Bronislaw Malinowski was een belangrijke tot Engelsman genaturaliseerde Poolse etnograaf die in zijn werk "Argonauten van de westelijke Stille Oceaan" de culturele uitingen van de inheemse stammen van de Trobriand-archipel in Nieuw-Guinea-Melanesië analyseerde. Zijn veldwerk begon in de eerste helft van de 20e eeuw.

Bronislaw Malinowski begrijpen

Malinowski koos als studieobject het Kula instituut, en van daaruit culturele elementen te observeren zoals de sociale structuur, mystiek, werkvormen, naast andere culturele structuren. In het algemeen hadden de Kula geen economische inslag, maar veeleer een sociaal ritueel van uitwisseling van geschenken tussen verschillende stammen van de archipel en zelfs tussen andere, verder gelegen eilanden op bepaalde tijden van het jaar.

De keuze van Bronislaw voor dit culturele element als studieobject is te danken aan de grootsheid van de Kula, in het aantal stammen dat deze beoefent en het enthousiasme van de deelnemers, en daarmee de grootste instelling in heel Nieuw-Guinea Melanesië. In zijn werk heeft Bronislaw Malinowski eindeloos veel zorg besteed aan het duidelijk uitleggen van de methoden die hij in zijn onderzoek gebruikte.

Allereerst sprak de auteur over de "real life imponderables"-methode. Deze methode was gebaseerd op de observatie van de etnograaf, zonder massaal gebruik van vragenlijsten of statistische documentatie, waarbij de onderdompeling van de onderzoeker in de bestudeerde samenleving centraal stond, omdat men op die manier de gebruiken, deDe wetenschapper zou zo een reëel beeld krijgen van de opvattingen en waarden van de stam.

Bronislaw Malinowski en een tweede methode

De aandacht van de bevolking is gericht op gebeurtenissen, zoals een aanstaand festival of een overgangsritueel, en het is op dit moment dat beknopte vragen en opmerkingen moeten worden gemaakt.door de onderzoeker, om de bewoners te stimuleren commentaar te geven op wat er gebeurt, aangezien de hele psychologie van de stam gericht zou zijn op de gegeven gebeurtenis.

Een tweede methode, die kan worden geclassificeerd als "De antropologische gouden regel", houdt in dat de onderzoeker nooit gebruik maakt van voorschriften, vooroordelen of oordelen over eigen waarden, die in zijn omgeving, in zijn samenleving bestaan, omdat het wereldbeeld van zijn beschaving sterk zal verschillen van het beeld van zijn studieobject, in het geval van Malinowski, zijn Europese samenleving in vergelijking met stammen.als primitief beschouwd.

De wetenschapper moet voorzichtig zijn om een cultuur te analyseren volgens de opvattingen van degenen die haar beoefenen, van de maatschappij die haar bezit. Veel geleerden hebben over deze regel nagedacht, zoals Durkheim, Franz Boas, Levi Strauss, onder andere, naast Malinowski zelf. Kortom, de onpartijdigheid van de onderzoeker is zijn grootste uitdaging. Hoewel er verschillende technieken zijn voor een werk van deze omvang, zijn deze twee deMet inachtneming van de verhoudingen en het relativisme kunnen deze methoden worden aangepast aan de klinische praktijk van de psychoanalyticus.

Bronislaw Malinowski en de "Imponderables of real life"...

Met betrekking tot de eerste "Onberekenbaarheden van het werkelijke leven" moet de analyticus, tijdens de vrije associatie, de patiënt toestaan openlijk en vrij over zijn probleem te spreken, met een minimale inmenging van de psychoanalyticus, met als enig doel, door observatie en onderzoek, de weg te wijzen waarlangs het spreken moet plaatsvinden.

In het geval van directe vragen kan het voorkomen dat de patiënt een louter antwoord geeft om de analist te antwoorden op wat hem werd gevraagd; op die manier heeft hij een antwoord, een visie gebonden aan zijn vraag, een snel antwoord in het geval van therapie is ondenkbaar, alle details die het vrije woord biedt gaan verloren.

Wanneer deze methode wordt gebruikt, zal zij de herinnering helpen in het cathartische proces, zodat er dan een ab-reactie en de mogelijkheid tot genezing van een trauma uit het verleden is. Nog steeds wat betreft de vrije associatie, dat wil zeggen het proces waarin de patiënt over zijn neuroses spreekt, moet de psychoanalyticus gebruik maken van de tweede etnologische methode "De antropologische gouden regel", in gedachten houdend dat de analist, gewapend met zijnMet zijn eigen leefregels, vooroordelen en waarden zal hij een besmette, voorgevormde en verzonnen visie hebben op zijn studieobject.

Laatste overwegingen

Het streven naar de grootst mogelijke onpartijdigheid zal de psychoanalyticus in staat stellen over zuivere en reële informatie over een ziekte te beschikken. De etnologie is nauw verwant aan de psychoanalyse en kan er veel toe bijdragen. De twee wetenschappen stellen dezelfde vragen, respectievelijk de ene stelt de collectieve psychische actie in vraag, en de andere de actie van een specifieke psyche.

Émile Durkheim presenteert in zijn werk "De regels van de sociologische methode" moeilijkheden om de sociologie los te koppelen van de studie van de psyche. Zoals hij zelf opmerkt, zijn alle collectieve manifestaties a priori de vrucht van een individuele psychologie.

Een samenhangende, verantwoorde, vernieuwende studie, die veel elementen van etnologische technieken herformuleert, introduceert en verwijdert, kan de ontwikkeling van de jonge psychoanalytische wetenschap helpen.

Dit artikel is geschreven door Jonas Félix de Mendonça, hoogleraar sociologie aan het openbare schoolsysteem van de staat São Paulo. Ik schrijf als hobby, maar met professionele bedoelingen. Ik beweeg me tussen griezelverhalen, romantiek, politiek, sociologie, filosofie en psychoanalyse. contact: Whatsapp- 17996569880 Email: [email protected]