در پست قبلی به دنبال شناخت مفهوم ناخودآگاه در روانکاوی بودیم. همانطور که دیدیم، بزرگترین بخش ذهن انسان را نشان می دهد. حال اجازه دهید تعاریف مربوط به آگاه، پیش آگاه و ناخودآگاه را ببینیم. سپس، پست ما را بخوانید تا در مورد این موضوع بسیار مهم بیشتر بدانید.

درک این بخشهای ذهن انسان

برای مدت طولانی، این باور وجود داشت. که ذهن انسان فقط از خودآگاه تشکیل شده است. یعنی فرد به عنوان حیوانی با ظرفیت کامل مدیریت در نظر گرفته می شد. بر اساس:

• میل شما؛
• قوانین اجتماعی؛
• عواطف شما؛
• در نهایت، اعتقادات شما.

اما اگر افراد قادر به درک و کنترل محتوای ذهن خود باشند، چگونه می توان بیماری های روان تنی را توضیح داد؟ یا آن خاطراتی که به طور تصادفی ظاهر می‌شوند؟

به گفته فروید، ذهن انسان چه مواردی دارد؟ به این ترتیب، آنها در اشتباهات کوچک روزمره ما تصادفی ندارند. مثلاً وقتی نامی را تغییر می‌دهیم، مرتکب تصادفات تصادفی نمی‌شویم.

به همین دلیل، فروید بیان می‌کند که ذهن ما فقط بخش خودآگاه را ندارد. فروید برای یافتن روابط پنهانی که بین اعمال آگاهانه وجود دارد، تقسیم توپوگرافیک ذهن را انجام می دهد. در آن سه سطح یا مصداق ذهنی را مشخص می کندذهنی:

• خودآگاه ؛
• پیش آگاهانه ؛
• ناخودآگاه .

نکته مهم این است که فروید از کجای ذهن هر نمونه دفاع نکرده است. اگرچه نظریه فروید نظریه توپوگرافی (یا اولین موضوع فرویدی) نامیده می‌شود، اما معنای توپوس مربوط به مکان‌های مجازی یا کاربردی است، یعنی بخش‌هایی از ذهن که نقش‌های خاصی را ایفا می‌کنند.

<. 0>

آنچه که خودآگاه است

سطح آگاه چیزی بیش از هر چیزی نیست که ما در حال حاضر و در حال از آن آگاه هستیم. با کوچکترین بخش ذهن انسان مطابقت دارد. این شامل هر چیزی است که ما عمداً می توانیم درک کنیم و به آن دسترسی پیدا کنیم.

همچنین ببینید: قانون بازگشت در علم و روانکاوی چیست؟

یک جنبه مهم دیگر این است که ذهن خودآگاه بر اساس قوانین اجتماعی کار می کند و به زمان و مکان احترام می گذارد. این بدان معنی است که از طریق آن است که رابطه ما با دنیای بیرونی برقرار می شود.

سطح آگاهانه توانایی ما برای درک و کنترل محتوای ذهنی ما خواهد بود. فقط آن بخشی از محتوای ذهنی ما که در سطح خودآگاه وجود دارد، می تواند توسط ما درک و کنترل شود.

به طور خلاصه، خودآگاه برای جنبه عقلانی، به آنچه ما فکر می کنیم، برای ذهن توجه ما و برای ما پاسخ می دهد. رابطه با دنیای بیرون از ما این بخش کوچکی از ذهن ما است، اگرچه ما معتقدیم که بزرگترین است.هشیار

اغلب "ناخودآگاه" نامیده می شود، اما توجه به این نکته مهم است که فروید از واژه ناخودآگاه استفاده نکرده است. پیش‌آگاه به آن دسته از مطالبی اطلاق می‌شود که می‌توانند به خودآگاه برسند، اما در آنجا باقی نمی‌مانند.

محتوا، اطلاعاتی است که ما در مورد آنها فکر نمی‌کنیم، اما برای خودآگاهی لازم است تا وظایف خود را انجام دهد. آدرس، نام میانی، نام دوستان، شماره تلفن و غیره ما.

همچنین به یاد داشته باشید که علیرغم اینکه پیش آگاه نامیده می شود، این سطح ذهنی متعلق به ناخودآگاه است. ما می‌توانیم پیش‌هشیار را به‌عنوان چیزی در نظر بگیریم که بین ناخودآگاه و خودآگاه باقی می‌ماند و اطلاعاتی را که از یک سطح به سطح دیگر منتقل می‌شود فیلتر می‌کند.

آیا می‌توانید واقعیتی را از دوران کودکی خود به یاد بیاورید، زمانی که یک فیزیکدان آسیب دیده بودید. ? مثال: از دوچرخه افتاد، زانویش را خراشید، استخوانش شکست؟ بنابراین، این می تواند نمونه ای از واقعیتی باشد که در سطح پیش آگاهی بود تا اینکه اکنون آن را به سطح آگاهی بیاورید.

من اطلاعاتی برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم. .

می‌توان گفت که پیش‌آگاه در سطحی سرکوب‌شده یا ممنوع نیست، مانند واقعیت‌های ناخودآگاه که بیشتر روانکاوی به آن علاقه دارد.

همچنین ببینید: آگرورا: چیست، معنا و مصادیق

در مقایسه با سطوح دیگر (خودآگاه و ناخودآگاه)، پیش‌آگاه کمترین رویکردی است که فروید به آن پرداخته است و می‌توان گفت که کمترین ارتباط را بانظریه او.

ناخودآگاه چیست

در مطالب دیگر، ما قبلاً خود را وقف تعمیق مفهوم فرویدی ناخودآگاه کرده ایم با این حال، بیایید سعی کنیم کمی بیشتر در مورد درک خود از معنای آن صحبت کنیم. ناخودآگاه به تمام محتوای ذهنی اطلاق می شود که در یک لحظه خاص در دسترس فرد نیست.

