နာကျင်မှု သည် ၎င်း၏ "လည်ချောင်းအောင့်ခြင်း" ၊ ရင်ဘတ်တင်းကျပ်ခြင်း၊ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်ခြင်းနှင့် အာရုံကြောများခြင်းတို့ကြောင့် လူသိများသော စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခံစားမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ အပြုအမူ၊ စိတ်ခံစားချက်နှင့် တွေးခေါ်မှုကို ထိခိုက်စေနိုင်သည့် ရှုပ်ထွေးသော အတွေ့အကြုံတစ်ခုဖြစ်ပြီး အနာဂတ်တွင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာများကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။

လူတိုင်းမှာရှိတာမှန်ပေမယ့် မြင့်မားတဲ့အဆင့်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဤအခြေအနေတွင်၊ ၎င်းသည် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ တုံ့ပြန်မှုများနှင့် အော်ဂဲနစ်ရောဂါတစ်ခု သို့မဟုတ် မပါဝင်သည့် လက္ခဏာများ (ထိတ်လန့်ခြင်း၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊ စွဲလမ်းခြင်း) တို့မှ လှုံ့ဆော်ပေးသော သူ့ကိုယ်သူ ထင်ရှားစေသည်။

စိတ်ပူပန်ခြင်းမှ ရလဒ်အများဆုံး လက္ခဏာများ တွင်၊ ကျွန်ုပ်တို့တွင်-

• အသက်ရှူမဝခြင်း၊ ရင်ဘတ်တွင် တင်းကျပ်ခြင်းတို့ ပါ၀င်ပါသည်။
• အတွင်းပရမ်းပတာခံစားချက်၊
• နှလုံးခုန်နှေးခြင်း၊
• အဆိုးမြင်အတွေးများနှင့် စိုးရိမ်ပူပန်မှု ခံစားချက်များ၊
• မကြာခဏ ခေါင်းကိုက်ခြင်းနှင့် ခေါင်းတစ်ခြမ်းကိုက်ခြင်း၊
• ကြွက်သားကိုက်ခဲခြင်း၊
• အိပ်မပျော်ခြင်း၊
• အစာစားချင်စိတ် ပြောင်းလဲခြင်း၊
• စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊
• အလုပ်များကို အာရုံစိုက်ရန် ခက်ခဲခြင်း၊
• အသက်ရှုကြပ်ခြင်း၊ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ခြင်းနှင့် ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊
• တုန်လှုပ်ခြင်း၊ ချမ်းတုန်ခြင်း၊ ညအချိန်တွင် ချွေးထွက်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်းတို့ ဖြစ်တတ်သည်။

အဘယ်အရာက စိတ်ဆင်းရဲစေသနည်း။

စိုးရိမ်ပူပန်မှု အများစုသည် အပြစ်ရှိမှု၊ နောင်တရမှု၊ မလုံခြုံမှုနှင့် စိတ်ပျက်မှုတို့ကို နှစ်သက်သည့် အခြေအနေများရှိသည့် နေထိုင်မှုပုံစံနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ ဒါတောင်မှ အခြေအနေတွေ ရှိတယ်။ဝေဒနာသည် ထင်ရှားသော အကြောင်းမရှိဘဲ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး လူတစ်ဦးချင်းစီအလိုက် ကွဲပြားသည်။

နာကျင်ခံစားရခြင်းသည်လည်း စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၏ လက္ခဏာရပ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ နာကျင်မှုကို ပိုမိုပြင်းထန်စွာ ခံစားရစေနိုင်သည်။ လေ့လာမှုများအရ အဆိုပါရောဂါနှစ်မျိုးစလုံးသည် လူနာများကို တပြိုင်နက်တည်း ဖြစ်ပွားနိုင်ခြေ ၃ဆ တိုးလာကြောင်း သိရသည်။ ထို့ကြောင့် လက္ခဏာများ၏ အကြိမ်ရေ၏ ပထမဆုံးလက္ခဏာမှာ စိတ်ပညာရှင် သို့မဟုတ် စိတ်ရောဂါအထူးကုကို ရှာဖွေရန် အကြံပြုထားသည်။

နာကျင်မှုသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဦးနှောက်တွင် မည်သို့လုပ်ဆောင်သနည်း။

၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏စနစ်၏ အာရုံကြောဆားကစ်များပေါ်တွင် လုပ်ဆောင်သည် ။ ဦးနှောက်သည် မသက်မသာ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အချက်ပြမှုများကို အာရုံမစိုက်နိုင်စေရန်အတွက် ဦးနှောက်သည် ကွယ်ပျောက်တတ်သည်။ ဤနာကျင်မှုနှင့် စိတ်ခံစားမှုကို ခံယူသည့်လမ်းကြောင်းများသည် စိတ်ခံစားချက်ကိုထိန်းညှိရန် အာရုံကြောဓာတ်ထုတ်လွှတ်မှုကို အသုံးပြုသည်။

