Begrijp het concept van karakter. Immers, wat is karakter, wat zijn de soorten en hoe wordt het gevormd? De auteur Marco Bonatti evalueert de definitie, gebaseerd op de psychoanalyse.

In deze korte tekst zullen wij de factoren analyseren die in de loop van psychische ontwikkeling van een kind bepalen de vorming van het karakter van een volwassene en geven vorm aan zijn manier van handelen, denken, voelen en zijn (Dasein).

Karakter vertegenwoordigt niet alleen de psycho-fysieke kenmerken van een persoon (individualiteit), maar vormt een speciaal pantser dat het individu beschermt tegen de aanvallen-stimuli van de externe (sociale omgeving) en interne (onbewuste) wereld.

Concept van karakter

Volgens Wilhelm Reich (1897-1957): "Karakter bestaat uit een chronische verandering van het ego die men zou kunnen omschrijven als een verstijving." (Betekenis van karakter. Blog: Klinische Psychoanalyse. SP: 13/10/2019. Beschikbaar op www.psicanaliseclinica.com.br / Toegangsdatum: 29/12/2020).

Met andere woorden, het individu heeft alleen ogenschijnlijk keuzevrijheid, maar in feite reageert hij mechanisch op prikkels en is hij afhankelijk van zijn mate van ego-verharding die de karakterstructuur (eigenschappen) smeedt en de voorwaarden schept voor de manier waarop hij waarneemt, voelt, handelt en waardeert, de interactie aangaat met de omgeving (Zijn met anderen) en met de wereld waarin hij leeft (Zijn in de wereld).

Karakter als verdedigingsmechanisme

Volgens Wilhelm Reich wordt karakter gevormd als ego verdedigingsmechanisme die het individu beschermt tegen seksuele impulsen en libido (onbewuste psychische energie).

Dat wil zeggen, het karakter wordt gevormd als een infantiele verdediging tegen de angst voor seksualiteit, tegen de verlangens van de ID en de angst voor straf door de ouders, naast andere factoren die we verderop zullen analyseren.

De couratie in karaktervorming

Het is interessant om te zien hoe een kind, uit angst voor straf van zijn ouders, zijn... overtollige psychische energie vormt het pantser van karakter en produceert tegelijkertijd een "spierpantser" dat een individu stijf kan maken (bijv. verstijven) en bestand tegen libidinale energie.

Anderzijds is het karakterpantser psychische energie die wordt onderdrukt en gesummatiseerd in de spieren van het lichaam, waardoor de energie niet vrij kan stromen en de seksuele driften (die beantwoorden aan het genotsprincipe) niet de bevrediging van het verlangen kunnen krijgen.

Kortom, voor Reich: "De pantsers van het karakter bepalen de opeenstapeling van verdrukkingen van een persoon op zijn instincten" (Wilhelm Reich's Psychoanalyse. Blog: Psychoanalysis Clinique. SP: 29/02/2020).

In feite leggen de lichamelijke knopen, door Wilhelm Reich pantser genoemd, niet alleen de spieren van het lichaam vast, maar ook emoties (van het Latijnse e-movere) en liggen ze aan de oorsprong van neurotische trauma's.

Voor Wilhelm Reich is de neurotisch trauma kan worden genezen van het oplossen van de knoop (via specifieke technieken) en de daarmee samenhangende emotionele ontlading (bijv. ab-reactie bij Sigmund Freud).

Dit punt markeert echter het belangrijkste verschil tussen Sigmund Freud (1856-1939) en zijn leerling Wilhelm Reich.

De soorten karakter of karaktertrekken

Als voor Sigmund Freud onderdrukking en neurotische trauma's konden worden opgelost door "genezing door spraak" (vrije associatie methode); voor Wilhelm Reich moest de therapie het fysieke deel (het lichaam) van de patiënt betrekken, het spierpantser oplossen en gevangen emoties (plezier, woede, angst, etc.) en onderdrukte seksualiteit vrijelijk laten manifesteren (karakteranalyse methode).

In feite is er een verhaal geschreven in het lichaam van elke individuele patiënt, zijn eigen levensverhaal dat aan de analist en aan de wereld een belangrijke boodschap meedeelt die zich meestal beter openbaart dan de verbale boodschap zelf.

Schizoïde karaktertrek

Het is aan de lichaamsanalist om de taal (alfabet van het lichaam) en of inhoud van de daarin gesmede communicatie (manifest en/of latent) te ontcijferen en te interpreteren.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

De karaktereigenschappen voortkomen uit problemen of traumatische gebeurtenissen die kunnen bestaan in de verschillende fasen van de psychoseksuele evolutie van het kind.

Volgens Wilhelm Reich, in zijn beschouwing over het begrip karakter, is tijdens de baarmoederfase de eigenschap van schizoïde karakter Dit geldt met name wanneer de pasgeboren baby de pijn van afwijzing door zijn moeder ervaart.