این نه تنها بزرگترین برش ذهن ماست، بلکه، برای فروید، مهم ترین. تقریباً تمام خاطراتی که فکر می کنیم برای همیشه از دست می روند، همه نام های فراموش شده، احساساتی که نادیده می گیریم در ناخودآگاه ما هستند.

درست است: از همان کودکی، اولین دوستان، اولین درک ها: همه چیز آنجا ذخیره شد اما آیا امکان دسترسی به آن وجود دارد؟ آیا امکان زنده کردن این خاطرات وجود دارد؟ دسترسی به این خاطرات امکان پذیر است. نه به طور کامل، بلکه در برخی از برش ها. این دسترسی اغلب از طریق رویاها، لغزش ها و درمان روانکاوانه اتفاق می افتد.

از نظر فروید، جالب ترین بازتاب در مورد ناخودآگاه دیدن آن با بخشی از ذهن ما است که با وضوح قابل دسترسی نیست. حافظه، که تبدیل آن به کلمات واضح آسان نیست (شاید حتی ممکن نباشد).

می توان گفت که ناخودآگاه زبان خاص خود را دارد، بر اساس زمان زمانی که ما به آن عادت کرده ایم نیست.همچنین می توان گفت که ناخودآگاه «نه» را نمی بیند، یعنی بر انگیزه و به تعبیری پرخاشگری و برآورده شدن آنی میل است.

بنابراین، در سطح فردی، ذهن می تواند موانع و محدودیت هایی ایجاد کند که سرکوب یا سرکوب نامیده می شود تا از تحقق خواسته جلوگیری کند. یا در سطح اجتماعی، ایجاد قوانین و قواعد اخلاقی و همچنین تبدیل این انرژی به فعالیت‌های «مفید» برای جامعه، مانند کار و هنر، فرآیندی که فروید آن را تعالی می‌نامد.

درک بیشتر در مورد ناخودآگاه

علاوه بر این، در ناخودآگاه است که به اصطلاح محرکه زندگی و مرگ یافت می شود. عناصری که در ما هستند مانند انگیزه جنسی یا انگیزه مخرب. زندگی در جامعه مستلزم سرکوب برخی رفتارهاست. بنابراین در ناخودآگاه گرفتار می شوند.

ناخودآگاه قوانین خاص خود را دارد. علاوه بر اینکه از نظر زمان و مکان نیز بی‌زمان هستند. یعنی ناخودآگاه ترتیب واقعیات را، در تجربیات یا خاطرات نمی داند. علاوه بر این، او مسئول اصلی شکل گیری شخصیت ما است.

من اطلاعاتی برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم .

شما هستید از پست ما لذت می برید؟ بنابراین، ما از شما دعوت می کنیم تا نظر خود را در زیر نظر دهید. ضمناً در انتهای متن یک دعوتنامه داریمبرای شما ویژه است!

ملاحظات نهایی در مورد خودآگاه، ناخودآگاه و پیشآگاهانه

فروید با تجزیه و تحلیل پدیده ها این غیرممکن را دید که ذهن انسان فقط بخش کوچکی از خودآگاه دارد. او می گوید که با نیاز به یافتن تاریک ترین پیوندها بین رفتارهای ناسازگار، سطوح ذهنی بیشتری دارند. علاوه بر این، افراد کنترل یا دسترسی به این مکان ها را ندارند.

• بزرگترین بعد ذهن ما ناخودآگاه است و در رابطه با ناخودآگاه می توانیم نمادی یا نمادین داشته باشیم. دسترسی غیرمستقیم، برای مثال با شناسایی علائم، رویاها، شوخی‌ها، لغزش‌ها. ناخودآگاه بزرگترین و مهمترین بخش ذهن انسان است. این شامل انگیزه های ما، خاطرات ما، تمایلات سرکوب شده ما، منشاء علائم و اختلالات، و همچنین عناصر اساسی است که شخصیت ما را تشکیل می دهند.
• به نوبه خود، آگاه همه ذهنی هستند. موادی که در آن زمان برای شخص قابل دسترسی است. این به جنبه عقلانی ما و نحوه عقلانی کردن جهان از نظر نظری خارج از روانمان پاسخ می دهد. از بین سه سطح، این کمترین ارتباط را با بحث های روانکاوی داشت. پیش آگاه اطلاعات مهمی برای زندگی روزمره ما دارد. اما ما فقط زمانی به آنها دسترسی داریم که چیزی ما را وادار به جستجوی آنها کندمهم است بدانید که این مدل فرویدی سه بخش بسته و تغییرناپذیر ذهن ما را محدود نمی کند. باید از وجود سیالیت خاصی بین آنها دانست. محتویات خودآگاه می توانند دردناک شوند و توسط ما سرکوب شوند و بخشی از ناخودآگاه شوند.

  بنابراین، چگونه می توان یک خاطره مبهم خاص را از طریق یک رویا یا جلسه روانکاوی که آن را روشن می کند آشکار شود؟ به هر حال، این مناطق از ذهن ما به سادگی بخشی از ذهن انسان نیستند. اما در مورد شرایط و عملکرد محتوای روانی ما صحبت می کند.

  به هر حال، اگر پست مربوط به خودآگاه، ناخودآگاه و ناخودآگاه را دوست داشتید، از شما دعوت می کنیم دوره آنلاین روانکاوی ما را کشف کنید. . از طریق آن به محتوای عالی دسترسی خواهید داشت و معلمان خوبی خواهید داشت. پس وقت را از دست نده! همین الان ثبت نام کنید و همین امروز شروع کنید.

  همچنین بخوانید: فروید و مطالعه او در مورد کوکائین