A angst is een psychologische sensatie die bekend staat om zijn gevoelens van "gedempte keel", benauwdheid, rusteloosheid en nervositeit. Het is een complexe ervaring die ons gedrag, onze stemming en ons denken kan beïnvloeden, en toekomstige psychosomatische problemen kan veroorzaken.

Het is waar dat alle mensen het hebben, maar niet op een hoog niveau. In deze toestand manifesteert het zich gemotiveerd door een van de angststoornissen (paniek, fobieën, obsessies), door reacties in het lichaam en manifestaties waarbij al dan niet sprake is van een organische ziekte.

Onder de meest voorkomende symptomen van angst, hebben we:

• Angst vergezeld van kortademigheid, benauwdheid;
• Gevoel van innerlijke chaos;
• Hartslag vertraagde;
• Negatieve gedachten en gevoelens van zorg;
• Frequente hoofdpijn en migraine;
• Spierpijn;
• Slapeloosheid;
• Veranderingen in eetlust;
• Ontmoediging en geestelijke achteruitgang;
• Moeite met concentreren op taken;
• Kortademigheid en paniekaanvallen en angst;
• Bevingen, rillingen, nachtelijk zweten en aanvallen van diarree.

Wat zijn de oorzaken van het leed?

A de meeste gevallen van leed zijn gerelateerd aan Toch zijn er situaties waarin pijn zonder aanwijsbare reden opduikt, variërend per persoon.

Het gevoel van angst kan ook een intiem teken zijn van een staat van depressie, die de gevoelde pijn nog kan versterken. Studies wijzen erop dat deze beide ziekten het risico dat patiënten ze tegelijkertijd ontwikkelen drie keer zo groot maken. Daarom is het raadzaam om bij het eerste teken van de frequentie van de symptomen een psycholoog of psychiater te zoeken.

Hoe werkt leed op onze hersenen?

Ze werkt in op de zenuwcircuits van ons systeem De hersenen hebben de neiging om ongemakkelijke lichamelijke signalen af te buigen zodat het lichaam zich kan concentreren. Deze pijn en emotie receptor paden gebruiken neurotransmitters om de stemming te reguleren.

Wanneer deze regulering faalt, krijgt de angst vorm en wordt deze versterkt, samen met verdriet en hopeloosheid. Door deze verandering van het zenuwstelsel komt de pijn in het middelpunt te staan, waardoor deze psychologische toestand voortduurt.

Medicijnen en behandelingen tegen leed

Voordat we het hebben over de soorten medicatie bij de behandeling van distress, is een herinnering op zijn plaats. Alle medicatie moet worden voorgeschreven door een medische professional (psychiater) En, natuurlijk, de psychoanalytische therapie is fundamenteel voor de behandeling, ongeacht of de persoon al dan niet medicatie gebruikt.

De pijn veroorzaakt door angst kan behandeling met vrijwel alle drugs die de psychiatrie gebruikt Stemmingsstabilisatoren, anticonvulsiva en benzodiazepinen zijn over het algemeen aangewezen om angst, vermoeidheid en slapeloosheid te verlichten, terwijl de twee belangrijkste antidepressiva, tricyclische middelen en SSRI's, ook kunnen worden gebruikt, maar in lagere doses.

Bij de behandeling van nood wordt het tricyclische antidepressivum amitriptyline (Elavil) het meest aanbevolen als pijnstiller, voornamelijk vanwege de kalmerende werking tegen pijn en de verhoogde activiteit van de neurotransmitters noradrenaline en serotonine.

Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) kunnen ook worden gebruikt, maar hun resultaten kunnen anders zijn. Over het algemeen zijn dit soort antidepressiva, zoals sertraline (Zoloft) en fluoxetine (Prozac), niet effectief als pijnstillers, maar hun bijwerkingen zijn beter te verdragen voor het lichaam, waardoor ze minder riskante opties zijn voor de patiënt. Een behandeling die deze twee soorten mengtvan medicatie is heel gebruikelijk voor patiënten die lijden aan angst, aangezien beide geneesmiddelen inwerken op de pijnperceptie en de stemming reguleren.

Er is ook een moderner antidepressivum dat al deze neurotransmitters kan helpen: het dubbelwerkende venlafaxine (Effexor), dat superieur is aan de twee reeds genoemde soorten middelen. Het bewijs voor het gebruik ervan is echter nog niet sluitend.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Gedachten om te helpen in de strijd tegen angst

Een andere manier om de chemische behandeling te versterken is door werk dat gericht is op de emotionele en actieve gedachten van de patiënt. Zo kan de therapeutische behandeling De beste resultaten kunnen alleen worden bereikt als het werk wordt uitgevoerd met psychologen en psychoanalytici.

Daarin zal de patiënt werken aan het overwinnen van de kracht van zijn onrustige gedachten om zijn lichamelijke symptomen in verschillende situaties te verminderen. En het is tijdens deze behandeling dat de patiënt zijn innerlijke mentale conflicten onder ogen moet zien. In dit proces moet hij de problemen en situaties herkennen die je van streek maken en als er meer dan één probleem is, wordt de prioriteit om te bepalen welk probleem het ergste is.

Deze reflectie is meer dan noodzakelijk, want het niet definiëren van een probleem versterkt de angst, maakt het verontrustend en maakt inbreuk op de dagelijkse sociale kwesties. Het probleem onder ogen zien en beginnen te behandelen is een belangrijk proces, evenals het aanvaarden van oplossingen die buiten je bereik liggen en de machteloosheid voor kwesties die niet van jou afhangen.

Samengevat moet de noodlijdende patiënt bepaalde mentale oefeningen doen, zoals:

• De pijn van angst bestaat alleen vanwege een intern conflict;
• Ga na wat het probleem is dat dit gevoel in je opwekt;
• Maak een lijst van acties die de situatie kunnen veranderen en voer ze waar mogelijk uit;
• Stop met het uitstellen van zaken en voer ze onmiddellijk uit;
• Situaties accepteren waarin het niet mogelijk is ze onafhankelijk van jou te veranderen, vooral het verlies van mensen, banen, enz;
• Richt je gedachten altijd op de prioriteiten in je leven.

De zoektocht naar betere dagen, gezondheid en acceptatie moet beginnen bij de patiënt zelf, en hij moet doorzettingsvermogen hebben en hopen dat met de hulp van een specialist zijn leven zal verbeteren.

Zie ook:

• Symptomen van depressie: 20 belangrijkste en behandelingen
• Waar, wanneer en hoe praktiseer je als psychoanalyticus?