ظلم عمل ظلم است. ظلم کردن به معنای «تحمیل خود از طریق زور» است. به عنوان یک مکانیسم روانی، برای داشتن نیروی تحمیل، یک طرف باید نیروی کمتری داشته باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد چیستی ظلم به زیر مراجعه کنید، زیرا منشأ و اشکال مختلفی از ظلم وجود دارد، مانند: خانوادگی، کودک، زن، کارگری، اجتماعی و غیره. این اتفاق می افتد زیرا به عنوان یک باور نیز وجود دارد و به ویژه در دوران کودکی جذب می شود.

اعتقاد به خشونت

بعضی از افراد برای پرخاشگری هایی که در کودکی متحمل شده اند سپاسگزار هستند، زیرا "مانند که" آنها "اراذل بزرگسال" نمی شوند. با این حال، می‌توانیم تأیید کنیم که «این‌طور» به معنای «فقط این‌طور» نیست.

بنابراین، عباراتی مانند این می‌تواند نشان‌دهنده زندگی در یک محیط ظالمانه، اعتقاد به ظلم یا تحسین باشد. پرخاشگری به عنوان راه قدرت.

با این باور می توان اشتباهاتی را مرتکب شد، مانند حمایت از:

• ایده های بدون دلیل؛
• عدم آمادگی برای کارکردها ؛
• اعتیاد به کنترل و سردرگمی؛
• عدم تحمل نسبت به چیزهای متفاوت؛
• لذت از رنج "کوچک".

می‌توان به خاطر داشت که روش یادگیری با ظلم تنها راه نیست و هوشمندانه‌ترین راه نیست.

ظلم در اعتقاد به معیارهای دوگانه چیست

امانوئل کانت فیلسوف (1724-1804) در "امر مقوله ای" خود اظهار داشت که ما باید "به گونه ای عمل کنیم که گویی هر عملی برای همه است" به عنوان یک حقیقت.جهانی. این یک موضوع اخلاقی است.

در مورد ظلم و ستم یک باور مخالف وجود دارد: استفاده از قوانین مختلف برای افراد مختلف. همان فردی که به یک فرد آسیب پذیر که چاره ای ندارد ظلم می کند، می تواند بر اساس علایق ظلم نکند.

اعتقاد به مردم بالاتر از هر سوالی در مورد "ظلم چیست".

یکی دیگر از راه‌های انتقال ظلم، از طریق کسی است که به «حتی باطل، حق با او» اشاره می‌شود، بنابراین از طریق اعتقاد تسهیل‌کننده. برای ارزیابی خود یا ارزیابی سایر باورها، باید این باور را حذف کرد. زمانی که فرد یاد نگرفته باشد که این کار را به صورت مسالمت آمیز انجام دهد، ممکن است دشوار باشد.

اعتقاد به یک نوع ظلم می تواند برای شروع به عنوان الگوهای خانوادگی و تقویت توسط جامعه متبلور و حتی ناخودآگاه باشد. جنبه ای از امتیازات، بت پرستی یا توهم در مورد افرادی وجود دارد که ظلم و ستم آنها مجاز است، از جمله به دلیل:

• موقعیت خانوادگی یا اجتماعی؛
• مالی. منابع ;
• شهرت
• قربانی شدن.

یک ستمگر می تواند خود را قربانی به دست آوردن قدرت اخلاقی و سرکوب کند. بنابراین، قربانی شدن چیزی نباید دلیلی برای ایجاد سوء استفاده باشد.

باور خدمتکارانه

این باور مکمل باور قبلی است. مشخص است که در گذشته کودک به عنوان یک "بزرگسال کوچک" دیده می شد و با او رفتار می شد که "باید چیزی باشد و آن را تحمل کند و در ازای آن کار بدهد". بنابراین، بسیاری از روابط خانوادگی شبیه الف بودعقد نوکری که امروز هم می تواند آگاهانه یا ناآگاهانه اتفاق بیفتد.

اعتقاد به این «قرارداد بندگی» باعث می شود که بیماری نظام خانواده، شرایط جمعی و حتی روحی بدون راهنمایی صحیح بگذرد. در این موارد ممکن است کسانی که از ظلم و ستم رنج می برند، نتوانند رنج خود را حتی از زبان درمانگران بشنوند.

در عین حال از ظالم نیز خواسته نمی شود. بررسی نگرش ها در صورت لزوم، به دلیل باورهای قدیمی مبنی بر اینکه «حتی اگر اشتباه هم باشند، درست می‌گویند»، از سوی مسئولین یا جامعه به درمان ارجاع نمی‌شوند. ، اضطراب و با متنوع ترین شرایط و اختلالات همراه است. ظلم و ستم منجر به خطرات مختلف، حمله به تمامیت جسمی و روحی، حوادث و بیماری ها در سراسر جهان می شود، مانند بیماری های شغلی که در هزینه های اجتماعی برای سلامتی منعکس می شود. کسالتی که احساس می کنند از کجا می آید، چه تعداد تصورات، باورها - همچنین در مورد خود و دیگران - با تهاجمات فیزیکی و عاطفی ناشی از یک سیستم ظالمانه از دست رفته است.

یک محیط ظالمانه می تواند ظهور را تسهیل کند. افسردگی، رفتار وسواسی، فوبیا، درد و علائم پس زمینه روانی. با روانکاوی می توان موقعیت های ظالمانه را به یاد آورد و روی آنها کار کرد و گاهی اوقات این موقعیت ها را به عنوان منبع رنج شناسایی کرد.

برای ثبت نام در دوره روانکاوی اطلاعاتی می خواهم .

