Om over dit psychoanalytisch icoon - Melanie Klein - te spreken, zullen we ons een beetje verdiepen in haar biografie, traject, werk en theorie als erfenis van uitzonderlijke waarde voor de psychoanalyse. Biografie Melanie Klein, Oostenrijkse psychoanalytica, werd geboren op 30 maart 1882 in Wenen.

Meer weten over Melanie Klein

Zijn vader van Joodse afkomst was een geleerde van de Talmoed (een reeks boeken die heilig zijn voor de Joden. Rabbijnse discussies zijn essenties van wet, gewoonten, ethiek en de historiciteit van het Jodendom), waar hij in zijn 37e jaar brak met de religieuze orthodoxie en een academische sfeer in de geneeskunde nastreefde. De moeder hield zich bezig met een kleine handel in planten en reptielen als bijdrage aan het gezinsbudget.

Melanie Klein werd niet goed geaccepteerd en aanvaard door haar ouders die in harmonie met haar leefden. Toen ze moeder werd, kreeg ze ook te maken met de moederlijke teleurstellingen die haar moeder had ervaren. Melanie's jeugd was traumatisch, gemarkeerd door een aanzienlijke reeks rouwprocessen.

1896, had Melanie een diepe belangstelling voor de kunsten, hoewel haar studie gericht was op het toelatingsexamen voor de middelbare meisjesschool, om medicijnen te gaan studeren. Kort na haar huwelijk met Arthur Klein gaf ze echter de geneeskunde op en hervatte ze haar studie op het gebied van kunst en geschiedenis, zonder een diploma te behalen.

Melanie Klein en Psychoanalyse

Later kreeg ze drie kinderen. Onderdompeling in de psychoanalyse en chronologisch traject 1916 - Boedapest, ze begon haar contacten met de werken van de vader van de psychoanalyse en werd geanalyseerd door Sándor Ferenczi die haar aanmoedigde om kinderen bij te wonen. 1919 - Ze werd lid van het Boedapest Psychoanalytisch Genootschap. Een jaar later ontmoette hij Sigmund Freud en Karl Abraham tijdens een bijeenkomst op het psychoanalytisch congres in Den Haag.

Freud nam altijd een meer afstandelijke houding aan tegenover Klein en vermeed zelfs commentaar op haar of meningen over haar ideeën, hoewel Kelin tot het einde van haar dagen verklaarde een Freudiaan te zijn. 1923 - 1923 Hij wijdde zich uitsluitend aan de psychoanalyse, waar hij op 42-jarige leeftijd een analyse begon met Abraham die 14 maanden duurde. 1924 - Klein presenteerde zijn paper The technique of analysis of young children, tijdens het VIII Internationale Congres van Psychoanalyse.

1927 - De dochter van de vader van de psychoanalyse, Anna Freud, publiceerde een boek getiteld: The Psychoanalytic Treatment of Children, waarin Melanie Klein ongemakkelijke kritiek uitte op haar ideeën, wat een splitsing veroorzaakte in de Kleiniaanse subgroep van de British Psychoanalytic Society, waar zij ironisch genoeg in hetzelfde jaar lid werd van de vereniging. 1929 tot 1946 - Hij analyseerde een vierjarige jongen genaamd Dick, die leed aan schizofrenie.

Melanie Klein en haar zorg

1930 begon met psychoanalytische behandelingen voor volwassenen. 1932 publiceerde een werk getiteld De psychoanalyse van het kind in het Engels en Duits. 1936 hield een conferentie over het thema: spenen. 1937 nog een publicatie, Liefde, haat en genoegdoening, met Joan Rivière. 1945 De British Psychoanalytical Society werd gesplitst in 3 groepen: Annafreudians (hedendaagse Freud), Kleinian en independent. 1947 - Op 65-jarige leeftijd zette hij zijn reeks publicaties voort, ditmaal onder de titel Contributions to Psychoanalysis.

1955 - De Stichting Melanie Klein wordt opgericht en het artikel Psychoanalytische techniek door spel wordt gepubliceerd. 1960 - Getroffen door bloedarmoede, onderging ze een operatie aan darmkanker en stierf op 22 september op 78-jarige leeftijd. Een reis als nalatenschap, die er onmetelijk toe heeft bijgedragen dat de psychoanalyse een referentie van relevante waarde is geworden.

