In dit artikel over jeugdtrauma's bekijken we hoe die van invloed zijn op emotionele onevenwichtigheden op volwassen leeftijd. Het lichaam van een kind houdt zulke diepe gevoelens vast en manifesteert die die hem nooit zijn gegeven.

Veel volwassenen leven een leven lang met verdrongen gevoelens, en velen zijn niet in staat die gevoelens op te lossen. We zullen zien dat bepaalde handelingen in het volwassen leven een weerspiegeling zijn van de trauma's die ze in hun kindertijd hebben opgelopen. en die nooit op de juiste manier zijn behandeld.

Hiervoor zullen we de definities van trauma's begrijpen. We zullen de meest voorkomende soorten trauma's bespreken die hun oorsprong vinden in de kindertijd. We zullen laten zien hoe de vorming van de hersenen van het kind door middel van deze trauma's. Ten slotte zullen we het hebben over de gevolgen van deze trauma's in het volwassen leven, en hoe trauma's bepaalde houdingen in het volwassen leven kunnen bepalen.

Inhoudsopgave

• Kindertrauma: wat is trauma?
  • Soorten jeugdtrauma
  • Psychologische Agressie
  • Het geweld
• Fysieke agressie als jeugdtrauma
• Seksueel misbruik
• Verlating en trauma in de kindertijd
  • Patronen van minderwaardigheid
• Hersenontwikkeling en jeugdtrauma
  • Ontwikkeling van de hersenen
• De gevolgen in het volwassen leven
• Conclusie: over psychoanalyse en jeugdtrauma's
  • Bibliografische referenties

Kindertrauma: wat is trauma?

Trauma is een woord van Griekse oorsprong, dat wond betekent. Elk individu heeft een manier van reageren op ervaren situaties, van de rustigste tot de meest agressieve. De meeste van onze houdingen zijn gekoppeld aan gebeurtenissen die we in het verleden hebben meegemaakt. S Volgens Lacan wordt trauma opgevat als de intrede van het subject in de symbolische wereld; het is geen toeval in het leven van de spreker, maar het constitutieve trauma van de subjectiviteit.

Voor Winnicott "is trauma datgene wat de idealisering van een object doorbreekt door de haat van het individu, als reactie op het falen van dit object om zijn functie te vervullen" (Winnicott, 1965/1994, p. 113) "Het begrip trauma behoudt het idee dat het een essentieel economisch concept van psychische energie is: een frustratie tegenover welke het ego een psychische verwonding oploopt, niet in staat is deze te verwerken en terugvalt in eenstaat waarin hij zich hulpeloos en verdwaasd voelt". ZIMERMAN, 1999, P. 113).

Met andere woorden, trauma's zijn pijnlijke ervaringen die onbewust in de persoon blijven, en deze ervaringen kunnen het gedrag van een persoon gedurende zijn hele leven veranderen, p o trauma veroorzaakt verschillende soorten symptomen die fysiek of emotioneel kunnen zijn.

Soorten jeugdtrauma

De kindertijd is de belangrijkste tijd voor de ontwikkeling van het psychologisch profiel van de mens. Kinderen hebben een zeer groot vermogen om allerlei prikkels die zich in hun kindertijd voordeden te absorberen Het is een periode waarin je veel leert, Maar het is ook een periode waarin zich bepaalde trauma's voordoen die blijvende littekens achterlaten tot de volwassenheid. Hieronder geven we enkele van de belangrijkste soorten trauma's die een kind oploopt en meedraagt tot de volwassenheid.

Psychologische Agressie

Een leven in geweld is geen pretje, ongeacht de leeftijd. Psychologische agressie uit zich vaak op verschillende manieren, en ze zijn niet altijd zo expliciet als de meeste mensen begrijpen. Psychologische agressie is het meest "gewone" trauma dat optreedt tijdens de kindertijd van een kind, dit trauma uit zich op een gewelddadige manier in de volwassenheid, omdat de triggers diep geworteld zijn.

Vaak zeggen de ouders of verzorgers, als een manier om het kind "op te voeden", woorden en zinnen tegen het kind, vaak op een dreigende toon. Bijvoorbeeld: "Als ik daar kom, ga ik je slaan; als je dat nog eens doet, krijg je straf; Gedraag je of de boeman krijgt je te pakken; huil niet om onzin", naast vele andere zinnen die dagelijks tegen kinderen worden gezegd.

Deze gewelddadige lijnen, die de ziel van een kind tekenen, proberen de ouders of verzorgers te rechtvaardigen omdat ze moe zijn van hun dagelijkse werkzaamheden op het werk, en als ze thuiskomen moeten ze nog zorgen voor een weerloos wezen dat niet begrijpt de wereld nog steeds en dat het in zijn leermoment zit. Maar wat veel ouders zich niet herinneren is dat zij zelf ook zo waren op een dag in hun leven.

