In het algemeen wordt gezegd dat impliciet is een indirecte informatie We gaan analyseren wat impliciet is, de betekenis van de term en het verschil met zijn antoniem. Daarvoor is het belangrijk de begrippen te kennen vanuit het oogpunt van het woordenboek en de psychologie.

Verschil tussen expliciet en impliciet

We leven in tijden waarin tegenstellingen ruimte hebben gekregen in de sociale media, en meningsverschillen groeien, gekenmerkt door gebrek aan respect, expliciete uitwisseling van vijandige woorden en/of impliciete ironie ten aanzien van de ideeën van anderen.

Wij zien daarentegen degenen die zich beroepen op het gezond verstand, dat iedereen afwijkende meningen kan hebben, maar dat gebrek aan respect, geweld in een poging het andere het zwijgen op te leggen, het sociale contract van coëxistentie en de mogelijkheid tot dialoog, kenmerkend voor een rechtsstaat, waarin wij ons historisch gezien bevinden, verbreekt.

In dit scenario benadruk ik de woorden expliciet en impliciet om na te denken over twee vooroordelen, die van de betekenis in woordenboeken en die van de betekenis in de psychologie.

Woordenboek betekenis

Bij het opzoeken van de betekenissen in het woordenboek zien we dat de woorden expliciet en impliciet beide behoren tot de grammaticale klasse Bijvoeglijk naamwoord, waardoor de kwalificatie wat als aanwezig wordt beschouwd .

Etymologisch komen beide ook uit het Latijn:

• Expliciet : "explicitus, a, um", met de betekenis van verklaard.
• Impliciet : "implicitus, a, one" met de betekenis van verstrengeld, verweven.

Daarom is het expliciet wanneer wat gezegd wordt ook bedoeld is, en impliciet wanneer het wordt gezegd zonder te zeggen maar dat het in de context mogelijk is te begrijpen wat er aan ten grondslag ligt, wat is "tussen de regels .

We vinden de woorden nog steeds als antoniemen, tegenover elkaar, in explicietheid de transparantie en in implicietheid de versluiering. Als we bedenken wat in deze semantische context een expliciete kennis zou zijn, zou het een kennis ipsis litteris zijn, zoals het geschreven staat, uitgelegd.

A impliciete kennis zou een contextuele kennis zijn, die afhangt van de cultuur.

Betekenis van impliciet en expliciet in de psychologie

De psychologie daarentegen houdt zich sinds enige tijd bezig met het afbreken van de verschillen die de kennis van de mens over zichzelf, zijn sociale relaties, met gebouwde objecten en met de omgeving beperken.

Uit het werk van DIENES en PERNER (1999) blijkt dat

"De verschillen verzoenen betekent het menselijk leren niet alleen opvatten als een proces van verandering als gevolg van ervaring, maar als het verwerven van kennis, door zowel impliciete als expliciete processen."

Dus, expliciet en impliciet zijn leerprocessen die niet tegengesteld of uitgesloten zijn maar die gedifferentieerde waarnemingen mogelijk maken die zich niet beperken in gedragsveranderingen, maar versterken in veranderingen van processen en voorstellingen.

Ook volgens de studies van de bovengenoemde auteurs zijn de impliciete processen van de orde van gedragsveranderingen en vindt het mechanisme ervan plaats in de vereniging De expliciete processen verwijzen naar veranderingen in processen en voorstellingen, veranderingen die plaatsvinden door herstructurering.

Associatie bij het creëren van impliciete en expliciete inhoud

In studies over de evolutie van de menselijke geest wij begrijpen dat gedragsveranderingen hun oorsprong vinden in het associatievermogen, de bekwaamheid om regelmatigheden te ontdekken - verschillen te onderscheiden en overeenkomsten te generaliseren, alsmede pre-associatieve mechanismen zoals oriëntatiereactie en gewenning.

De vraag is, zodra de associatie is gemaakt, een impliciete kennis is verkregen, de regelmatigheden en onregelmatigheden over een dergelijk object, zijn werking en zijn mogelijkheden zijn begrepen, wat kan worden gedaan om het uit te drukken, hoe het te verklaren, hoe het weer te geven?

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Dus, met het bewustzijn als intentionaliteitsproces processen van explicitering - herstructurering zijn noodzakelijk.

Herstructurering van de uitleg

In zijn studies stelt Kermillof (1994) voor dat explicitering op 3 niveaus plaatsvindt:

Representatieve onderdrukking

De bijdrage van een prikkel wordt onderdrukt of genegeerd. A Onze waarneming maakt het onmogelijk om twee objecten tegelijkertijd te zien... zoals, bijvoorbeeld, twee overlappende figuren of twee antagonistische ideeën, kan men de dimensies afwisselen, zoals in dit laatste voorbeeld, waarbij men soms de argumenten van de ene en soms die van de andere begrijpt, zodat men beide kan herstructureren en expliciteren.

