Cognitie is een algemene term die betrekking heeft op kennis, op de manier waarop we informatie opnemen die we tijdens ons leerproces, wetenschappelijk of empirisch, hebben verworven. Met andere woorden, het is de de capaciteit die we hebben om informatie te verwerken volgens stimuli die ons door onze zintuigen worden toegezonden.

Met andere woorden, door het ontvangen van externe informatie zijn we in staat deze te assimileren en om te zetten in kennis, die we dan cognitie noemen. Er zijn verschillende cognitieve processen, die onder andere te maken hebben met geheugen, aandachtstechnieken, herinneren, redeneren, leren en taal. Bovendien is cognitie ook gerelateerd aan onze emoties en gedrag, en dit is wat de mens onderscheidt van andere mensen.van andere wezens.

Betekenis van cognitie

Met de oorsprong van het woord in leren In het kort verwijst het naar een psychologische functie, waarbij we alles wat om ons heen is, associëren en omzetten in gedachten, oordelen, verbeelding, aandacht .

Kortom, cognitie is de manier waarop onze hersenen gebeurtenissen waarnemen en omzetten in kennis.

Eenvoudig gezegd is cognitie hoe de hersenen externe prikkels oppikken, via onze vijf zintuigen. Met andere woorden, cognitie verwerkt deze zintuiglijke informatie uit de externe omgeving, interpreteert ze en houdt ze vast.

Cognitie gaat echter verder dan het verwerven van kennis, het dient ook als middel voor ons gedrag, voor de wijze waarop onze sociale relaties zullen plaatsvinden. Met andere woorden, cognitie is het proces waarbij de mens, in het licht van zijn ervaringen, in zijn omgeving gaat samenleven met zijn medemensen.

Wat is cognitie?

Zoals gezegd is cognitie de menselijk vermogen om informatie te verwerken en om te zetten in kennis In dit proces heeft de mens de basis voor de ontwikkeling van zijn vermogens, zoals waarneming, verbeelding, waardeoordeel, aandacht, redenering en geheugen. Daarom is de cognitie is een van de elementaire concepten in de kennistheorie.

Daarom heeft de cognitieve ontwikkeling een direct effect op het menselijk gedrag, zoals emoties en besluitvorming, dat onze manier van zijn bepaalt. Ondertussen wordt het psychologische aspect, cognitie, fundamenteel voor onze geestelijke gezondheid, waardoor we kwaliteit van leven en het vermogen om relaties te hebben krijgen.

Betekenis cognitief proces

Kort gezegd verwijst het cognitieve proces naar de reeks gebeurtenissen die nodig zijn voor de vorming, door mentale activiteit, van de inhoud van kennis. Dit proces ontwikkelt zich vanaf de vroege kindertijd tot aan het ouder worden.

Cognitieve functies ontwikkelen een essentiële rol voor het cognitieve proces, voor de geest om kennis en interpretaties te creëren. Tot de belangrijkste cognitieve functies behoren:

• perceptie;
• aandacht;
• geheugen;
• dacht;
• taal;
• leren.

Hoewel deze functies fundamenteel lijken voor de menselijke conditie, weet dat ze zich voor elke persoon anders ontwikkelen en anders worden geïnterpreteerd. Elk cognitief proces brengt unieke ervaringen voor de persoon met zich mee, volgens zijn ervaringen en percepties. Met andere woorden, stimuli worden voor elke persoon anders geïnterpreteerd, er is geen standaard voor individuele percepties.

Als we het cognitieve proces beschouwen als een reeks procedures die resulteren in kennis en beslissingen, heeft elke cognitieve functie een representatieve rol. Hieronder beschrijven we dus de belangrijkste cognitieve functies die samen nieuwe kennis en interpretaties integreren van de omgeving waarin wij leven.

Perceptie in het cognitieve proces:

Perceptie is ons vermogen om de wereld te begrijpen aan de hand van de prikkels die onze primaire zintuigen ons geven:

• visie;
• geur;
• smaak;
• hoorzitting;
• tact.

In die zin speelt waarneming een rol in het cognitieve proces om ons in staat te stellen de omgeving waarin wij leven te begrijpen door de interpretatie van stimuli, die in verschillende vormen via onze zintuigen worden ontvangen.

Aandacht en cognitie:

Bij deze cognitieve functie treedt de concentratie op een stimulus op om deze later op een diepere manier te verwerken. Dit is de cognitieve functie die het meest gebruikt wordt bij dagelijkse activiteiten. Verder wordt aandacht beschouwd als verantwoordelijk voor het controleren van de andere cognitieve processen Aandacht is bijvoorbeeld nodig om ons te richten op situaties die onze waarnemingszintuigen niet hebben bereikt.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Met andere woorden, door middel van aandacht concentreren we ons op een bepaalde stimulus op een diepere manier, waarbij we informatie gecentreerd verwerken voor de dagelijkse besluitvorming.