Het geweld

Het kind "saboteert" zichzelf door zichzelf te veranderen in een persoon waarvoor het niet in de wieg is gelegd, Dit alles om te voorkomen dat het het dagelijks leven van de ouders in de weg staat.

Een dergelijke houding vernietigt het gevoel van eigenwaarde van het kind en veroorzaakt een opeenstapeling van emotionele wonden, en het kind groeit vaak op tot een gewelddadig persoon, omdat ze is opgegroeid met gewelddadige prikkels. Dergelijke reflecties zijn subtieler en zijn moeilijk te zien, veel meer dan blauwe plekken of littekens.

Fysieke agressie als jeugdtrauma

Verschillende vormen van agressie waaraan kinderen tegenwoordig lijden, worden door oudere volwassenen als "normaal" beschouwd, omdat volgens hen "een goed pak slaag geen pijn doet, maar opvoedt". Niet zo verschillend van psychologisch geweld laat ook fysieke agressie diepe sporen na in de ziel van het kind. Volgens Marco Gama (voorzitter van de wetenschappelijke afdeling Veiligheid van de Braziliaanse Vereniging vanKindergeneeskunde) in de periode van 2010 tot augustus 2020 ongeveer 103 149 (honderd drieduizend honderd negenenveertig) kinderen en adolescenten tot 19 jaar alleen al in Brazilië het slachtoffer van agressie.

De pandemie heeft enkel bijgedragen tot het benadrukken van wat velen niet wilden toegeven: fysiek geweld door kinderen neemt elke dag toe in dit land. Een kind dat in zijn kindertijd fysiek wordt mishandeld door een persoon die het als zijn "beschermer" zag, genereert trauma's die vaak moeilijk te verwerken zijn in een psychoanalytische psychotherapiesessie. Stel je voor dat een kindelke dag aangevallen als ze naar school gaat, waar ze de kans zou krijgen om met andere kinderen om te gaan, ze zal alleen doorgeven wat haar "geleerd" is, dat wil zeggen, ze zal de andere kinderen aanvallen als een manier om zichzelf te beschermen tegen mogelijke agressie van anderen.

Een kind dat agressief opgroeit wordt een agressieve volwassene, vaak boos op de mannelijke figuur (of het nu een vader of stiefvader is), waardoor het uiteindelijk moeilijk wordt om zich te verhouden tot en vertrouwen te hebben in een persoon van het mannelijk geslacht. Ook omdat het kind van jongs af aan wordt aangemoedigd om als sterker kind de ander te slaan, en zo hun macht en autoriteit tegenover de anderen tonen.

Seksueel misbruik

Seksueel misbruik is een manier waarop een volwassene seksuele bevrediging zoekt via een kind. Dat gebeurt meestal door fysieke of verbale bedreigingen, of zelfs door manipulatie/verleiding. En in de meeste gevallen is het gevaar veel dichterbij dan u denkt, want.., de misbruiker is een bekende van het kind/de jongere (gewoonlijk familieleden, buren of goede vrienden).

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Om als misbruik te worden beschouwd, hoeft het kind niet per se te worden aangeraakt, want het kan vaak verbaal zijn of zelfs worden waargenomen. een kind in zijn ondergoed dat een bad neemt. Niet alle kinderen zullen op dezelfde manier reageren wanneer zij het slachtoffer worden van een vorm van seksueel geweld, want elke reactie hangt af van vele factoren (interne en externe) die bepalend zijn voor de impact die dit geweld in de toekomst op het leven van het slachtoffer zal hebben. Enkele van deze factoren zijn:

• de stilte van de ouders,
• om het kind niet te geloven,
• de duur van het misbruik;
• het soort geweld;
• de mate van nabijheid tot de agressor,
• en andere factoren.

Dergelijke gebeurtenissen kunnen het leven van een persoon ingrijpend veranderen, vooral op seksueel gebied, want voor een meisje dat in haar jeugd is misbruikt, kan er sprake zijn van gevoelens van afkeer van haar partner, gevoelens van niet verdienen, volledige of gedeeltelijke afwezigheid van libido. Bij jongens kunnen ejaculatieproblemen of voortijdige zaadlozing optreden. En in beide gevallen kan het zoeken naar partners van hetzelfde geslacht voorkomen, als een vorm van onbewuste bescherming.

