آیا مفهوم سرکوب برای روانکاوی را می دانید؟ نه؟ اکنون همه چیز را در مورد تعریف سرکوب، علل و پیامدهای آن و اهمیت آن برای روانکاوی بررسی کنید. کنجکاو بودی؟ سپس ادامه مطلب را بخوانید!

وقتی به فراروانشناسی فرویدی اشاره می کنیم، مفهوم سرکوب به عنوان یکی از مهمترین آنها برجسته می شود. در «تاریخ جنبش روانکاوی»، زیگموند فروید، مؤسس دکتر روانکاوی، بیان می کند که «سرکوب ستون اساسی است که بنای روانکاوی بر آن استوار است».

سرکوب چیست؟

سرکوب عبارتی در روانکاوی است که فرآیندی را مشخص می کند که تکانه ها، امیال یا تجربیاتی را که برای ضمیر خودآگاه دردناک یا غیرقابل قبول است به ناخودآگاه سوق می دهد، با هدف اجتناب از اضطراب یا سایر درگیری های روانی درونی در عین حال، این انرژی روانی سرکوب شده به دنبال ابراز خود به روش دیگری است: مثلاً از طریق فوبیا یا افکار وسواسی.

پس سرکوب می تواند علائم عصبی یا رفتارهایی را ایجاد کند که مشکل ساز تلقی می شوند، زیرا مطالب سرکوب شده است. احساسات بدون آگاهی هشیار از آن سوژه همچنان بر آن تأثیر می گذارد. کار روانکاوی در کلینیک ترویج گفتگو با بیمار خواهد بود تا تجربیات و الگوهای رفتاری احتمالی که ناخودآگاه هستند آشکار شود. پس از آگاه شدن، موضوعبیمار قادر خواهد بود این موضوع را توضیح دهد و اختلالات روانی ایجاد شده را از بین ببرد یا به حداقل برساند.

ما می توانیم معنای سرکوب در روانکاوی را به روش زیر در نظر بگیریم :<1

• یک تجربه آسیب زا یا ادراکی که نفس در برابر پذیرش خود مقاومت می کند به ناخودآگاه سرکوب می شود، بدون اینکه موضوع مشخص باشد که این سرکوب صورت گرفته است. این سرکوب است: یک شی اولیه بالقوه دردناک برای روان انسان سرکوب می شود، یعنی ناخودآگاه می شود.
• این اتفاق برای ممانعت از رویارویی فرد آگاه با آن درد رخ می دهد ، یعنی اجتناب از احساس ناراحتی اولیه همان طور که در زمان حال رخ داده است. سپس هوشیاری خود را از شی اولیه جدا می کند.

اما این انرژی روانی که در ناخودآگاه است از بین نمی رود. او به دنبال راه‌های غیرعادی برای «فرار» و به میدان آمدن است. و این کار را از طریق تداعی هایی انجام می دهد که سوژه از آنها آگاه نیست. این هم اکنون مرحله جدیدی از این روند خواهد بود که ما آن را بازگشت سرکوب شده خواهیم دید.

بازگشت سرکوب شده چیست؟

• محتوای سرکوب شده با آرامش سرکوب نمی شود. به طور غیرمستقیم و از طریق تداعی‌های روانی و جسمی به زندگی روانی باز می‌گردد، یعنی می‌تواند بر زندگی ذهنی تأثیر بگذارد و همچنین می‌تواند تظاهرات فیزیکی داشته باشد (مانند هیستری).
• این «انرژی» جایگزینی نماینده (ابژه) پیدا می‌کند. شدنقابل مشاهده یا آگاهانه: علائم روانی (مانند فوبیا، هیستری، وسواس، و غیره) شکلی هستند که بیشترین ناراحتی را برای سوژه ایجاد می کنند، اگرچه این دگرگونی ها می توانند خود را به صورت رویا، لغزش و شوخی نیز نشان دهند. <8
• آنچه محسوس است (آگاهانه) محتوای آشکار نامیده می شود، که بخشی از سرکوب شده است که برمی گردد. به همین دلیل گفته می شود که بازگشت سرکوب شده وجود دارد. مثلا: علامتی که آزمودنی می بیند یا مانند خوابی که گزارش می کند.
• آنچه در سرکوب شده است. ناخودآگاه محتوای نهفته نامیده می شود.