ဤစည်းမျဥ်းမအောင်မြင်သောအခါ၊ ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုသည် ပုံသဏ္ဍာန်နှင့် ပြင်းထန်လာပြီး ဝမ်းနည်းမှုနှင့် မျှော်လင့်ချက်ကင်းမဲ့မှုနှင့်အတူ ပြင်းထန်လာသည်။ အာရုံကြောစနစ်တွင် ဤပြောင်းလဲမှုကြောင့် နာကျင်မှုသည် အာရုံစူးစိုက်မှုဗဟိုချက်ဖြစ်လာပြီး ဤစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအခြေအနေကို ဆက်လက်တည်မြဲစေသည်။

စိတ်ကျရောဂါအတွက် ဆေးဝါးများနှင့် ကုသနည်းများ

စိတ်ဖိစီးမှုကို ကုသရာတွင် အသုံးပြုသည့် ဆေးဝါးအမျိုးအစားများအကြောင်း မပြောမီ သတိပေးချက်တစ်ခု လိုအပ်ပါသည်။ ဆေးအားလုံးကို ဆေးပညာရှင် (စိတ်ရောဂါအထူးကု) မှ ညွှန်ကြားရပါမည် ။ ထို့အပြင်၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကုထုံး သည် လူသည် ဆေးသုံးသည်ဖြစ်စေ မသောက်သည်ဖြစ်စေ ကုသမှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။

နာကျင်ကိုက်ခဲမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော နာကျင်မှု၊စိတ်ရောဂါကု လက်တွေ့အားဖြင့် အသုံးပြုသော ဆေးဝါးအားလုံးမှတဆင့် ကုသမှုကို ခံယူပါ။ စိတ်တည်ငြိမ်စေသောဆေးများ၊ မူးဝေစေသောဆေးများ၊ နှင့် benzodiazepines တို့ကို မကြာခဏဆိုသလို စိုးရိမ်စိတ်၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုနှင့် အိပ်မပျော်ခြင်းကို သက်သာစေရန် ပေးသည်။ ယခုပင်လျှင် စိတ်ကျရောဂါ တိုက်ဖျက်ရေးဆေး နှစ်မျိုးဖြစ်သော tricyclic နှင့် SSRI တို့ကိုလည်း အသုံးပြုနိုင်သော်လည်း သေးငယ်သော ပမာဏဖြင့် အသုံးပြုနိုင်သည်။

စိတ်ကျရောဂါကို ကုသနေစဉ်အတွင်း tricyclic antidepressant amitriptyline (Elavil) ကို အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးအဖြစ် အသုံးပြုရန် အကြံပြုထားသော်လည်း အဓိကအားဖြင့် နာကျင်မှုကို သက်သာစေသော လုပ်ဆောင်ချက်နှင့် အာရုံကြောပို့လွှတ်ရေးများ norepinephrine နှင့် serotonin တို့၏ လုပ်ဆောင်ချက်တိုးလာခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။

Selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) ကိုလည်း သုံးနိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့၏ ရလဒ်များသည် ကွဲပြားနိုင်ပါသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့်၊ sertraline (Zoloft) နှင့် fluoxetine (Prozac) ကဲ့သို့သော ဤသဘောသဘာဝအရ စိတ်ဓာတ်ကျဆေးများသည် အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးများကဲ့သို့ ထိရောက်မှုမရှိပါ။ သို့သော်၊ ၎င်း၏ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများသည် လူနာအတွက် ဖြစ်နိုင်ခြေနည်းသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်အတွက် ပိုခံနိုင်ရည်ရှိသည်။ ဤဆေးနှစ်မျိုးကို ရောစပ်ထားသည့် ကုသမှုသည် စိုးရိမ်သောကဝေဒနာခံစားနေရသော လူနာများအတွက် အလွန်အသုံးများသောကြောင့် ဆေးဝါးနှစ်မျိုးလုံးသည် နာကျင်မှုကို ခံယူချက်နှင့် စိတ်ခံစားချက်ကို ထိန်းညှိပေးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ဤအာရုံကြောဓာတ်များအားလုံးကို ကူညီပေးနိုင်သည့် ပိုခေတ်မီသော စိတ်ဓာတ်ကျဆေးတစ်မျိုးပင် ရှိသေးသည်။ ၎င်းသည် ဖော်ပြထားပြီးသော ဆေးနှစ်မျိုးထက် သာလွန်ကောင်းမွန်သော dual-action venlafaxine (Effexor) ဖြစ်သည်။ သို့သော်၎င်း၏အသုံးပြုမှုအထောက်အထားအကျုံးမဝင်သေးပါ။

စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆန်းစစ်ခြင်းသင်တန်း တွင် စာရင်းသွင်းရန် အချက်အလက်ကို လိုချင်ပါသည်။

ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုကို တိုက်ဖျက်ရာတွင် အထောက်အကူဖြစ်စေမည့် အတွေးများ

