İlk Psikanalitik Yayınlar (1893 - 1899) adlı eserinde yer alan Savunma Nöropsikozları (1894) adlı makalesinde Freud, edinilmiş histeri, fobiler, takıntılar ve bazı halüsinasyon psikozları üzerine bir teori oluşturmaya çalışır.

Laplanche ve Pontalis (2004), "Obsesif nevrozun, Freud tarafından özerk bir bozukluk olarak izole edilmeden önce, genel bir tablonun parçası olduğunu - obsesyonların zihinsel dejenerasyonla ilişkili olduğunu veya nevrasteni olarak karıştırıldığını" açıklamaktadır.

Obsesif Nevrozu Anlamak

Saplantı, yoğun bir psişik çatışmadan sonra bastırılan sevginin orijinal temsilinden uzaklaşmasından sonra ortaya çıkar. Böylece, [obsesif nevrotikler örneğinde olduğu gibi] dönüşüm kapasitesinden yoksun nevrotik yapıdaki özne, ruhunda sevgiyi muhafaza eder. Orijinal temsil bilinçte kalır ama gücünü kaybeder; artık özgür olan sevgi, uyumsuz temsillere doğru serbestçe hareket eder.

Sevgiyle bağlantılı bu uyumsuz temsiller saplantılı temsilleri karakterize eder. Freud (1894 [1996], s. 59), "Analiz ettiğim tüm vakalarda, öznenin cinsel yaşamı, saplantısıyla bağlantılı tam olarak aynı nitelikte, rahatsız edici bir sevgi uyandırmıştı" demektedir. Freud, nevrozların etiyolojisine ilişkin son formülasyonlarından önce, tüm çocukların - erken yaşlarda - baba figürü tarafından baştan çıkarıldığına inanıyordu.

Aynı yıl [1896] Freud, Josef Breuer'in (1842 - 1925) katartik yöntemini temel alarak bilinçdışındaki bilinmezliği araştırmak üzere formüle ettiği yeni psikoterapi yöntemini tanımlamak için ilk kez Psikanaliz terimini kullandı. Freud, yeni yöntemiyle histerik semptomları kökeninden itibaren araştırdı. Histerik semptomların kökenini araştırma girişiminde Freud, analizlerinde semptomların kökeninin çocuklukta meydana gelen bir travmayla - cinsel kökenli bir travma - ilişkili olduğunu algılamıştır.

Obsesif Nevroz ve Psikanaliz

Psikanaliste göre, "öznenin bilinçdışı bir hafızaya sahip olduğu olay, başka bir kişi tarafından işlenen cinsel istismardan kaynaklanan, genital organların fiilen uyarıldığı erken bir cinsel ilişki deneyimidir" (1896 [1996], s. 151).

Freud, histerinin kökeninin çocuklukta - 8 ila 10 yaşlarında - çocuk ergenliğe ulaşmadan önce yaşanan pasif (travmatik) bir cinsel deneyimden kaynaklandığına ve ergenlikten sonraki tüm olayların kendi başlarına nevrozların ortaya çıkmasından sorumlu olmadığına, daha ziyade provoke edici ajanlar, yani gizli olanı ortaya çıkaran olaylar olduğuna inanıyordu: nevroz.

Terapistler uzun bir süre boyunca hem histerinin hem de obsesif nevrozun çok benzer bir şekilde doğduğuna inanmışlardır. Histeride kişi pasif bir rol oynarken, obsesif nevrozda aktif bir ilişki söz konusudur; bu ilişkide zevk veren bir olay vardır, ancak aynı zamanda bu zevk yoğun bir psişik çatışmaya bağlı olduğu için kendi kendini suçlamalarla doludur.

Obsesif Nevroz Freud ve Wihelm Fliess

Freud ve Wihelm Fliess (1858 - 1928) arasında teati edilen çok sayıda mektuptan birinde Freud, nevrozların etiyolojisi hakkında söyledikleri hakkında bazı şüpheleri olduğunu söyler, tüm ebeveynlerin [baba figürü] sapkın eylemlerde bulunduğuna inanmanın çok olası olmadığını söyler. Bu şekilde psikanalist, nevrozların - histeri ve obsesif nevroz - atalarıyla pasif/aktif ve istenmeyen bir cinsel ilişkiden kaynaklandığı fikrini terk eder.

Freud yeni teorisini ancak Cinsellik Teorisi Üzerine Üç Deneme'de (1901-1905) geliştirdi: infantil cinsellik - bebeklik döneminde çocuk, içinde bulunduğu psikoseksüel gelişim evresine göre değişen erojen bölgeleri aracılığıyla tatmin edilen arzular tarafından tamamen ele geçirilir.

Ayrıca Oedipus kompleksi ve fantezilerin psişik alanda nasıl hareket ettiği üzerine teorisini geliştirir. Freud, A Contribution to the Problem of Choice in Neurosis (1913) (Nevrozda Seçim Sorununa Bir Katkı) adlı makalesinde, daha önceki makalelerinde sorunsallaştırdığı bir soruyu geliştirir.

