اگر کلینیک در آسیب شناسی روانی اجازه ایجاد حقایق را می دهد، این نظریه به دنبال ارائه توضیحی منطقی است. این توضیح، در زمینه آسیب‌شناسی روانی و روانکاوی، در مدلی ترکیب شده است که عموماً روان‌شناسی نامیده می‌شود. پیشنهاد یک مدل به معنای وارد شدن به رویکرد ابزارگرایانه است که از مفاهیم روان‌شناختی ذهن‌گرا یا متالیست می‌شکند.

این شیوه تلقی از روان با روانشناسی های ذهن یا روحی که با افکار و بازنمایی های مختلف وجودی جوهری فرض می کند تا فضیلتی از حقیقت داشته باشند و برای خود تبیین آنها باشد، گسست است. 3

ما در یک پارادایم کاملا متفاوت هستیم. در اینجا، ذهن صرفاً مبتنی بر واقعیات است و توضیح باید در سطح نظری ساخته شود، نظریه ای که به مدلی غیر محتمل یعنی مدل روان خلاصه می شود.

مدل نظری

این از نظر نظری، آیا این ساختار با چیزی در انسان مطابقت دارد؟ دو پاسخ ممکن برای این سوال وجود دارد. یا به آن اهمیتی نمی دهیم و سپس حالتی معرفتی به نام «ابزارگرا» در نظر می گیریم. یا فرض می کنیم چیزی در آن وجود دارد و موضعی به اصطلاح "واقع بینانه" اتخاذ می کنیم. انتخاب بین این دو پاسخ آسان نیست و بیایید ببینیم چرا:

• اولین پاسخ ابزارگرا از نظر معرفت شناختی کاملاً قابل قبول و کافی است. مدل روانی به نوعی واقعیت ها را توضیح می دهدبالینی و هیچ چیز آن را ملزم به وجود واقعی نمی کند. با این حال، این پاسخ رضایت بخش نیست. این سؤال را باز می گذارد که بدانیم چه چیزی باعث ایجاد رفتارها و علائم می شود، و دشوار است که بگوییم «هیچ چیز» نمی تواند حقایق قابل تأیید ایجاد کند. تعریف ماهیت، موجودی که ظاهراً وجود دارد، و سپس ما با مشکل بزرگی روبرو هستیم که تعریف آن بسیار دشوار است. او اولین کسی است که مدلی از روان ارائه کرده است. اما در مورد ماهیت روان همیشه مبهم مانده است و این بی دلیل نیست. پسینی می‌توان گفت که مانع از همگن نبودن روان ناشی می‌شود.

موضوع مختلطی است که در درون آن جنبه‌های زیستی، شناختی-بازنمایی و اجتماعی فرهنگی با هم آمیخته شده است، به طوری که نمی‌تواند یک وضعیت هستی شناختی یکپارچه دریافت کنید.

تعریفی از روان

روان بیش از هر چیز یک موجود نظری است، مدلی که از رفتارهای عاطفی و رابطه ای افراد انسانی برای توضیح آنها ساخته شده است. یک مدل به عنوان یک سیستم منحرف و ساده شده درک می شود که امکان توضیح و پیش بینی را فراهم می کند.

در آسیب شناسی روانی، کلینیک امکان ایجاد حقایق را فراهم می کند و نظریه به دنبال ارائه توضیحی منطقی است. این توضیح در زمینه آسیب شناسی روانی در مدلی از روان خلاصه می شوداغلب از آن به عنوان ساختار روانی یاد می شود، زیرا این مدل یک کل ساختار یافته را تشکیل می دهد.

علاوه بر این، از طریق مؤلفه های شناختی-بازنمایی، روان تأثیرات اجتماعی و فرهنگی را گرد هم می آورد. در درون روان است که انرژی غریزی منشأ بیولوژیکی به فرآیندی تبدیل می شود که بخشی از فکر و رفتار انسان را ایجاد می کند.

در ادامه این مقدمه می توان روان را اینگونه تعریف کرد:

• موجودیت پیچیده ای وجود دارد که در هر فرد انسانی قابل شناسایی است و رفتارها، ویژگی های شخصیتی، انواع روابط، احساسات، علائم و غیره را ایجاد می کند که توسط کلینیک توصیف شده است.
• این موجودیت بیش از حد تکامل می یابد. زمان زندگی فردی و کسب مطالبی است که به عوامل رابطه ای، آموزشی، اجتماعی، بیولوژیکی و نوروفیزیولوژیک بستگی دارد.
• می توان از واقعیت های بالینی یک مدل نظری منطقی و منسجم از این موجود ساخت. این مدل، در وهله اول، ارزش عملیاتی دارد، یعنی توضیح کلینیک با ادغام تأثیرات متفاوتی که بر روی فرد انسان تأثیر می گذارد.
• این موجودیت شامل جنبه های عصبی زیستی و شناختی-بازنمایی است که همیشه قابل تفکیک نیستند. . این تأثیرات رابطه‌ای، فرهنگی و اجتماعی و در نهایت عوامل بیولوژیکی فردی را با هم ادغام می‌کند.
• از آنجا متوجه می‌شویم که اصطلاح «واقعیت روانی» نامناسب است. واقعیت تجربی مبتنی بر واقعیات وروان که موجودی است برگرفته از حقایق بالینی با آنها ادغام نمی شود.

