Henri Wallon is een naam die tot op heden bekend staat om zijn solide interventie in het onderzoek naar de menselijke ontwikkeling. Hij verdedigde dat de menselijke kindertijd iets goeds is voor de menselijke groei. Daarom moet er aan gewerkt worden. Laten we dus meer begrijpen over De theorie van Henri Wallon en enkele van zijn concepten.

Wie was Henri Wallon?

Henri Paul Hyacinthe Wallon werd op 15 juni 1879 in Parijs geboren en heeft zijn familienaam doorgegeven. Zoals bekend heeft hij wordt erkend voor zijn onderzoek naar ontwikkelingspsychologie Door zijn zeer interactieve houding, richtte zijn projecten nog meer op de kindertijd van de mens .

Zijn academische leven heeft hem altijd dicht bij het onderwijs gehouden, zelfs toen hij nog een jonge student was. Dankzij zijn medische opleiding kon Wallon werken met geestelijk gehandicapte kinderen. Te midden daarvan trok hij naar de oorlog en herzag hij zijn neurologische studies toen hij in aanraking kwam met hersenletsels van oud-strijders.

Als professor doceerde hij over kinderpsychologie en richtte hij zich sinds zijn doctoraat op de literaire productie op dit gebied. Toen hij ouder werd, werd hij directeur en startte hij het Laboratorium voor Kinderpsychobiologie in het Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek. Terwijl hij zich vestigde in de kinderpsychologie, oefende hij zijn werk uit in psychiatrische entiteiten.

Organische en sociale factoren in de ontwikkeling

Volgens de theorie van Henri Wallon heeft de organische factor een directe invloed op de evolutie van het denken Dit zou voor ons de eerste voorwaarde zijn om ons vermogen tot groei te ontwikkelen. Daarnaast werken de invloeden van de omgeving samen en geven deze eerste instantie vorm.

Volgens de theorie van Henri Wallon is de mens de vrucht van de combinatie van fysiologische en sociale invloeden. Daarom kan de evaluatie en het onderzoek van het psychisme geen van beide ontkrachten binnen het aspect van de evolutie.

Wallon rechtvaardigt verder dat de psychologische mogelijkheden afhankelijk zijn van de sociaal-culturele context waarin wij leven. Zo zou de ontwikkeling van het zenuwstelsel niet voldoende zijn voor de volledige groei van de cognitieve vermogens.

De kracht van de dialectiek

De theorie van Henri Wallon werkt met het concept dat het leerproces wordt gevormd door dialectiek. Op deze weg, is het niet raadzaam om absolute waarheden te verkondigen over de manier waarop we leren... Daarom past de revitalisering van mogelijkheden en richtingen beter in dit perspectief.

Deze houding leidt dus tot kritiek op de meest reductionistische ideeën over dit werk. Henri wijst dus op de studie van het individu als geheel door zijn affectieve, motorische en cognitieve delen samen te voegen. Wallon erkent dus het belang van cognitie, maar niet meer dan motriciteit en affectiviteit.

Gedachte ontwikkeling

In de theorie van Henri Wallon wordt ontwikkeling gezien als een passage die voortkomt uit volledige sociale onderdompeling. Hier wordt geen onderscheid gemaakt tussen de omgeving of toestanden waarin de eigen rede wordt geïdentificeerd. Met andere woorden, ontwikkelt correlaties met verzet tegen de buitenwereld... .

Wallon stelde dat de ontwikkeling verloopt via een opeenvolging van stadia. Een continue en onsystematische weg, zodat het kind schommelt tussen intelligentie en affectiviteit.

Dialectische opvatting van de ontwikkeling van kinderen

Dit idee wordt geleid door conflicten die helpen bij de assimilatie en het evenwicht van bijvoorbeeld de Piagetiaanse theorie. In tegenstelling tot Piaget gaf Wallon echter een constantheid aan zonder afbakening en zelfs regressie. Hoewel elk bereikt stadium onomkeerbaar is, betekent dit niet dat het niet kan terugkeren naar het vorige moment.

Ten slotte wist een nieuwe fase de oude fase en de daarin verworven gedragingen niet uit. De fasen vullen elkaar dus aan in een soort integratie, waardoor een opeenstapeling van verschillende gedragingen ontstaat .

Ontwikkelingsstadia

De psychologische evolutie van het kind in de theorie van Henri Wallon wijst op een opeenvolging van stadia die zich niet beperken tot de cognitie. Om nog maar te zwijgen van de flexibiliteit, die een opeenvolging liet zien die niet lineair of vast is, zonder vervaging. Daarin vult het volgende stadium het oude aan, en zijn ze:

Impulsief-emotioneel stadium

Het duurt van de geboorte tot het eerste levensjaar, is zeer affectief en emoties zijn zijn communicatiekanaal. De relatie met de externe omgeving ontwikkelt zich in het kleintje introspectieve gevoelens en affectieve factoren. Zijn bewegingen zijn ongecoördineerd, maar zijn gebarenstoornis leidt hem naar gedifferentieerde emoties.