الگوی ناکارآمد و ظلم چیست

برخی آموزش دیده در ظلم و ستم و ظلم به خود، ممکن است حتی متوجه نباشند که الگوی رفتار سالم نیست، آنها یاد گرفته اند که زندگی "اینگونه است". آنها در کودکی ابزارهای عاطفی مانند مراقبت از عزت نفس یا فکر کردن به تأثیر بر دیگران، مسئولیت بین فردی را یاد نگرفتند.

ممکن است آنها متوجه شوند که همیشه در روابط ناخوشایند هستند، از کاهش ارزش یا رنج رنج می برند.

خانه های ظالم

کسانی هستند که مفهوم ظلم را جذب می کنند و آن را تکرار می کنند و آموزش می دهند. بعداً، به ویژه در خانه های آنها، زمانی که نظارت مؤثری وجود ندارد. در خانه های ناکارآمد، "سرزنش" برای چیزی اغلب متوجه کودک می شود.

بزرگسالان نمی توانند بدون ظلم در نقش خود عمل کنند، کودک به سمت مسائل خارج از واقعیت کودک سوق داده می شود، از استثمار رنج می برد یا "بزرگسالی بدون ظلم". حقوق". می‌توان آن را در موارد و فعالیت‌هایش تحریم کرد و در صورت خطر واقعی از آن محافظت نشد. در عین حال، او در واقع مجوز زندگی بزرگسالی را دریافت نمی کند، در بسیاری از جنبه ها کودکانه می ماند و در محدوده ظالمانه قرار می گیرد.

در برخی موارد می توان کودک را نادیده گرفت. ، جدا شده یاخود را در محیط خانواده منزوی کنند، یا تفسیر کنند که تنها با برخورد با شخصیت هایی مانند شخصیت های خانه اصلی، در امان خواهند بود.

کودکان مظلوم می توانند ظالم را درونی کنند زیرا با او همذات پنداری می کنند و از محدودیت ها بی خبرند. یا سازوکارهای روانی ایجاد کنید تا در طول زندگی همیشه سعی کنید یک ستمگر را راضی کنید.

عادات ظالمانه

این عادت ها اغلب برای سلامت عمومی مفید نیستند. گاهی اوقات ما متوجه عادات ظالمانه نمی شویم، زیرا مجاز هستند.

قبل از اینکه مثلاً افراد در فضاهای جمعی بسته سیگار می کشیدند، امروزه می دانیم که موسسات با این رویه را می توان ممنوع کرد. این باعث می‌شود در کنار سایر مسائل اعتیاد به بزرگسالانی که هنگام زندگی با کودکان سیگار می‌کشند فکر کنیم.

می‌توانیم ببینیم که آیا در این محیط‌ها ظلم به کودکان وجود دارد یا خیر، بالاخره آنها حق دارند. داشتن سلامت جسمی و عاطفی و همچنین آموزش یک الگوی سالم که ممکن است تضمین نشده باشد.

جامعه خشونت آمیز

به سختی یک جامعه انعکاسی از آنچه در آن می گذرد نیست. گروه های فردی و خانوادگی آن ظلم به کودک، دوستی با کودک و ایجاد گروه ها، نهادها، جوامعی با الگوی ظالمانه نیست.

اعتقاد به ظلم آموخته شده در خانه به محیط بیرونی می رود. وقتی در بیرون خشونت و ظلم وجود دارد، در ترکیبی نامطلوب برای افراد، به محیط خانواده روی می آورندبه دنبال امنیت.

بنابراین، تصورات نادرستی که در مورد ظلم و ستم آموخته شده است، می تواند بیشتر متبلور شود، مانند یک سیستم خود تغذیه.

من می خواهم اطلاعاتی را ثبت کنم. در دوره روانکاوی .

جرم و ظلم چیست

ظلم منجر به طیف وسیعی از درگیری ها و جرایم جسمی و روانی می شود، مانند قتل، جراحت، استثمار، اجبار، آزار و اذیت، بیگانگی والدین، سرقت، تبعیض، افترا، آسیب اخلاقی، محدودیت آزادی، تعقیب و غیره.

تکامل

مراقبت عاطفی محیطی بدون ظلم ایجاد می کند . به طور طبیعی نگاه کردن به باورها برای بازآموزی، خروج از خطوط تعارض و پیمودن مسیر آموزش غیر ظالمانه، آموزش خوبی است.

برای جلوگیری از ظلم، کودک باید تشویق شود تا خود را به صورت مسالمت آمیز ابراز کند. و در محیطی آرام و با ثبات زندگی کنید. از جمله لازم است:

• به این نکته توجه داشته باشید که هر کودکی حقوقی دارد و نباید هدف ظلم قرار گیرد زیرا از قدرت کمتری برخوردار است؛
• کودک را از ظلم محافظت کنید؛
• به طور مداوم باورهای نسل های قبل را در مورد ظلم به ضعیف ترین ها ارزیابی کنید؛
• دوست دارید رشد کودک را دنبال کنید، کودک را آنگونه که هست ببینید نه آنطور که دوست دارید باشد. ;
• برای اینکه نمونه زنده ای از عدم ظلم برای کودک باشید.

برای داشتن رفاه باید به آن ایمان داشته باشید و روی آن سرمایه گذاری کنید.

این مقاله توسط رجینا اولریچ نوشته شده است ([email protected] ) رجینا نویسنده کتاب، شعر است، دکترای علوم اعصاب دارد و دوست دارد در فعالیت های داوطلبانه مشارکت داشته باشد.