منظور از روان گرایی چیست؟

وقتی در مورد عملکرد روانی انسان صحبت می کنیم، باید عناصر تشکیل دهنده ذهن، سطوح عملکرد ذهن و فرآیند تکاملی که ذهن از طریق آن رشد می کند، تشخیص دهیم.

ارگانیسم خود را از طریق فرآیندهای بلوغ می سازد که توسط رابطه با محیط اجتماعی و فیزیکی تسهیل، مهار یا تحریف می شود.

روان در روابط ثابت بین کودک و بزرگسالانی که از تعاملات انسانی او مراقبت می کنند شامل افکار، احساسات و رفتار می شود.

احساسات روانی

در ماه های اول زندگی، تعاملات عمدتاً توسط عواطف، احساسات، حرکات حرکتی، صداها. این سطح از عملکرد ذهنی، فرایند اولیه، دانش ضمنی نامیده می شود.

هنگامی که سیستم عصبی بالغ می شود و زبان ظاهر می شود، کودک به طور فزاینده ای به عملکرد ذهنی آگاهانه و منطقی دسترسی پیدا می کند. عملکردی که در حدود سن 10-12 سالگی به طور کامل بالغ می شود، همچنین به آن "تفکر فرضی-قیاسی" می گویند.

مواد تشکیل دهنده روان افکار، احساسات و رفتارها هستند، اگرچه دو سطح عملکرد وجود دارد: سطح آگاهانه. وسطح ناخودآگاه روند تکاملی مجموعه ای از فرآیندهای بلوغ ارگانیسم است که در تعامل با محیط است.

چگونه به شکل گیری ذهن ما کمک می کند؟

به محض اینکه کودک متولد می شود، شروع به تعامل با محیط، با والدین و با حرکات خودکار می کند. به تدریج، به لطف تعامل با بزرگسالان، او شروع به نهایی کردن اقدامات خود برای زندگی در جهان می کند.

من اطلاعاتی برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم .

آنچه کودک در ابتدای زندگی خود خواهد آموخت، اقلیم است که توسط اطرافیان تعیین می شود. کودک از اولین موادی که در اختیار دارد، احساسات و حرکات ماهیچه ای (رفتار) استفاده می کند.

احساسات اساسی عبارتند از: خشم، ترس، درد، شادی، انزجار.

سطح عاطفی-عاطفی

سطح عملکرد عمدتاً سطح عاطفی- عاطفی، بنابراین سطح ناخودآگاه-غیر کلامی خواهد بود. کودک سخنان بزرگسالان را درک نمی کند، اما تجربیات عاطفی آنها را درک می کند. بدن او می تواند بفهمد که آیا دیگران احساسات خوشایند یا ناخوشایندی را تجربه می کنند.

اگر احساس خطر کند، سفت می شود، اگر احساس امنیت می کند، می تواند آرام شود. درک این موضوع که ترس ما را به سمت انقباض، امنیت به آرامش می برد، شهودی است.

اگر کودک می تواند اعتماد کند، بیشتر اوقات استراحت کند، آنگاه می تواند استعدادهای طبیعی خود را توسعه دهد، آزمایش کند و غیره.درک کنید که دوست دارید چه کاری انجام دهید و چه کاری را بهتر انجام می دهید. به طور خلاصه، او می تواند شروع به ساختن راه وجودی خود در جهان کند.

از طرف دیگر، اگر مجبور باشد بیشتر اوقات از خود دفاع کند، زیرا احساس خطر می کند، پس باید فعال شود. توانایی های او در این معناست و فضای کمی برای آزمایش وجود خواهد داشت.

ملاحظات نهایی در مورد روان

روان گرایی منشأ مستقیمی با عوامل اجتماعی و فرهنگی دارد که در زندگی روزمره برای شکل دادن به ذهن یک فرد این فرآیند از اولین ماه‌های زندگی رخ می‌دهد و در سرتاسر آن برقرار می‌شود.

روان، با قدرت تمایز ID، ایگو و سوپرایگو، تفسیری از آنچه که روان واقعاً وجود دارد ارائه می‌کند، که بین مشترک متفاوت است. رفتارها و روان رنجورها.

آیا مقاله ای در مورد روانشناسی که منحصراً برای شما ساخته شده بود را دوست داشتید؟ بنابراین، دوره روانکاوی بالینی ما را بشناسید، جایی که از کشف نحوه عملکرد ناخودآگاه، نحوه عملکرد احساسات و بسیاری موارد دیگر بیشترین رضایت را خواهید داشت! آن را بررسی کنید!