Falsifiability اصطلاحی است که در مقابل یک ادعا، نظریه یا فرضیه قابل جعل استفاده می شود ، یعنی می توان آن را نادرست نشان داد. این یک مفهوم بدیع برای فلسفه علم بود که توسط کارل پوپر در قرن بیستم و در دهه 1930 ارائه شد. به طور خلاصه، ابطال پذیری راه حلی بود که برای مسئله ارائه شده توسط استقراء گرایی یافت شد.

بنابراین، یک نظریه تا زمانی که یک آزمایش یا مشاهده خلاف آن باشد، می توان کلی را رد کرد، که اساساً به اصطلاح ابطال پذیری در کارل پوپر را توضیح می دهد. بنابراین، پوپر می‌داند که روش‌های مشاهده را نمی‌توان در نظریه‌ها به کار برد. اما بله، نظریه ها باید جعل شوند، یعنی آزمایش پذیر، قابل ابطال.

به گفته کارل پوپر، یک نظریه علمی باید:

• قابلیت آزمایش باشد و بنابراین،
• از طریق شواهد تجربی نیز قابل رد است.

در این مفهوم، این نظریه علمی نخواهد بود اگر:

• نمی توان آزمایش کرد: به عنوان یک نظریه هرمتیک، محصور در خود و خود تأیید شده، به عنوان نظریه یک اثر داستانی یا هنری، یا طالع بینی؛
• نمی توان به صورت تجربی مشاهده کرد: به عنوان یک باور معنوی که چنین نیست. در جهان مادی مبنایی قابل آزمایش داشته باشد.

بنابراین زمانی که این الزامات برآورده نشود به آن شبه علم می گویند.

پرپر معتقد است که یک نظریه علمی غیرقابل ابطالمی تواند شواهد زیادی داشته باشد و همچنان علمی باقی بماند. این به این دلیل است که در برابر استدلال ها و ضد استدلال ها باز است. به این معنا که اگر اجازه آزمایش و ابطال در صورت یافتن شواهد جدید را بدهد، علمی خواهد بود.

علیرغم انتقاداتی که وجود دارد، ابطال پذیری یک ایده تأثیرگذار در فلسفه علم باقی مانده و همچنان ادامه دارد. مورد بحث و مناقشه دانشمندان و فیلسوفان قرار گیرد.

ابطال پذیری چیست؟ معنی ابطال پذیری

ابطال پذیری در معنای لغت، آن چیزی است که می تواند جعل شود، که می تواند هدف جعل باشد، کیفیت آنچه قابل جعل است. ریشه شناسی کلمه ابطال پذیری از falsifiable + i + ity گرفته شده است.

این معیاری است که کارل پوپر برای رد کلیات در مورد نظریه های علمی به کار می برد. از نظر پوپر، ادعاهای موجود در فلسفه علم تنها از طریق احساس ابطال پذیری قابل تحقق هستند. به این معنا که نظریه ها تنها در صورتی قابل قبول هستند که در معرض خطا باشند.

فلسفه علم

فلسفه علم به مبانی علم، مفروضات و مفاهیم آن می پردازد. به عبارت دیگر، به مبانی بنیادین علم، در حوزه مطالعات فلسفی، با محوریت درک، پرسش و بهبود فرآیندها و روش های علمی می پردازد.

به طوری که، بنابراین، ، شواهد علمی کار، بدون شک معتبر تلقی می شود. بنابراین،علم یک موضوع مطالعه را ایجاد می کند، در حالی که فلسفه به دنبال این است که بفهمد آیا موضوع به درستی مطالعه شده است و چگونه می توان آن را بهبود بخشید. بنابراین، کارل پوپر در این زمینه، یعنی فلسفه علم، عمل می کند و به دنبال درک چگونگی رفتار علم است.

کارل پوپر که بود؟

کارل پوپر (1902-1994)، فیلسوف اتریشی، یکی از مهم ترین نام ها در فلسفه علم قرن بیستم را عمدتاً برای معرفی اصل ابطال پذیری می دانست.