چگونه سرکوب را به آگاهی بیاوریم؟

برای درک اینکه روانکاوی چیست و نوع درمان آن، مهم است که بدانیم:

• محتوای آگاهانه آشکار که خود را به عنوان یک علامت نشان می دهد نتیجه محتوای پنهانی است که ناخودآگاه است.
• غلبه بر مزاحمت مستلزم درک این مکانیسم‌های بالقوه ناخودآگاه و تفصیل تفسیری دوباره هویت‌بخش است که با منیت این موضوع سازگار است. تنها در این صورت است که می‌توان به سمت شرایط «درمان» یا «بهبود» حرکت کرد.
• به‌تنهایی، سوژه، به عنوان یک قاعده، نمی‌تواند به خود نگاه کند و پیوندی را که بین آشکار (محسوس) وجود دارد، درک کند. ) محتوا و محتوای نهفته (ناخودآگاه).
• از این رو اهمیت روانکاوی و روانکاو است. با استفاده از روش تداعی آزاد ، روانکاو وتجزیه و تحلیل، فرضیه هایی را برای درک سیستم روانی و درک علائم ناخودآگاه، از اطلاعاتی که توسط تجزیه و تحلیل موضوع در کلینیک آورده می شود، ایجاد می کند.

درک بهتر مفهوم سرکوب

اگرچه در آلمانی شناسایی دقیق است، اما اصطلاح "سرکوب" هنگامی که در زبان های دیگر بیان می شود با تغییرات اصطلاحی مواجه می شود. در فرانسوی "refoulement"، در انگلیسی "repression"، در اسپانیایی "represión". در پرتغالی دارای سه ترجمه به نام‌های «سرکوب»، «سرکوب» و «سرکوب» است.

همچنین بخوانید: ذهن شگفت‌انگیز است: 5 کشف علم

براساس واژگان روانکاوی، توسط ژان لاپلانش و جی-بی پونتالیس، نویسندگان اصطلاحات «سرکوب» و «سرکوب» را انتخاب کرده‌اند. اگر به اصطلاحات «سرکوب» و «سرکوب» اشاره کنیم، خواهیم دید که اولی به عملی اشاره دارد که از بیرون بر شخصی انجام می شود. این در حالی رخ می‌دهد که دومی به فرآیند ذاتی فرد اشاره می‌کند که توسط خود به حرکت در می‌آید.

بنابراین، «سرکوب یا سرکوب» اصطلاحاتی هستند که به معنایی که فروید در کار شما به کار می‌برد نزدیک‌تر است. علیرغم این یافته، تاکید بر این نکته ضروری است که مفهوم سرکوب از رویدادهای بیرونی تجربه شده توسط فرد صرف نظر نمی کند. در این مورد، این جنبه ها توسط سانسور و قانون نشان داده می شود.

مفهومسرکوب در تاریخ اندیشه

در دیدگاه تاریخی، یوهان فردریش هربارت کسی بود که به اصطلاح فروید که موضوع سرکوب است، نزدیک‌تر شد. هربارت با شروع از لایب نیتس به فروید می رسد و از کانت می گذرد. از نظر هربارت، «بازنمایی که از طریق حواس به دست می‌آید و عنصر سازنده حیات روح است.

تضاد بین بازنمایی‌ها، برای هربارت، اصل اساسی پویایی روانی بود». برای مشخص کردن شباهت‌های بین این مفهوم و اصطلاحی که فروید به کار می‌برد، باید این واقعیت را برجسته کرد که «نمایش‌هایی که در اثر سرکوب ناخودآگاه ساخته شده‌اند نه از بین رفته‌اند و نه از قدرتشان کاسته شده است. اما بله، در حالی که ناخودآگاه بودند، همچنان در تلاش برای رسیدن به هوشیاری بودند.