ဓာတုကုသမှုကို အားကောင်းစေမည့် နောက်တစ်နည်းမှာ လူနာ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် တက်ကြွသော အတွေးအမြင်များကို အာရုံစိုက်သည့် အလုပ်အားဖြင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ စိတ်ပညာရှင်နှင့် စိတ်ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာသူများဖြင့် ဆောင်ရွက်သော ကုထုံးကုသမှု သည် ပိုမိုကောင်းမွန်သောရလဒ်များအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။

၎င်းတွင်၊ လူနာသည် မတူညီသော အခြေအနေများတွင် သူ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လက္ခဏာများကို လျှော့ချရန်အတွက် သူ၏ မငြိမ်မသက်သော အတွေးများ၏ စွမ်းအားကို ကျော်လွှားရန် လုပ်ဆောင်မည်ဖြစ်သည်။ ဤကုသမှုကာလအတွင်း လူနာသည် ၎င်း၏အတွင်းစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပဋိပက္ခများကို ရင်ဆိုင်ရန် လိုအပ်သည်။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်တွင်၊ သင်သည် သင့်အား အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသော ပြဿနာများနှင့် အခြေအနေများကို အသိအမှတ်ပြုရန် လိုအပ်ပြီး ပြဿနာတစ်ခုထက်ပိုပါက၊ ဦးစားပေးသည် အဆိုးဆုံးဟု သတ်မှတ်ခြင်းဖြစ်လာသည်။

ဤထင်ဟပ်မှုသည် လိုအပ်သည်ထက်ပို၍ ပြဿနာတစ်ခုအား အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုခြင်းမပြုဘဲ၊ နေ့စဉ်လူမှုရေးပြဿနာများကို အနှောက်အယှက်ဖြစ်စေပြီး နေ့စဉ်လူမှုရေးပြဿနာများကို ထိပါးစေသည်။ ပြဿနာကို ရင်ဆိုင်ပြီး ကုသရန် စတင်ခြင်းသည် အရေးကြီးသော လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သင့်လက်လှမ်းမမီသော ဆုံးဖြတ်ချက်များနှင့် သင့်ကိုယ်သင်မမူတည်သော ပြဿနာများအတွက် အစွမ်းအစမရှိမှုကို လက်ခံပါ။

အနှစ်ချုပ်အားဖြင့်၊ စိုးရိမ်ပူပန်မှုရှိသော လူနာသည် အောက်ပါကဲ့သို့သော စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လေ့ကျင့်ခန်းများ လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်သည်-

• စိတ်ပူပန်မှုဝေဒနာသည် အတွင်းပိုင်းပဋိပက္ခကြောင့်သာ တည်ရှိနေပါသည်။
• သင့်အတွင်း၌ ဤခံစားချက်ကို အများဆုံးဖြစ်ပေါ်စေသည့် ပြဿနာကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ပါ။
• အခြေအနေများကို ပြောင်းလဲပေးနိုင်သော လုပ်ဆောင်ချက်များကို စာရင်းပြုစုပြီး တတ်နိုင်သမျှ လုပ်ဆောင်ပါ။
• မေးခွန်းများကို ရွှေ့ဆိုင်းလိုက်ပြီး ၎င်းတို့ကို ချက်ချင်းလုပ်ဆောင်ပါ။
• အဓိကအားဖြင့် လူဆုံးရှုံးခြင်း၊ အလုပ်အကိုင်များ အစရှိသည်တို့ကို သင် သီးခြားပြောင်းလဲ၍မရသော အခြေအနေများကို လက်ခံပါ။
• သင့်ဘဝရဲ့ ဦးစားပေးကိစ္စရပ်တွေကို အမြဲတွေးပါ။

ပြီးတော့ အရေးအကြီးဆုံးကတော့။ လူနာသည် ၎င်းတို့၏ နာကျင်မှုကို မည်သည့်အခါမျှ ညည်းညူပြီး သူငယ်ချင်းများနှင့် မိသားစုများကို မပြောသင့်ပါ။ ပိုမိုကောင်းမွန်သောနေ့ရက်များအတွက် ရှာဖွေခြင်း၊ ကျန်းမာရေးနှင့် လက်ခံမှုကို ရောဂါရှာဖွေခြင်းမှ စတင်ရပါမည်။ အထူးကုဆရာဝန်၏အကူအညီဖြင့် သူ့ဘဝတိုးတက်ကောင်းမွန်လာစေရန် ဇွဲလုံ့လရှိရန် လိုအပ်သည်။

ကိုလည်းကြည့်ပါ-

• စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၏ လက္ခဏာများ- အဓိက လက္ခဏာများနှင့် ကုသနည်း 20
• စိတ်ပညာကျွမ်းကျင်သူအဖြစ် ဘယ်အချိန်နှင့် မည်သို့လေ့ကျင့်ရမည်နည်း။