Sensomotorische en projectieve fase

Van 3 maanden tot 3 jaar stijgt hun intelligentie en werkt hun cognitieve zin op volle toeren met de buitenwereld. Hun intelligentie is verdeeld tussen interactief oefenen en het begin van taalkundige toe-eigening. Aan het eind worden hun gedachten geprojecteerd via hun motorische handelingen.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Stadium van personalisme

Van 3 tot 6 jaar wordt zijn persoonlijkheid opgebouwd en wordt zijn zelfbewustzijn gevormd. bijgevolg raakt zijn zelfbewuste karakter verwikkeld in een negatieve crisis, waarbij hij zich systematisch verzet tegen de volwassene. bovendien, hun sociale en motorische imitatiefase begint te rijpen en wordt duidelijk .

Categoriale fase

Hier treedt de categoriale ontwikkelingsfase op van de aandacht en het vrijwillige geheugen tussen de leeftijd van 6 en 12 jaar. Hiermee creëert het kind mentale categorieën, zodat het hetzelfde object in verschillende concepten kan indelen. Zijn mentale abstractie breidt zich uit, waardoor zijn symbolisch redeneren op cognitief gebied wordt geconsolideerd.

Denk als voorbeeld aan het kind dat het idee van driehoek alleen associeert met gelijkzijdige driehoeken, die met gelijke zijden. Zij zal begrijpen dat ook bij andere vormen andere figuren als driehoek worden gecategoriseerd, bijvoorbeeld schalene en gelijkbenige.

Adolescente fase

Tussen 11 en 12 veranderen hun lichaam en geest zichtbaar en komen hun emotionele conflicten naar boven. Daarmee komt de zoektocht naar zelfbevestiging en meer vragen over de seksuele ontwikkeling. Hier wordt het getoond als een grote stap in de overgang naar volwassenheid, zodat de voorgaande stadia meewerken aan de vorming ervan .

De functionele velden

Het bestuderen van affectiviteit en leren in de bijdragen van Henri Wallon, cognitie heeft fundamenten. Er zijn vier verschillende categorieën, de functionele velden, die de theorie van Henri Wallon en de ontwikkeling van jongeren ondersteunen. Het zijn:

Beweging

Als een van de eerste die zich ontwikkelt, legt beweging uiteindelijk de basis voor de latere bewegingen. Hier hebben we instrumentele bewegingen, handelingen om een onmiddellijk doel te bereiken, zoals lopen, aanraken, onder andere. Verder beschouwen we expressieve bewegingen, waar communicatie op gericht is, zoals spreken en het uiten van emoties.

Wallon zelf kende de beweging belang toe voor de opbouw van het denken vóór de taalkundige verworvenheid .

Affectiviteit

Hier hebben we de eerste interactie met de externe omgeving en de eerste motivatie voor beweging. Terwijl ze haar ervaringen met beweging koestert, reageert en bemiddelt ze relaties via affectiviteit. Via emoties lukt het in feite om een ander gebied te bewerken, dat van de intelligentie.

Intelligentie

Intelligentie neemt hier specifieke posities in met betrekking tot taal en symbolisch redeneren. Hun vermogen tot abstractie en symbolisch redeneren neemt toe wanneer de kleintjes gaan nadenken over wat ze in het heden niet kunnen zien. Tegelijkertijd verruimt hun taalvaardigheid en neemt hun vermogen tot abstractie toe.

Persoon

Ten slotte wijzen de voorstellen van Henri Wallon in de psychologie en het onderwijs op de persoon als een functioneel veld dat anderen aanstuurt. Door dit veld, zouden bewustzijn en persoonlijke identiteit volledig geperfectioneerd worden... Aangezien de andere drie velden niet harmonieus zijn, integreert men ze en helpt men hun functies overwegend te sturen.

Uitdagend

Van jongs af aan heeft Henri Wallon zich altijd afgevraagd hoe psychologische ontwikkeling plaatsvindt. Voor hem was er nooit sprake van een passieve continuïteit in onze groei. Integendeel, een mechanisme dat zich ontvouwt over crises en conflicten die meewerken aan onze groei en expansie .

Bovendien, hoewel we de instrumenten aangeboren hebben, moet de omgeving ingrijpen om ze te kunnen gebruiken. Eenvoudiger gezegd, zou het zijn alsof planten zonlicht nodig hebben om sterk en gezond te worden. Alles wordt verbonden en getransformeerd, inclusief onszelf, wanneer we ons blootstellen aan de omgeving.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Slotbeschouwingen over de theorie van Henri Wallon

De theorie van Henri Wallon vat uitdagende aspecten samen die helpen richtlijnen vast te stellen over onze evolutie als mens Wallon richtte zijn werk op een bredere en meer intrigerende kijk op onze groei.

Het is dankzij dit dat onze gedragsaspecten hun wortels vinden en met grotere precisie worden bewerkt. We begrijpen niet alleen hoe we ze moeten sturen, maar ook hoe we er het beste van kunnen maken. Het gaat erom een vruchtbaar veld te creëren waarin onze innerlijke kracht en ons begrip in hun geheel kunnen worden onthuld.

Om de weg naar je innerlijke wortels aan te scherpen, schrijf je je in voor onze 100% online cursus Klinische Psychoanalyse, die je helpt om je eigen perspectief op wie je bent te rijpen, je zelfkennis te laten rijpen. Naast de theorie van Henri Wallon werkt de cursus Psychoanalyse samen met de ontmoeting van hun mogelijkheden .