Nevroz seçimi

Şimdi, "nevroz seçme" sürecinin nasıl işlediğini anlamak için, çocuksu psikoseksüel gelişim evrelerinden birine geri dönüyor: Freud'un "fiksasyon noktası" olarak adlandırdığı libidinal bir yatırımın olduğu sadistik-anal [genital öncesi] evre. "[...] Dolayısıyla, anal evreye saplanma, obsesif nevrozun ve belirli bir karakter tipinin kökeninde yer alacaktır" (LAPLANCHE; PONTALIS, 2004, s. 190).

Obsesif nevroz, çocuğun henüz nesne seçimi dönemine ulaşmadığı, yani otoerotik evresinde olduğu anal evrede (1-3 yaş) libidonun sabitlenmesiyle başlar. Daha sonra, kişi acı verici bir deneyim yaşarsa, sabitlenmenin olduğu evreye gerilemesi çok olasıdır.

Freud tarafından analiz edilen obsesif nevroz vakalarından birinde, çocukluğu boyunca çocuk sahibi olmak için yoğun bir arzu duyan bir kadın, çocuksu bir saplantının motive ettiği bir arzuydu. Yetişkinlik döneminde bu arzu, tek sevgi nesnesi olan kocasından hamile kalamayacağını anladığı ana kadar devam etti. Bu durum karşısında yaşadığı hayal kırıklığına bir anksiyete histerisiyle tepki verdi.

Obsesif Nevroz ve ilk obsesif belirtiler

Başlangıçta, derin üzüntü halini kocasından gizlemeye çalıştı; ancak, karısının endişesinin tam olarak kendisinden çocuk sahibi olmanın imkansızlığından kaynaklandığını fark etti ve tüm durumdan dolayı kendini başarısız hissetti, bu yüzden karısıyla cinsel ilişkilerinde başarısız olmaya başladı. İktidarsız hale geldiğine inanan kadın, bir gece önce ilk takıntılı semptomları ve bununla birlikte gerilemesini üretir.

Cinsel ihtiyacı yoğun bir yıkama ve temizleme dürtüsüne dönüşmüştü; belirli zararlara karşı koruyucu önlemler alıyor ve diğer insanların kendisinden korkmak için nedenleri olduğuna inanıyordu. Yani, kendi anal-erotik ve sadist dürtülerine karşı çıkmak için reaktif oluşumlar kullandı.

Psikanaliz Kursuna kaydolmak için bilgi istiyorum .

Obsesif nevrotik çoğu zaman güçlü ve saldırgan bir mizaca sahiptir, sıklıkla sabırsız, sinirli olur ve kendini belirli nesnelerden ayıramaz. Bu mizaç ya da Freud'un deyimiyle karakter, genital öncesi sadistik ve anal erotik aşamaya gerilemeyle ilgilidir.

Son değerlendirmeler

Ribeiro'ya (2011, s.16) göre, "öznenin seksle karşılaşması her zaman travmatiktir ve obsesyonel nevrozda buna suçluluk ve kendini suçlama getiren aşırı bir jouissance eşlik eder (sic)." Böylece obsesif kişi arzusuyla çatışmaya girer - obsesyonel nevrozun ana noktası olan arzu.

"Uzlaşmazlık travmanın temsilini etkiliyor ve sevgi ikame bir fikre doğru yer değiştiriyor. Bu şekilde, saplantılı özne, görünüşte beyhude ve alakasız gerçekler hakkında kendini suçlayarak [sic] eziyet çeker" (ibid, s. 16).

Kısa süre sonra, özne arzusunu inkar etmek için muazzam bir çaba sarf eder ve yoğun bir psişik çatışmadan sonra, orijinal temsil bastırılır, böylece orijinalinden çok daha az yoğunluğa sahip olan obsesif temsiller ortaya çıkar; ancak şimdi bunlar aynı şekilde devam eden sevgi tarafından sağlanır.

Bibliyografik Referanslar

FREUD, Sigmund Freud. A Hereditariedade e a Etiologia das Neuroses. Rio de Janeiro: IMAGO, v. III, 1996 (Sigmund Freud'un Tüm Psikolojik Çalışmalarının Standart Brezilya Baskısı). Orijinal başlık: L' HÉRÉDITÉ ET L'ÉTIOLOGIE DES NÉVROSES (1896). LAPLANCHE, J.; PONTALIS, J. Fixation. Çeviri: Pedro Tamen. 4. baskı. São Paulo: Martins Fontes, 2001. Orijinal başlık: VOCABULAIRE DE LA PSYCHANALYSE.LAPLANCHE, J.; PONTALIS, J. Neurose Obsessiva. Çeviri: Pedro Tamen. 4º ed. São Paulo: Martins Fontes, 2001. Orijinal adı: VOCABULAIRE DE LA PSYCHANALYSE.04 FREUD, Sigmund. As Neuropsicoses de Defesa. Rio de Janeiro: IMAGO, v. III, 1996 (Sigmund Freud'un Tüm Psikolojik Eserlerinin Standart Brezilya Baskısı). Orijinal adı: DIE ABWEHR-NEUROPSYCHOSEN (1894) .04 RIBEIRO, Maria AnitaCarneiro. A neurose obsessiva. 3.ed. Rio de Janeiro: Zahar, 2011. (PSICANÁLISE STEP-BY-Step).

Bu makale Luckas Di' Leli ([email protected]) tarafından yazılmıştır. Ben bir felsefe öğrencisiyim ve Brezilya Klinik Psikanaliz Enstitüsü'nde (IBPC) Psikanaliz eğitimi sürecindeyim.