Op een bepaald moment in ons leven maken we gemoedstoestanden mee die onze houding gevoelig veranderen. Bijvoorbeeld wanneer we uiteindelijk een melancholisch persoon worden of worden. Bekijk de betekenis van melancholie en enkele basiskenmerken van deze mentale toestand.

Wat is melancholie?

Melancholie is een fase van het diepste en langdurigste verdriet... De melancholicus voelt vaak een mengeling van droefheid en apathie, verpakt in angst en eenzaamheid. Een dergelijke toestand is voor verschillende romanschrijvers en andere kunstenaars in de loop der tijd een bouwsteen geweest voor hun werk.

Deze gemoedstoestand komt bij iedereen voor, omdat bepaalde gebeurtenissen ons humeur kunnen verlagen. Wanneer het echter een bepaald punt overschrijdt, blijkt het schadelijk te zijn, ook al lijkt het onnozel. Een van de eerste gebieden die beïnvloed worden, zijn de sociale prestaties, omdat het verlangen om zich af te zonderen dramatisch kan toenemen.

De melancholische toestand kan lang aanhouden en in het begin moeilijk op te sporen zijn, waardoor veel mensen hun persoonlijke en professionele leven opgeven voor deze toestand van introspectie, die gemakkelijk kan evolueren naar een depressieve toestand en professionele opvolging vereist.

De ontdekking van melancholie

De oorsprong van melancholie is enigszins onzeker, net als elke andere stemmingsstoornis. En voor sommige specialisten heeft de evolutie van de wetenschap bijgedragen tot meer onderzoek op dit gebied en de benoeming van sommige stoornissen. En met melancholie was het niet anders.

Hippocrates, bekend als de "vader van de geneeskunde", doopte deze diepe droefheid als melancholie. De term is de samenvoeging van de volgende twee woorden:

• melan wat zwart betekent;
• cholis (gal) wordt vertaald als "zwarte gal".

Deze diepe droefheid heeft als gevolgen het verlies van eetlust en slapeloosheid. Hippocrates wees erop dat deze overmaat aan zwarte gal in ons organisme deze droefheid en angst kan veroorzaken. Met andere woorden, samen vormen zij de kenmerken van melancholie.

Oorzaken

Volgens Freud heeft de melancholie geen zichtbare reden voor haar verschijning en is zij eerder een stadium van melancholische rouw, er is het gevoel iemand te verliezen en ook al is het niet waar, het doet denken aan een behoeftigheid Daarin zou sprake zijn van een sentimenteel narcisme waarbij het individu zich meer op zichzelf richt.

Deze persoon heeft de neiging om zichzelf te kleineren door zich onbekwaam of nutteloos te voelen. Freud leek er zelfs op te wijzen dat de melancholicus een uiterst saai persoon is als hij verwijst naar zijn houding. Hij wees er echter op dat er een neiging bestaat om onveranderd te blijven en geen initiatief te tonen om zijn beeld te veranderen.

Deze apathie ten opzichte van de wereld zou een blok aan het been zijn om verder lijden te voorkomen, hoewel het een averechts effect zou hebben.

Melancholie X verdriet

Hoewel melancholie kan worden geclassificeerd als een psychologische stoornis, is de eenvoudigste droefheid een gewone emotionele toestand. Hierdoor onderscheidt het zich uiteindelijk van depressie, hoewel het op het eerste gezicht met elkaar kan worden geassocieerd. Er heerst hier een onverklaarbare droefheid, vaag en ijl, die onduidelijk is als het erom gaat de oorzaak aan te wijzen. .

Als het echter op een gezonde manier gebeurt, kan een fase van introspectie bijdragen tot volledige aandacht. Hier verruimt men het bewustzijn over het heden, verruimt men de intuïtie en de emotionele opvang van anderen. Als melancholie echter te lang aanhoudt, kan ze grote gevolgen hebben voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid.

Richard Baxter, een theoloog uit de 17e eeuw, stelde dat te veel droefheid iemands redenering, oordeel en hoop in gevaar bracht. De moderne geneeskunde daarentegen wees op het verlies aan gevoel van plezier en klinische depressie als het te lang duurde. Daarmee geven zij aan dat deze melancholische toestand zonder romantiek en als een geestelijk gezondheidsprobleem moet worden gezien.

Verdriet en melancholie door Freud

In het werk Verdriet en melancholie in 1917 stelde Freud dat melancholie en rouw gelijkaardige reacties waren op verlies. maar uiteindelijk verschillen ze in termen van het beleven van de rouw in kwestie waar men bewust omgaat met het verdriet van het verlies. aan de andere kant, de melancholische staat het verlies komt van iets zonder identificatie of begrip en het proces vindt onbewust plaats .