Maar de baby die de pijn van afwijzing ervaart, ontwikkelt ook een hulpbron, namelijk het vermogen om verbeelding, creatie en redenering waardoor hij in een andere wereld leeft dan de echte (abstractie).

Bij de schizoïde eigenschap kan de zuigeling een dunne, uitgerekte lichaamsvorm, een wazige/afwezige blik en een groot hoofd ontwikkelen, evenals koesterende gevoelens van isolatie (ze spreken weinig en hebben weinig sociabiliteit).

Mondelinge karaktertrek

Kort daarna, in de orale fase wanneer de pasgeboren baby en de moeder in symbiose zijn (één ding alleen), heeft de baby fysieke behoeften (voeding) en emotionele behoeften (om geliefd te worden), maar kan de pijn van verlating ervaren (aan de behoeften van de baby wordt niet goed voldaan: door overmaat "te veel gezoogd" en/of door gebrek "te weinig gezoogd") waardoor de orale karaktertrek wordt gevormd.

Het zenuwstelsel zal het lichaam van het kind vormen met een spoor van mondeling karakter het lichaam krijgt een rondere vorm, met korte beentjes en de baby ontwikkelt de kenmerken van oraliteit (behoefte om te spreken en zich uit te drukken en/of het gebrek aan oraliteit te compenseren met verschillende stoffen of voorwerpen); waarbij de sentimentele kant (extraversie) zeer intens zal zijn uit angst om opnieuw de pijn van verlating te ondergaan.

Psychopathische karaktertrek

Rond de leeftijd van drie jaar, in de anale fase, wanneer het kind zijn individualiteit ontwikkelt (de buitenwereld waarneemt) en het vermogen tot beweging (eerste stapjes) kan het ook de pijn van manipulatie ervaren (het kind krijgt aandacht, goedkeuring of afkeuring, afhankelijk van de dingen die het doet en zegt om anderen tevreden te stellen) en ontwikkelt het de eigenschap van psycho karakter anderen willen manipuleren, inclusief de vader om voordelen te krijgen van zijn eigen moeder en vice versa.

Volgens Wilhelm Reich's reflectie op de karakterconcept de vorm van het lichaam van het individu met een psychopathische karaktertrek (niet te verwarren met de belangrijkste psychotische organisaties: schizofrenie, paranoia en melancholie) is die van een omgekeerde driehoek (sterk aan de top en dun aan de onderkant) de hulpbron kunnen ontwikkelen (wanneer hij niet gevangen zit in het wapenarsenaal de oorzaak van de wrok van het trauma) om groepen te leiden, te articuleren en te onderhandelen.

Masochistische karaktertrek

Bovendien ontwikkelt het kind in de anale fase het vermogen om de sluitspieren te controleren (plassen en poepen), maar kan het ook de pijn van vernedering ervaren (losbandigheid zoals "hij heeft in zijn broek gepoept") en de masochistische karaktertrek vormen (die inhoudt dat de poep wordt vastgehouden; de persona sluit zich in zichzelf, internaliseert moeilijke situaties en wordt introvert).

In de lijn van masochistisch karakter het zenuwstelsel van het kind draagt bij tot een meer vierkante lichaamsvorm (gespannen en stijve musculatuur) ontwikkelt gevoelens van implosie en introversie, maar heeft ook de mogelijkheid (te worden, potentieel) om de bron van deze eigenschap te gebruiken en een gedetailleerd en georganiseerd persoon te worden, met het vermogen om pijn te verdragen en moeilijke situaties onder ogen te zien, enz.

"In medio stat virtus" zeiden de Latijnen, om uit te drukken hoe de belangrijkste deugden van de mens in het midden liggen, dat wil zeggen dat in elke situatie het evenwicht moet worden gevonden, bijvoorbeeld in de masochistische trek tussen overmatige gewoonte (overmatig georganiseerd) en gebrek aan gewoonte (gebrek aan organisatie).

Het is dus goed te begrijpen dat wanneer het individu (ego) de anale fase niet op een normale manier te boven komt, hij een of andere existentiële neurose en trauma zal ontwikkelen waarbij de pathologische symptomen ook in het lichaam (naast de geest) zullen verschijnen en het subject voor de rest van zijn leven zullen vergezellen totdat ze zijn opgelost.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Rigide karaktertrek

Ten slotte, om het begrip karakter te begrijpen vanuit zijn typen, wanneer het kind rond de 4-5 jaar de fallische fase bereikt, ontwikkelt het zijn seksualiteit (Oedipuscomplex en/of Elektracomplex) en identiteit (het neemt zichzelf waar als een ik dat verschilt van de vader en de moeder), en kan het ook de pijn van verraad ervaren (en de angst voor castratie), dat wil zeggen, het voelt zich verraden door de moeder die voor de vader kiest.en vice versa.

