. مثل این است که فرد وجود چنین احساسات یا عواطفی را انکار می کند تا با اصول خود یا درون یک فرهنگ بهتر زندگی کند.

علاوه بر این، این امر می تواند به دلیل اتفاقاتی رخ دهد که در کودکی شما رخ داده است، که خاطرات را زنده می کند، باعث می شود احساس درد یا شرم کنید. با این حال، چنین روشی می تواند باعث اختلالات روانی مختلفی شود.

فروید و طبقات سرکوب

فروید سرکوب را به دو دسته تقسیم می کند:

• a اولیه ، جایی که سرکوبی وجود دارد که به تدریج ناخودآگاه را از بین نمی برد، بلکه آن را تشکیل می دهد (در اینجا نبردی وجود دارد که ناخودآگاه بر ارضای انگیزه لذت پافشاری می کند). و ثانویه ، که در آن سرکوب انکار بازنمایی های ناخودآگاه است.

این بدان معناست که سوژه در نهایت بازنمایی ها، ایده ها، افکار، خاطرات خاصی را رد می کند. یا تمایلات، تولید یک انکار ناخودآگاه. انسداد درگیری ها وجود دارد که در نهایت باعث ایجاد ناراحتی می شود. این نوعی سپر است که برای محافظت از خود در برابر رویارویی تشکیل شده است که باعث زنده شدن دوباره آنچه سرکوب شده است.

علائم بازگشت

در تشخیص سرکوب، آنچه درک می شود این است که این سرکوب تنها از طریق علائم بازگشت سرکوب شده که از طریق رویاهای او یا روان رنجوری او مشخص می شود، ناخودآگاه را آگاه می کند.

امروز،در گفتار عامیانه به کسی که حسود است، از مردم بد می گوید، خودخواه است، سرکوب می گویند. اما ربطی به تعریف درون روانکاوی ندارد. اگرچه این عبارتی است که اخیراً توسط بسیاری به رسمیت شناخته شده است، این نام از سال 1895 در روانکاوی استفاده شده است. چیزی که پذیرش آن دردناک، دشوار یا حتی خطرناک است، این دفاع ناخودآگاه ذهن ما به طور خودکار وارد بازی می شود که این میل یا فکر را سرکوب می کند. این مانند یک مکانیسم ایمنی است که با دور کردن آن از دیدمان، ما را از ابتلا به چنین ایده ای باز می دارد. سپس آن میل یا فکر را به ناخودآگاه ما می‌ریزد، جایی که دیگر نمی‌توانیم به آن دسترسی داشته باشیم و می‌توانیم بدون نیاز به مقابله با آن فکر منفور به زندگی خود به روشی سالم ادامه دهیم.» (نمایش شده در سایت Psicologia para Curiosos)

سرکوب و سرکوب

برخی از جنبه هایی که به طور قابل تشخیصی در افراد سرکوب شده ظاهر می شوند عبارتند از:

• عزت نفس پایین؛<10
• همیشه عیب جویی از دیگران؛
• در تشخیص موفقیت دیگران مشکل زیادی دارد؛
• احساس رنج بسیار اغراق آمیز و بی پایان (همیشه رنج است)؛
• نه پذیرفتن نظر دیگران (همیشه چیزی مخالف با ارائه داشته باشید)؛
• یک فرد "تدافعی" بودن: پاسخ دادن باپرخاشگری یا بهانه تراشی برای عقاید دیگران؛
• عدم انتقاد از خود؛
• رد درمان به عنوان راهی برای جلوگیری از قرار دادن "انگشت در زخم".

سرکوب به‌عنوان محافظی برای سرکوب‌شدگان به‌خوبی کار نمی‌کند. اتفاقی که می افتد این است که چندین بار در نهایت خاطراتی داریم که باعث درد و رنج ما می شود. بنابراین، لازم است برای کار بر روی این احساسات سرکوب شده، زمان صرف کرد.

وقتی دقیقاً اتفاق می افتد که آن خاطراتی که به سمت ناخودآگاه هدایت شده اند دوباره ظاهر شوند. در خودآگاه یا در رفتار، نام این اشتباه بازگشت سرکوب شدگان است.

این خاطرات معمولا به شکل تحریف شده یا تغییر شکل یافته دوباره ظاهر می شوند و می توان آن را از طریق رویاها، اشتباهات اشتباه، خیال پردازی های رویاهای روزانه یا علائم روانی تشخیص داد.

بدترین تظاهرات علائم است. فرد دارای ناراحتی های روحی و جسمی است که حتی تصور نمی کند نتیجه مسائل حل نشده در ناخودآگاه باشد .

من اطلاعاتی برای ثبت نام در روانکاوی می خواهم. دوره .

چگونگی کاهش تعارضات ناشی از بازگشت سرکوب شده

بازگشت سرکوب شده به رضایت خودآگاه و ناخودآگاه ختم می شود. تحریف آن، و در نهایت از دفاع سرکوب فراتر می رود، نه ایجاد نارضایتییا درد می توان گفت که درد در نهایت به بازگشت می رسد، اما به شکل مبدل. ما این مبدل را علائم می نامیم.

درمان‌ها برای آرام کردن درگیری‌های ناشی از بازگشت سرکوب‌شدگان نشان داده می‌شوند. تلاش برای بازگشایی داستان و انتشار محتوایی که در ناخودآگاه سوژه قرار دارد، هدف ادغام در زنجیره خودآگاه است.

به آگاهی رساندن حقیقت در مورد لذت سرکوب شده می تواند شما را دردسرساز کند. . مواجهه با دلیل سرکوب شما می تواند دلهره آور باشد. بنابراین، تکنیک های خاصی برای درمان این علائم وجود دارد.

ملاحظات نهایی

درمان از طریق شناخت میل حاصل می شود. درمان دقیقاً به گونه‌ای عمل می‌کند که این برون‌زدایی از آنچه در ناخودآگاه پنهان است وجود داشته باشد.

به ندرت فرد سرکوب شده تمایل خود را می‌پذیرد . بنابراین، اگر سرکوبی وجود داشته باشد، از عواقبی که ممکن است به وجود بیاید، می ترسد، در صورتی که اعتراف کند که از عمل سرکوب شده یا سرکوب شده خوشش می آید یا از آن لذت می برد. به بیمار با گذشت زمان، خواسته های ناخودآگاه می توانند خود را نشان دهند. با شناخت امیال و از طریق روانکاوانه درمانی ، با گذشت زمان این علامت ناپدید می شود.

متن حاضر در مورد سرکوب، سرکوب و بازگشت سرکوب شده بود. نوشته شده توسط دنیس فرناندز، منحصراً برای دوره آموزشی روانکاوی بالینی (بیشتر بیاموزید) .

آیا چیزی برای پیشنهاد یا نظر در مورد متنی که به تازگی خوانده اید دارید؟ نظر خود را در زیر بنویسید.