او با شروع تدریس در دانشگاه وین در رشته های فیزیک، روانشناسی و ریاضیات تحصیل کرد. به زودی برای بهبود روش تدریس خود در مؤسسه آموزشی وین شروع به کار کرد. در سال 1928، زمانی که با اعضای حلقه وین در تماس بود، زمانی که شروع به بحث در مورد پوزیتیویسم منطقی کرد، دکترای فلسفه شد.

از آن پس، به عنوان یک فیلسوف حرفه ای، خود را وقف تحقیق کرد. ، نگارش چندین کتاب و مقاله. علاوه بر عضویت در چندین سازمان بین المللی فلسفی.

ابطال پذیری برای کارل پوپر

کارل پوپر سپس اصل ابطال پذیری را به حوزه فلسفه علم آورد ، که اساساً زمانی است که می توان یک فرضیه یا نظریه را جعل کرد. این به اصطلاح عصمت نیز مربوط می شود. پوپر با معرفی این اصل مشکل را حل کرداستقراء گرایی، نشان می دهد که دانش استقرایی می تواند به برداشت نادرستی از علم منجر شود.

از این نظر، پوپر با حل این مشکل، پیشرفت علمی مرتبطی را در قرن بیستم به ارمغان می آورد و بنابراین می توان آن را متفکری فلسفی و علمی دانست. مترقی.

من اطلاعاتی را برای ثبت نام در دوره روانکاوی می خواهم .

بیش از همه، برای رسیدن به این فرآیند ابطال پذیری، این است لازم است ابتدا درک کنیم که یک دوره آزمایش و مشاهده چگونه کار می کند. به طور خلاصه، جایی است که مجاز است مثلاً از یک فرضیه به تأیید این فرضیه برویم و سپس به یک نظریه برسیم.

به طور خلاصه، علم فرآیندی از دانش استقرایی است، با توجه به اینکه برای رسیدن به دانش معین، باید موارد خاص را بارها مورد آزمایش قرار داد تا پس از آن، امکان تدوین یک دانش وجود داشته باشد. نظریه عمومی به عبارت دیگر شما از موارد کوچکتر شروع می کنید و از طریق مشاهده به یک نظریه کلی می رسید.

مشکل استقراءگرایی در اینجاست. چگونه می توان از موارد خاص شروع کرد تا یک نظریه جهانی را فرموله کرد، در حالی که اغلب نمی توانید کلیت حقایق یا چیزها را در بر بگیرید؟ کارل پوپر این مشکل استقرایی را حل می کند . زیرا چیزی را نمی توان تقلیل داد، اگر تجارب آن جهان شمول نباشد، آن را جهان شمول می دانیم، اما می توان آن را از جزییات تقلیل داد.

برای مثالی از مسئله استقراء، از مثال کلاسیک استقراء استفاده می شود. swan: آن شده است. مشاهده کرد که قوها در طبیعت سفید هستند، که منجر به این نظریه شد که همه قوها سفید هستند، اما به عنوان مثال، این مانع از وجود یک قو سیاه نمی شود.

بنابراین ، از لحظه ای که قو سیاه پیدا می شود، این نظریه با توجه به اصل ابطال پذیری نادرست تلقی می شود. بنابراین، بر اساس این اندیشه، برای کارل پوپر، علم نمی تواند مبتنی بر استقراء باشد، زیرا اگر چنین بود، پایگاه علمی ناامن را به همراه داشت.

بنابراین، برای ابطال پذیری، یک مفرد کاذب از یک مجموعه جهانی می تواند کلی را جعل کند. به عبارت دیگر، اگر شما یک نظریه جهانی فرموله کنید و یکی از مفردها نادرست باشد، کل سیستم نظریه نادرست تلقی می شود. یعنی اگر یک قو سیاه در طبیعت وجود داشته باشد، این نظریه که همه قوها سفید هستند نادرست است.

اهمیت اصل ابطال پذیری برای علم

اما، کارل ابطال پذیری پوپر به پیشرفت علم اجازه می دهد و نشان می دهد که این یک فرآیند تجمعی از دانش نیست، بلکه یک روند مترقی است. مساله این استاین انباشته ایده ها یا نظریه ها نیست، بلکه پیشرفت آنها است که همیشه به مرحله بالاتری از دانش علمی می پردازد.