Schorsing van de vertegenwoordiger

De geremde weergave wordt vervangen door andere functie of betekenaar Wanneer wij naar een soap kijken, vertegenwoordigen acteurs en actrices personages van een verhalende plot, buiten de set van de filmende acteur of actrice verward worden met het personage, zou het bestaande geweten in de actie vreemd maken. Acteur/Personage is een symbolische transformatie.

Representatieve herbeschrijving

Het is volgens de auteur het meest ondoorgrondelijk, omdat "het expliciet maken niet alleen betrekking heeft op het object van representatie, maar op de theorie daarover en het perspectief dat die theorie stuurt, de agent en zijn pragmatische of epistemische houding", pg.124. Dat wil zeggen, begrijpen dat elke werkelijkheid een mogelijke werkelijkheid is binnen een geheel van mogelijke wereldperspectieven.

Het is de grote differentiator van onze soort in vergelijking met anderen - vormen voorstellingen van voorstellingen .

Bijvoorbeeld: wanneer wij iemand een belofte doen, construeren wij een virtuele werkelijkheid die afwijkt van de bestaande werkelijkheid van dat moment. Tussen de ruimte van de feitelijke werkelijkheid en de mogelijke voltooiing van de virtuele werkelijkheid liggen ruimten van transformatie van een toestand of meer.

Geconstateerd wordt dat de explicietheid alleen wordt begrepen met de mogelijkheden van cultuur .

Dus, voor de psychologie, de convergentie van de evolutie van de geest, processen van implicietheid (associatie) en cultuur samen met de mechanismen van explicietheid (herstructurering) is dat zij zich een niet-continu menselijk leren kunnen voorstellen.

Tot besluit: betekenis van impliciet en expliciet

Bij nader inzien zien wij, met behoud van de verschillen tussen de gebieden en hun studieobjecten en -doelstellingen, dat Expliciet en impliciet Als woordenschat die behoort tot de lexicografie van een taal met zijn grammaticale, etymologische en gebruiksbetekenisbeschrijvingen, staan ze niet zo ver af van het gebruik in de psychologie.

Ik benadruk in deze beschouwing dat de tegenstellingen die in het begin van de tekst naar voren worden gebracht deel uitmaken van de sociale ervaringen, het geweld en de poging om het andere uit te wissen is wat onze geschiedenis verarmt.

Individuele en collectieve narratieve constructies helpen ons om geen discontinue fragmenten van onszelf en onze omgeving te ervaren. Convergeren en divergeren Het zijn legitieme bewegingen, ze moeten alleen niet worden geëlimineerd om ons niet te beperken wanneer we willen uitbreiden.

Ik wil informatie om me in te schrijven voor de cursus Psychoanalyse .

Bibliografische referenties

Dienes, Z., & Perner, D. (1999). Een theorie van impliciete en expliciete kennis. Behavioral and Brain Sciences, 22, 735-808. Leme, M. I. S. (2004).

Educação: O rompimento possível do círculo vioso da violência. In M. R. Maluf (Org.) Psicologia Educacional. Questões contemporâneas. São Paulo: Casa do Psicólogo. Karmillof-Smith, A. (1994).

Précis on beyond modularity. Behavioral and Brain Sciences,17, 693-743 In: Leme, M. I. S. (2008).

Verzoening van verschillen: impliciete en expliciete kennis bij het leren. Michaelis. Modern woordenboek van de Portugese taal. São Paulo: Melhoramentos, 1998. Michaelis Woordenboeken, 2259 blz.

Deze inhoud over wat impliciet, expliciet en het verschil tussen deze begrippen is werd geschreven door Sandra Mitherhofer (Zij heeft een diploma Portugese taal- en letterkunde van de Pontifícia Universidade Católica de São Paulo (1986) en een masterdiploma Portugese taal van de Pontifícia Universidade Católica de São Paulo (2003). Momenteel is zij docente onder contract bij Unimódulo - Caraguatatuba/SP. Zij heeft ervaring op het gebied van talen, met de nadruk op Portugese taal, toegepaste taalkunde enTraining van docenten met betrekking tot lees- en schrijfinterventies. Deelnemer aan de eigen evaluatiecommissie van de instelling. Afgestudeerd in Boekhoudwetenschappen aan de Universidade Cruzeiro do Sul/São Paulo (2016). Werkt onder meer in de vakgebieden Boekhouding en Kostenanalyse, Auditing, Kostendeskundigheid en Techniek, Onderzoeksmethodologie. Verantwoordelijk voor de Boekhoudworkshop -.Momenteel studeert ze Psychoanalyse.