Geheugen:

Het geheugen is de cognitieve functie waarmee wij in staat zijn informatie uit vroegere ervaringen te coderen, vast te leggen en terug te halen.

Er zijn verschillende soorten geheugen, zoals het kortetermijngeheugen, dat verwijst naar het vermogen om informatie uit het verleden gedurende een korte periode op te slaan, bijvoorbeeld een getal onthouden tot het moment dat je het opschrijft.

In een ander type geheugen, bijvoorbeeld het langetermijngeheugen, worden de herinneringen gedurende een lange periode bewaard. Dit type geheugen wordt onderverdeeld in declaratief geheugen, verkregen door onderwijs en persoonlijke ervaringen en procedureel geheugen, dat verwijst naar het leren via routineactiviteiten, zoals het besturen van een voertuig.

Denken in het cognitieve proces:

Door te denken is het mogelijk de ontvangen informatie te integreren en in verband te brengen met gebeurtenissen en verworven kennis. Het denken maakt dus gebruik van redenering om problemen op te lossen, waardoor deze cognitieve functie fundamenteel is voor het cognitieve proces.

Taal:

Zoals wordt geïmpliceerd, is het via de taal dat uiten we onze gevoelens en gedachten Met andere woorden, spraak is het instrument waarmee wij communiceren en informatie over onszelf en onze omgeving overbrengen. Bovendien ontwikkelen taal en denken zich samen door hun wederzijdse invloeden.

Leren in het cognitieve proces:

Leren is de cognitieve functie waarbij de nieuw verworven informatie wordt geïntegreerd in eerdere kennis. Tijdens het leren komen verschillende elementen aan bod, van basaal tot complexer, zoals leren lopen, het haar borstelen en zelfs het uitvoeren van socialisatie- en besluitvormingsactiviteiten.

In die zin is leren in het cognitieve proces verantwoordelijk voor het opslaan van informatie, wat vervolgens resulteert in verworven kennis. Daarom zal het leren beter verlopen naarmate de informatie, dat wil zeggen de stimulansen en de ontwikkelde activiteiten, groter zijn.

Dit betekent dat naast de prikkels die voor ons natuurlijk zijn, het leren gestimuleerd en ontwikkeld kan worden. Bijvoorbeeld door middel van oefening, oefening, probleemoplossing, enz.

Menselijke cognitie in de psychologie

Hoewel vele vakgebieden de relatie van cognitie met menselijk gedrag hebben bestudeerd, was het de psychologie, destijds cognitieve psychologie genoemd, die het verband legde tussen cognitie en gedrag.

In die zin verklaart de psychologie dat menselijk gedrag het resultaat is van een combinatie van individuele kenmerken, die het resultaat zijn van een reeks reacties die het vertoont ten aanzien van in zijn omgeving ervaren prikkels.

De cognitieve psychologie is dus niets anders dan een wetenschappelijke studie van menselijk gedrag, om inzicht te krijgen in hoe mentale processen worden gevormd, die vervolgens de basis vormen voor de intellectuele ontwikkeling en het gedrag van mensen. Daaruit ontstond de cognitief-gedragstherapie, die tot doel heeft te werken aan de verstoringen van de menselijke cognitie.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Daarom wordt cognitie gevormd door een reeks functies die het cognitieve proces vormen, dat de door de hersenen ontvangen informatie organiseert en omzet in gedrag en emoties.

Echter, als u zover bent gekomen, bent u mogelijk geïnteresseerd in de studie van de geest en het menselijk gedrag. Daarom nodigen wij u uit om kennis te maken met onze Cursus Klinische Psychoanalyse. De voordelen van de cursus zijn onder andere: (a) Verbeteren van zelfkennis: De ervaring van psychoanalyse is in staat om de student en de patiënt/cliënt inzichten over zichzelf te verschaffen die praktisch gezienonmogelijk om alleen te bereiken; b) Verbetert interpersoonlijke relaties: Inzicht in de werking van de geest kan zorgen voor een betere relatie met familie en collega's. De cursus is een hulpmiddel dat de student helpt de gedachten, gevoelens, emoties, pijnen, verlangens en motivaties van andere mensen te begrijpen.

Tot slot, als u van deze inhoud hebt genoten, like en deel deze dan op uw sociale netwerken. Dit zal ons aanmoedigen om door te gaan met het produceren van kwaliteitsinhoud voor onze lezers.