Het meisje ervaart het verlies van liefde van de vader-minnaar en de jongen ervaart het verlies van liefde van de moeder-minnaar (door het kind ervaren als seksuele fantasie).

In de rigide karaktertrek ontwikkelt de persoon een sportieve en harmonieuze lichaamsvorm, met het potentieel om de bron van concurrentievermogen (behendigheid, taakuitvoering en vermogen om resultaten te bereiken) uit angst dat het kind opnieuw de pijn van het verraad ervaart die het nodig heeft om alle "gevechten" te winnen en in de ogen van anderen beter, sterker en deskundiger te worden.

Concept van karakter en de vorming ervan

Het is belangrijk erop te wijzen dat het niet op een gezonde manier overwinnen van een psychoseksuele fase fixatiepunten veroorzaakt in het volwassen subject (jeugdervaringen kunnen worden beleefd in frustrerende vormen of in de vorm van overmatige stimulatie) waardoor een terugkeer naar een eerdere fase wordt vergemakkelijkt als middel om een moeilijke situatie het hoofd te bieden.

Daarom, alle karaktertrekken worden gekenmerkt door fixaties, beperkingen, rigiditeit, neurose en ego-pantsering maar gaan ook altijd gepaard met overeenkomstige middelen (vaardigheden) (zichtbaar of verborgen).

Helaas is het niet aan deze korte tekst over karakterconceptualisering om de traumatische wrok die in de etiologie (oorzaak) van neuroses (die elke karaktertrek vormen) zou zitten, uit te leggen en te beschrijven, evenals de nieuwste moderne technieken (bijv. Japanse, Russische en Italiaanse) die gebruikt worden om de belangrijkste neuroses en persoonlijkheidsafwijkingen te genezen, die door deze student als voorwerp zouden kunnen dienen vaneen toekomstig TCC-werk.

Het is echter belangrijk te begrijpen dat de verschillende karaktertrekken die hierboven zijn beschreven, lichamelijke en vooral emotionele pantsers zijn die het ego creëert (verdedigingsmechanisme) tegenover existentiële pijnen die het kind lijdt en die als ondraaglijk en onaanvaardbaar worden beschouwd.

Naast de karaktertheorie van Wilhelm Reich moet men bedenken dat de psychische structuur van de persoonlijkheid (haar authentieke manier van Zijn en relateren) kan afhangen:

• van de dynamiek van de psychische instanties (id, ego, superego) die de theorie van de persoonlijkheid vormen (Sigmund Freud, 1856-1939);
• van de relatie van het kind met zijn ouders (Melanie Klein, 1822-1960); en
• van de relatie van het kind met de moeder (Donald Winnicott, 1896-1971), naast andere auteurs.

In ieder geval kan de eigenaardige Reichiaanse visie van Karakter analyse die een scherpe en gedetailleerde lezing van de somatopsychische structuur van een persoon vertegenwoordigt, anders dan de Freudiaanse psychoanalytische wetenschap die ongetwijfeld door ons allen wordt gewaardeerd en erkend.

In feite verloochende Wilhelm Reich zijn psychoanalytische opleiding niet (hij werd ook benoemd tot voorzitter van de psychoanalytische vereniging in Wenen, waar hij de ernstigste gevallen behandelde die Freud hem toestuurde) en onderhield altijd een goede relatie met zijn meester, maar in de loop der tijd week hij af, eenvoudigweg omdat hij het terrein van het wetenschappelijk onderzoek en de methode van de therapie veranderde.

In ieder geval (of u het ermee eens bent of niet), de Wilhelm Reich's karakter analyse zou een aanvullend en empirisch instrument kunnen zijn, dat de psychoanalyse helpt de dynamiek van karaktervorming, existentiële pijn, het trauma van de patiënt en de potentiële hulpbronnen die in elke karaktertrek verborgen liggen, beter te begrijpen.

Als het genie van Sigmund Freud de ontdekking mogelijk maakte van het belang van de geest (onbewuste) binnen het lichaam, dan had zijn leerling Wilhelm Reich de durf en de zorg om verder te gaan en te ontdekken (in een systemische visie) dat het lichaam ook de geest verklaart (karakteranalyse) en dat deze laatste de levensgeschiedenis en trauma's (heden en verleden) van ieder van ons onthult.

Dit artikel over het begrip karakter, soorten karakter en de reflectie van het onderwerp in de psychoanalyse werd geschreven door MARCO BONATTI ([email protected]), woonachtig in Fortaleza/CE, PhD in Sociale Psychologie - UK - Buenos Aires, Argentinië; Diploma in Filosofie FCF/UECE - Fortaleza, Brazilië; Postgraduaat in Internationale Betrekkingen, Valencia, Spanje; Diploma in Franse Taal aan de Sorbonne, Parijs, Frankrijk; Momenteel student Klinische Psychoanalyse bij IBPC/SP.