Daarom wordt rouw gezien als een gezond en natuurlijk proces, aangezien er de katalysator van het verlies is. De melancholische fase wordt gezien als een ziekte, waarvoor een behandeling nodig is.

Kenmerken van melancholie

In veel aspecten lijkt melancholie op depressie of andere soortgelijke stoornissen. Dit vereist uiteindelijk een nadere beschouwing om een meer precieze en gekwalificeerde diagnose te stellen. Over het algemeen betreft dit:

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

1 - Apathie

Het is heel moeilijk voor iets om je te bewegen of zelfs maar iets te laten voelen, want dat is kenmerkend voor een "blokkade". Er heerst hier een leegte en eenzaamheid die een emotionele benadering van mensen of situaties afremt. Met verarmd taalgebruik als voorbeeld word je een emotionele zombie.

2 - Isolatie

De buitenwereld lijkt niet zo aantrekkelijk om te ontvangen en verdient geen enkele vorm van interactie. Ook al heeft zijn afzondering geen invloed op wat hij voelt, het voorkomt tenminste dat zijn energie wordt verspild. Het probleem begint te verergeren omdat een dunne lijn van depressie wordt bereikt.

3 - Ontmoediging

Een melancholicus zal niet veel belangstelling hebben voor zelfs de eenvoudigste activiteiten die hem uit die toestand halen. Het ontbreekt hem aan motivatie en omdat zijn emotionele toestand in verval is, laat hij zich door niets van zijn stuk brengen.

Hoe dit ons leven beïnvloedt

Hoewel het door sommigen onopgemerkt blijft, wordt de manier waarop melancholie iemand doet leven een probleem. Zoals gezegd brengt deze langdurige toestand het volbrengen van onze taken en activiteiten in gevaar, zoals:

Werk

Het is moeilijk om je binnen het werk te ontwikkelen, omdat er een trigger ontbreekt om bevredigend te produceren. Zozeer zelfs dat het in verschillende gevallen gebruikelijk is dat hun prestaties afnemen en dit kan worden opgemerkt Als dit het geval is, zal het verlies van een baan door afwezigheid of ontslag de melancholicus niet veel uitmaken.

Sociaal leven

De apathie die hij voelt maakt alles meer leeg, oninteressant en ongemotiveerd om mee te leven.

Relaties

De bereidheid om zich emotioneel met iemand te verbinden komt in het gedrang door de emotionele beperking die we hebben. Melancholici trekken zich vaak merkbaar terug van hun partner, ook al is dat onbedoeld, en brengen de band die ze delen in gevaar.

Behandeling van melancholie

De verzorging van melancholie gebeurt met psychotherapie, een manier om aan je geest en emoties te werken. Behalve dat het een manier is om jezelf te begrijpen, kun je meer duidelijkheid krijgen over de mogelijke oorzaken. Dit kan helpen uw houding te modelleren als een oefening om achteruitgang te voorkomen en negatief gedrag te verplaatsen .

Verder kunnen medicijnen zoals antidepressiva helpen bij de reacties en symptomen. Ze helpen u uw stemming onder controle te houden, zodat u kunt proberen een emotioneel evenwicht te bereiken. Van hieruit kunnen gedachten op een gezondere en minder schadelijke manier worden beleefd.

Bovendien kunnen een evenwichtige voeding en lichaamsbeweging helpen bij het vrijkomen van stemmingsbevorderende stoffen. Deze combinatie zal u helpen uw houding ten opzichte van de geneugten des levens te herwinnen. Om nog maar te zwijgen van de symptomen die u voelt, omdat ze afnemen en u meer controle over uzelf krijgt.

Slotbeschouwingen over melancholie

Melancholie laat zien hoe kwetsbaar we zijn voor emotionele bevingen die steeds dieper worden... Er is een zekere tegenstelling van de melancholicus ten opzichte van de wereld, want terwijl hij die niet voelt, merkt al het andere de afwezigheid ervan. Dit kan het verlies betekenen van belangrijke ervaringen voor zijn ontwikkeling en rijping.

Zoek zo nodig professionele hulp om deze zaak op de juiste manier aan te pakken. Er schuilt een groot gevaar in de schijnbare zelfgenoegzaamheid om je overal aan te onttrekken, ook aan jezelf.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Een geweldige steun bij deze gelegenheden is onze online cursus Klinische Psychoanalyse. Naast het vergroten van je zelfkennis, krijg je de tools die je nodig hebt om je volledige potentieel te bereiken. Dit betekent meer begrip voor jezelf en veiligheid om adequaat met melancholie of enig emotioneel ongemak om te gaan. .