Verlating en trauma in de kindertijd

Psychoanalyticus John Bowlby (1907-1990), de ontwikkelaar van de gehechtheidstheorie, stelt dat: "de afwezigheid van moederlijke of vaderlijke zorg, of van een vervangende verzorger, leidt tot verdriet, woede en leed". Een gemeenschappelijk gevoel van verlatenheid onder alle mensen is de angst om alleen te zijn.

Verlating hoeft niet noodzakelijkerwijs het feit te zijn dat een kind voor de deur van een pleeggezin wordt achtergelaten. Verlating zit vaak in eenvoudiger vormen van bijvoorbeeld het dagelijks leven:

• negeer een kind dat wil spelen;
• een kind afwijzen omdat het als bijzonder wordt beschouwd (een autist bijvoorbeeld);
• een kind beledigen omdat het iets heeft gedaan wat de volwassene juist vindt (bijvoorbeeld hem/haar een ezel noemen);
• om het kind niet te verwelkomen;
• het kind onrechtvaardig behandelen.

Deze handelingen zijn aanwezig in het dagelijks leven van volwassenen, maar zij beseffen vaak niet welke fout zij maken met het kind. Wat een kind in zijn kindertijd overkomt, bepaalt het type volwassene dat het in de toekomst zal worden. Het gebrek aan verwelkoming, aan begrip, van empathie en respect zijn factoren die een gezonde ontwikkeling van een kind in de weg staan.

Patronen van minderwaardigheid

Dicht bij een kind zijn, aandacht geven, genegenheid, aanwezig zijn, zijn dingen die alle volwassenen zouden kunnen doen, maar bij gebrek aan deze activiteiten ontwikkelen kinderen bepaalde patronen van minderwaardigheid, onzekerheid, gebrek aan sociale interactie. Wanneer vaderlijke of moederlijke verlating plaatsvindt, kan het kind de werkelijke bedoeling van de vader of moeder niet begrijpen, of zijn gevoelens voor haar begrijpen.

Zo ontwikkelt het kind een verscheidenheid aan negatieve emoties, die deel gaan uitmaken van zijn wezen en worden overgedragen naar het volwassen leven. Dit gevoel drukt een stempel diep in het kind, waar het wordt gevoeld, bewust en onbewust.

Hersenontwikkeling en jeugdtrauma

De hersenen zijn het meest complexe orgaan van het menselijk lichaam, en de ontwikkeling ervan begint tijdens de zwangerschap, vanaf de 18e dag van de zwangerschap, en de volledige rijping zal pas plaatsvinden rond de leeftijd van 25 jaar. De eerste levensjaren van een kind zijn van fundamenteel belang voor de volledige ontwikkeling van zijn hersenen, en deze ontwikkeling heeft een zeer belangrijke rol die zal reflecteren op de volwassenheid.

In principe is de functie van de hersenen om te bepalen wie we zijn en wat we doen, maar in de zuigelingenfase ontwikkelen de hersenen zich door verschillende aspecten van het leven van een kind, zoals: besluitvorming, zelfkennis, relaties, scholing, etc. Volgens Freud is het eerste trauma dat het individu oploopt bij de geboorte, waar het individu was in de baarmoeder van zijn moeder, in zijn ware "paradijs", Tijdens de geboorte wordt het kind echter uit zijn "paradijs" gehaald en in de echte, tot dan toe onbekende wereld geworpen. Om te overleven moet het kind leren zich aan te passen aan zijn nieuwe werkelijkheid, en met deze breuk noemde Freud dit trauma "Paradise Lost".

Positieve jeugdervaringen dragen sterk bij tot een gezonde hersenontwikkeling. en hebben een meer solide structuur om moeilijkheden te overwinnen. Volgens Friedmann "is het proces van hersenontwikkeling bijzonder intens, omdat de basis wordt gevormd voor de verwerving van de fysieke, intellectuele en emotionele capaciteiten van het kind".

Ontwikkeling van de hersenen

Geleidelijk aan ontwikkelen de hersenen van het kind zich door de voeding die het krijgt van de prikkels om zich heen, die vaak niet goed verzorgd worden, naast natuurlijk de interactie van het kind met andere kinderen, en van het observeren van en luisteren naar hun volwassen verzorgers.

Goede sociale interacties in de kindertijd dragen bij tot een gezonde ontwikkeling van de hersenen van een kind. Als een kind wordt verwaarloosd (en meestal is dat volledig verwaarloosd), kunnen vele stadia van de hersenontwikkeling uitblijven, wat zijn leer- en ontwikkelingspotentieel kan (en zal) aantasten.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

De gevolgen in het volwassen leven

Niemand komt ongeschonden uit de in de kindertijd opgelopen trauma's, zelfs Freud niet. Een in de kindertijd opgelopen trauma dient niet alleen als leerervaring, maar laat bepaalde littekens achter en deze littekens kunnen pijn blijven doen en de manier van omgaan van het kind op volwassen leeftijd veranderen. De impact van een in de kindertijd opgelopen trauma is zeer diep en specifiek voor elke persoon. In het verleden en zelfs vóór de pandemie was het voor ouders erg moeilijk om te geloven dat hun kind zou kunnen lijden aan een soort trauma dat voornamelijk door henzelf is veroorzaakt, en vaak werden dergelijke gevoelens beoordeeld als "koelheid".