کاذب، بیش از هر چیز، راهی برای زدودن سفتی است که اساس تفکر انسان، به ویژه در مورد آداب و رسوم وجود دارد. و تعاریف، حذف ایده نادرست امنیت در مورد نظریه ها و مفاهیم. در این میان، ابطال پذیری نشان می دهد که نمی توان به حقیقت مطلق دست یافت ، بنابراین، باید یک مفهوم علمی را لحظه ای و نه دائمی درک کرد. از نظر علمی معتبر است، زمانی که تلاش های مداوم برای جعل شدن وجود دارد، و نه تلاش برای تأیید صحت آن. بنابراین، پیشرفت علم وابسته به ابطال پذیری است.

یک مثال خوب از یک نظریه علمی نظریه گرانش است، زیرا آزمایش های متعددی برای رد آن انجام شد. با این حال، تا به امروز، تمام تلاش ها برای جعل این نظریه ناکام مانده است. البته قابل ذکر است که هرگز تضمین دقیقی وجود نخواهد داشت که تحت شرایط مختلف جاذبه وجود نداشته باشد و سیب به سمت بالا بیفتد.

من اطلاعاتی برای ثبت نام در روانکاوی می خواهم. دوره .

در حالی که با بازگشت به مثال قوها، تا سال 1697 تصور می شد که همه قوها سفید هستند، این قانون جهانی بود. با این حال، امسال قوهای سیاه پیدا شدبنابراین، در استرالیا، این نظریه کاملاً باطل شد. بنابراین، امروزه می‌توان گفت که بیشتر قوها سفید هستند، اما همه قوها سفید نیستند.

بنابراین، این راهی است برای نشان دادن اینکه چگونه سختی مفاهیم می‌تواند آداب و رسوم و تعاریف زندگی را پشتیبانی کند. افکار ما در بیشتر موارد مبتنی بر ثبات است و در نتیجه او ترجیح می‌دهد چیزها را همانطور که هستند نگه دارد، زیرا این امر امنیت خاصی را برای او به ارمغان می‌آورد، هر چند توهمی. 0>از این نظر، ابطال پذیری نشان می دهد که هیچ حقیقت مطلقی در مورد چیزها وجود ندارد و مردم باید آنقدر متواضع باشند تا درک کنند که دانش علمی قابل تغییر است. بنابراین، یک گزاره تنها زمانی می تواند برای علم مهم تلقی شود که تلاش های مداوم برای رد آن صورت گیرد.

روانکاوی چگونه در رابطه با ابطال پذیری قرار می گیرد؟

وجود دارد بحث کنید که آیا روانکاوی علم است یا دانش. به هر حال روانکاوی در گفتمان علمی حک شده است . بنابراین، چیزی جزمی، عرفانی یا اعتقادی نخواهد بود. اما نظریه ای که قابل بازنگری و حتی ابطال کلی یا جزئی است. حتی ایده چیستی ناخودآگاه را می توان با وجود شواهد جدید در تضاد یا بهبود بخشید.

در مورد کار روانکاو هم می توان گفت. اگر روانکاو مبتنی بر ایده های سطحی باشد و بیماران خود را از طریق جهانی سازی های شتابزده قضاوت کند، روانکاو آنچه را که فروید روانکاوی وحشی و کاری که کارل پوپر غیر ابطال پذیری نامیده است، انجام خواهد داد.

ابطال پذیری یک بعد بالقوه "نقص" یا "ناقص" را معرفی می کند، دیدگاهی که هزاران سال است که علم و بشریت را تغذیه کرده است.

اگر این مقاله را دوست داشتید، احتمالاً فردی علاقه مند به مطالعه ذهن انسان هستید. . بنابراین، از شما دعوت می کنیم دوره آموزشی ما در روانکاوی بالینی را کشف کنید. در این مطالعه شما قادر خواهید بود به نحوه عملکرد ذهن انسان پی ببرید، بنابراین از جمله مزایای آن، بهبود خودشناسی و بهبود روابط بین فردی شماست.