هنوز از منظر تاریخی، خود فروید در نوشته های مهم خود حقایقی را در مورد نظریه سرکوب که توسط او منتشر شده است بیان می کند. به گفته وی، این نظریه با یک تازگی کامل مطابقت دارد، زیرا تا آن زمان در نظریه های مربوط به زندگی روانی ظاهر نشده بود.

سرکوب در آثار فرویدی

اگرچه آنها با وجود نقاط تشابه، مهم است که تأکید شود که نظریه ها را نمی توان یکسان دانست. به خاطر داشته باشید که هربارت، مانند فروید، این شاهکار را انجام نداده بود که شکافتن روان را به دو نمونه متفاوت به سرکوب نسبت می داد. یعنی سیستمخودآگاه و پیش آگاه. به همین ترتیب، هربارت نظریه ناخودآگاه را نیز بیان نکرد، زیرا به روانشناسی آگاهی محدود شده بود.

اگرچه اصطلاح آلمانی "Verdrängung" از اولین نوشته های زیگموند فروید وجود دارد. سرکوب در زمان بعدی شروع به شکل گیری می کند. تنها از لحظه ای که زیگموند فروید با پدیده مقاومت مواجه می شود، اهمیت پیدا می کند.

چگونه و چرا سرکوب وجود دارد؟

برای فروید، مقاومت نشان دهنده یک نشانه بیرونی است. دفاع، با هدف نگه داشتن ایده تهدیدآمیز از آگاهی .

من اطلاعاتی را برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم .

علاوه بر این، لازم به ذکر است که دفاع توسط خود بر یک یا مجموعه ای از بازنمایی ها انجام می شود که احساس شرم و درد را برمی انگیزد. مشخص است که واژه دفاع، در ابتدا برای تعیین محافظت در برابر تحریک ناشی از یک منبع داخلی (درایوها) استفاده می‌شد.

در نوشته‌های خود از سال 1915، فروید این سوال را مطرح می‌کند که «چرا باید یک حرکت غریزی قربانی شود؟ سرنوشتی مشابه (سرکوب)؟» این به این دلیل اتفاق می‌افتد که راه ارضای این انگیزه می‌تواند منجر به ایجاد نارضایتی بیشتر از لذت شود. همیشه لازم است با توجه به رضایت یک درایو، "اقتصاد" فعلی را در نظر گرفت.در این فرآیند.

از آنجایی که رضایتی که از یک جنبه باعث لذت می شود، می تواند در جنبه دیگر به معنای نارضایتی شدید باشد. از آن لحظه به بعد «شرط سرکوب» برقرار شد. برای وقوع این پدیده روانی، قدرت نارضایتی باید بیشتر از رضایت باشد>سرکوب مانع از عبور از تصویر به کلمه می شود اگرچه این امر بازنمایی را از بین نمی برد و قدرت دلالت آن را از بین نمی برد. یعنی انگار تجربه یا ایده سرکوب شده بدون چهره شفاف در ناخودآگاه رها شده و باعث ناراحتی می شود. به عبارت دیگر، آنچه سرکوب عمل می کند، حذف ناخودآگاه نیست، بلکه برعکس است. قانون اساسی خود را اجرا می کند و این ناخودآگاه تا حدی توسط سرکوب تشکیل شده است. و سپس، او همچنان اصرار دارد که رضایت درایو را ممکن کند.

آیا مقاله را دوست داشتید؟ آیا می خواهید دانش خود را در مورد این تکنیک درمانی عمیق تر کنید؟ سپس اکنون در دوره 100٪ آنلاین ما در روانکاوی بالینی ثبت نام کنید. با آن می توانید خودشناسی خود را تمرین کرده و گسترش دهید!