Maar nadat de mensheid deze pandemische periode begon door te maken, kan worden vastgesteld hoe de geestelijke gezondheid van kinderen en jongeren werkelijk was. We moeten het belang benadrukken van bepaalde pijlers die de psychologische ontwikkeling van een kind ondersteunen, moeten worden geconsolideerd. Het komt vaak voor dat een kind de volwassenheid bereikt met een gevoel van "leegte", alsof er iets ontbreekt, en vaak kunnen ze niet eens zeggen wat dat is.

Geweld (psychologisch of fysiek), seksueel misbruik, gevoelens van verlating en gebrek aan respect voor het kind zijn zeer sterke elementen die ertoe kunnen leiden dat het kind trauma's ontwikkelt die het zijn hele leven met zich meedraagt.een volwassene die heeft geleden jeugdtrauma's maakt het moeilijk om solide en bevredigende relaties te onderhouden, omdat dit kind geen solide basis heeft kunnen ontwikkelen en geen plezierig (bevredigend) gevoel heeft gehad bij degene die hem liefde, genegenheid en onderdak zou moeten geven.

Conclusie: over psychoanalyse en jeugdtrauma's

Trauma's komen vaker voor in de kindertijd dan gelukkige momenten. Mensen hebben het vermogen om zich aan te passen aan alle omstandigheden die het leven hen voor de voeten werpt, en de hersenen van kinderen hebben het vermogen om alles op te slaan wat men in de kindertijd heeft meegemaakt, goed of slecht. Maar bepaalde gebeurtenissen laten meestal sporen na, en die sporen blijven vele jaren bestaan en kunnen op volwassen leeftijd niet al te beste gevolgen hebben.

Het is niet gemakkelijk om de wond van een kind te verzorgen als ons eigen kind nog steeds gewond is. In dit artikel is getracht duidelijk te definiëren wat trauma is en de belangrijkste trauma's te identificeren die zich in de kindertijd voordoen, evenals de gevolgen ervan als er niet goed voor wordt gezorgd. De psychoanalytische benadering is uiterst belangrijk voor de behandeling van de meest voorkomende trauma's uit iemands jeugd.

Door de methoden van deze techniek is het mogelijk inzicht te krijgen in hoe iemands huidige houding samenhangt met bepaalde gebeurtenissen uit de kindertijd, en zo de wond van de ziel te behandelen, met dien verstande dat de sporen van deze wond blijven bestaan, maar na de analyse zal het mogelijk zijn deze wond aan te raken zonder pijn te voelen. Dit is het belangrijkste voor iemands geestelijke gezondheid.

Bibliografische referenties

FRIEDMANN, Adriana et al. The brain development. (Online). Available at: //www.primeirainfanciaempauta.org.br/a-crianca-e-seu-desenvolvimento-o-desenvolvimento-cerebral.html/. Accessed on: Sep. 2022. GRANDA, Alana. Agressões contra crianças aumentaram na pandemia, diz especialista Maus-tratos devem ser denunciados a órgãos como os conselhos tutelares. (Online). Available at: . Accessed on: Sep.2022. henrique, Emerson. cursus psychotherapie, theorie, technieken, praktijken en gebruik. (Online). beschikbaar op: //institutodoconhecimento.com.br/lp-psicoterapia/. toegang op: apr. 2022. harris, Nadine Burke. deep evil: how our body is affected by childhood traumas and what to do to break this cycle; vertaald door Marina Vargas. 1st ed. rio de Janeiro: record, 2019. miller, Alice. de opstand van delichaam; vertaling Gercélia Batista de Oliveira Mendes; vertaling revisie Rita de Cássia Machado - São Paulo: Editora WMF Martins Fontes, 2011. PERRY, Bruce D. The boy raised as a dog: what traumatized children can teach about loss, love and healing. Vertaling Vera Caputo - São Paulo: Versos, 2020. ZIMERMAN, David E. Psychoanalytic foundations: theory, technique and clinic - an approachPorto Alegre: Artmed, 1999.

Dit artikel over jeugdtrauma's is geschreven door SAMMIR M. S. SALIM, voor de Psychoanalysis Clinic blog. Laat je commentaar, complimenten, kritiek en suggesties hieronder achter.