Theorie, gedachten en divergenties Melanie Klein was met haar oorspronkelijke opvattingen ook controversieel en scherp in sommige critici die haar opvattingen verdeelden in degenen die zeiden dat de Kleiniaanse ideeën complementair waren, en anderen beweerden dat ze tegenstrijdig waren. Zij wordt beschouwd als de schepper van de kinderpsychoanalyse door middel van de techniek van het spel.

Melanie Klein's theorie

De Kleiniaanse theorie, structureert haar grondslag in de meest primitieve kindertijd, waar de onbewuste fantasieën zich kort na de geboorte van het kind voordoen in zijn eerste ervaringen met de buitenwereld, evenals in de aangeboren karaktertheorie, waar de persoonlijkheid zich ontwikkelt onder de invloeden van de levensdrift en de doodsdrift in verband met de objectrelaties.

De door Klein gebruikte term "positie" heeft een enkelvoudige betekenis, hij wordt geconceptualiseerd als een element dat zowel in de kindertijd als gedurende het hele leven aanwezig is, maar in de eerste levensjaren is hij verantwoordelijk voor de afbakening van het kind en zijn relatie met objecten, alsook voor zijn angsten, zorgen en verdedigingen.

Klein's studies over infantiele neuroses en de ontwikkeling van de psyche in het vroege leven, gaven inzicht in de uitwerking en onderbouwing van verschillende psychopathologieën en persoonlijkheidsstoornissen. Het zijn analyses en diepgaande studies van een dusdanig technisch en theoretisch belang, dat ze alleen kunnen worden gelijkgesteld met de werken van de vader van de psychoanalyse.

Doelstelling relaties

De Kleiaanse objectrelatietheorie is afgeleid van Freuds theorie van de driften, maar verschilt op drie fundamentele punten van het Freudiaanse denken. Het tweede punt is dat Melanie Klein een meer moederlijke benadering presenteert, met de nadruk op de zorg en intimiteit van de moeder, wat in contrast staat met de Freudiaanse theorie die de nadruk legt op de macht en het controlerende gevoel van de vaderfiguur.

En tot slot, het derde punt dat de objecttheorie van Klein kenmerkt, overweegt dat het zoeken naar relaties en contacten de belangrijkste motivatie is voor menselijk gedrag, en niet seksueel genot, de Freudiaanse basis waaruit de meeste van Freuds verklaringen van psychisch functioneren en psychopathologieën voortkomen. Het is belangrijk duidelijk te maken wat objectieve relaties inhouden, hoewel er een subtiele variatie is tussen theoretici, omdat ieder zich op andere relaties richt, maar wij zullen proberen te convergeren naar de kleinst mogelijke ruimte tussen de begrippen.

Objectrelaties zijn de verbindingen die het kind aangaat met objecten die verbonden zijn met zijn verlangens en behoeften. Deze objecten kunnen mensen zijn, delen van mensen zoals de moederborst (object van zuigen), of levenloze dingen. Klein en Freud komen overeen in de zin dat zij uitgaan van het basisprincipe dat de mens altijd op zoek is naar vermindering van de spanning die isuitgelokt door onbevredigde verlangens.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Laatste overwegingen

In het geval van kinderen in hun eerste levensjaren is het object dat deze spanning vermindert de persoon of het deel van hen dat in hun behoeften voorziet, daarom bestudeert Melanie Klein de relaties die zij aangaan met hun eerste objecten zoals hun moeder en haar borst, die stollen als model en referentie voor hun interpersoonlijke relaties.

In deze sfeer zijn de relaties die in het volwassen leven worden aangegaan niet altijd wat ze lijken, omdat elke relatie wordt gelakt door psychologische voorstellingen van oude objecten die in onze kindertijd een grote representativiteit hadden, waaronder mensen.

Klein heeft een onmetelijke bijdrage geleverd aan de psychoanalyse, niet alleen vanwege zijn waardevolle concepten, maar ook vanwege de uitoefening van zijn autonomie in het denken en het voorstellen van nieuwe manieren om de psychoanalyse als geheel te begrijpen.

Dit artikel is geschreven door José Romero Gomes da Silva ( [email protected] br). Psychoanalyticus met een doctoraat, Me. Theoloog, columnist.